รักเราเป็นดั่งเส้นขนาน


พาพันชอบ



หากความรักของพวกเราเป็นดั่ง...เส้นขนาน
หลายผู้อาจเกิดความรู้สึกร้าวราน หดหู่ จู่โจมเข้าสู่หัวใจอย่างเงียบงัน

ไฉนจึงเป็นเช่นนั้น !!!

เนื่องเพราะเส้นขนานจะไม่มีวันพบบรรจบกัน
ระยะห่างของมันจะคงอยู่อย่างนั้น...ตลอดไป

ความรักที่ไม่มีวันบรรจบ
ไหนเลยจะเป็นที่ปรารถนาของผู้คน

...

จังหวะลีลา...บนเส้นทางชีวิตของแต่ละบุคคลมีอัตลักษณ์เป็นปัจเจกอย่างแท้จริง อย่าสงสัยเลย
เมื่อแรกรัก...แต่ละปัจเจกปรารถนาให้อีกผู้ มาร่วมเดินทางอยู่บนเส้นทางสายเดียวกัน

ปรับจังหวะลีลาชีวิตให้ผสมกลมกลืน
สำเร็จบ้าง......มีบ้างไม่สำเร็จ
ในหนทางที่ทับซ้อน

เมื่อเส้นทางแห่งปัจเจกหักเหองศา....ก็บรรจบ
แต่เรากลับพานพบ...หลังจากจุดบรรจบกลับยิ่งห่างมากขึ้นเรื่อยๆ

ช่างน่าเศร้าใจ

...

มีบางคู่ เลือกที่จะปรับตัวหักเหองศาอีกคราครั้งหนึ่ง
กลับไปเดินอยู่ในเส้นทางที่เป็นตัวตน ของตน แห่งตน

เว้นช่องว่างให้กับความเป็นอิสระ สำหรับปัจเจกของกันและกัน
แล้วเขยิบเส้นขนานสองเส้นให้มามาอยู่ใกล้ชิดแนบติดกัน

คล้ายประหนึ่งว่าเป็นเส้นเพียงเส้นเดียว

เส้นขนาน แม้ไม่อาจบรรจบพบกัน

แต่จะอยู่ร่วมเคียงคู่หมายมั่น.....ตลอดกาล


.....







.....
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่