ชีวิตที่เสียไป ได้อะไรมากลับคืน
นับบหนึ่งใหม่กลับเป็นศูนย์ นี้คือความจริง (เดินทางไกล-เขียนไขและวานิช)
เส้นขนานที่ไม่สามารถบรรจบกัน
เมื่อถึงวัน จะกลับกลายเป็นความจริง
เราต่างต้องการเวลาที่ยาวนาน เพื่อโอบกอดความสุขให้นานเท่าที่จะนานได้
เราต่างต้องการเวลาให้เดินเร็วเมื่อรู้สึกปวดร้าว
หักล้าง และฟาดฟัน
นำมาให้มีคนเจ็บ แต่จะไม่มีใครตาย
เราไม่รู้ว่าอนาคตข้างหน้าจะเป็นยังไง
เราไม่รู้ว่าอะไรจะเป็นความจริง
มีเพียงการจากไปเท่านั้นที่เรารู้ว่ามีอยู่จริง
โปรดให้ความรักได้เป็นอิสระต่อกัน
โปรดให้หัวใจได้พบพาน ความรักที่เป็นของตนเอง
ให้ชีวิตครึ่งหนึ่งได้บาดแผล และเรียนรู้
เขียนใจ ไว้ดูให้รู้ว่ายังอยู่
สิ่งที่คิด สิ่งที่หวังไร้ความหมาย
ท้องฟ้ามืดสนิท ไร้แสงของตะวัน
ขอบทะเลไร้คลื่น ชายหาดที่เงียบสงบ
พร้อมๆ การจากไป ของ...หัวใจที่เว้นว่าง
Wind
//เดินทางไกลแสนไกล
นับบหนึ่งใหม่กลับเป็นศูนย์ นี้คือความจริง (เดินทางไกล-เขียนไขและวานิช)