นั่งสมาธิแทนการนอนได้ไหม

Q:แยกรูปนามได้แล้ว เห็นกายกับใจเป็นคนละส่วน แต่ก็ยังทุกข์ A:เพราะ แม้รูปเป็นอนัตตาไปแล้ว แต่จิตขณะต่อไป ไม่อาจคงสมาธิ ให้จิตเป็นอภิภายตน ที่กว้างคลุมรูปอนัตตา ที่กว้าง ยาว สูงนี้

วันพระใหญ่ที่ผ่านมาตอนที่นั่งสมาธิทุกครั้งผมจะนั่งบริกรรมสัมมาอะระหังตามแบบหลวงพ่อสดวัดปากน้ำ ซึ่งจัดเป็นสมถกรรมฐาน แต่ทีนี้ในคืนนั้น(วิสาขบูชา) ตอนนั่งอยู่แล้วจิตเกิดการสอดส่ายไปไหนต่อไหน เวลามีอะไรเ

ต้องขอออกตัวก่อนว่ากระทู้นี้ จขกท. ไม่ต้องการอวด อุตริอวิชาแต่อย่างไร ขอให้ท่านๆที่แวะเข้าอ่านมองว่าเป็นการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ในการทำสมถ เพื่อให้เป็นกำลังใจให้ ชาวพุทธศาสนิกชน ผู้เริ่มปฏิบัติเท่านั้น

ผมงงว่าการปฏิบัติทั้งสองแบบอันนึงได้สมาธิ อันนึงได้ปัญญา แล้วจะต้องเริ่มจากตัวไหนก่อนครับ หรือปฏิบัติไปทั้งสองตัวพร้อมๆกันเลย

ถ้าแบบสงบมาก ๆ

ท่านที่เป็นนักวิชาการ หรือนัก Copy ข้อความ ควรละเว้นการตอบกระทู้นี้ นะ ครับ...     ### ... เพื่อเป็นกุศลแก่นักปฏิบัติใหม่  ขอเรียนถามท่านที่ฝึกสมถกรรมฐานและมีประสบการณ์จริงๆ เท่านั้น ว่

แยกจิตออกมาเป็นผู้ดู คือยกจิตขึ้นความว่าง คือทุกขณะการรับรู้“ให้มีจิตที่ว่างเบาเป็นหลักตั้งอยู่ภายใน” หลักที่ตั้งอยู่ภายใน เป็นสมาธิ อรูปฌาน เป็นอากาสา อากิญ อานันจา ในชั่วลัดนิ้วมือเด

เหลืออีกกี่%ถึงนิพพานครับ

1. กสิณ – เพ่งธาตุหรือวัตถุ → ฌาน → อภิญญา 2. สมาธิ/ฌาน – อานาปานสติ → ฌาน 4 → อภิญญา 3. คาถา/มนตรา – บริกรรม + ศรัทธา → ฤทธิ์สายมิจฉา 4 ตบะ/ฤาษี –

ความหลุดพ้นเกิดได้ในหนึ่งขณะจิต เป็น“หนึ่งขณะจิต ที่หลุดพ้นจากจิต” จิตที่เป็นฌาน จะเห็นได้ชัดว่า ขณะนี้มีผัสสะอะไร กระทบจิต กระทบด้วย วิญญานทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ แลแยกได้ชัดว่า วิญญา