สวัสดีครับทุกคน คือว่าผมมีเรื่องที่ไม่สบายใจอยากจะมาระบายอีกแล้วครับ ผมขอใช้นามตัวของผมเองว่าจินล่ะกันนะครับ อายุ14ครับ
คือพอดีว่าผมมักจะปัญหามากวนใจกับการที่มีคนเฒ่าคนแก่ชอบมองผมอยู่บ่อยๆน่ะครับ มันไม่ใช่แค่เรื่องบังเอิญและมันก็ไม่ใช่แค่ครั้งเดียวที่ผมเจอ มันหลายครั้งมากครับ แทบจะนับไม่ได้ว่าที่ผมเจอมันเยอะแค่ไหน ไม่ว่าจะเป็นเวลาที่ผมออกไปข้างนอก ไม่ว่าจะไปจ่ายตลาดชื้อของกับพ่อแม่, ไปเที่ยว, ไม่ว่าผมจะไปไหน ถ้าหากว่าสถานที่ๆผมไปมีคนเฒ่าคนแก่เมื่อไหร่ ผมมักจะเจอสายตาของพวกเขามองมาที่ผมตลอดเลยครับ มันไม่ใช่แค่การมองธรรมดาอย่างการแค่มองแปบเดียวก็หันหน้าไปทางอื่น พวกเขามองแบบไม่ละสายตาเลยครับ แทบจะจ้องเลยก็ว่าได้ คนเฒ่าคนแก่ที่ผมเจอส่วนใหญ่ก็มักจะเป็นพวกป้าลุงอายุน่าจะประมาณสัก45-50ขึ้นไปนี้แหละครับ ผมไม่รู้ว่าพวกเขาอายุเท่าไหร่ แต่ดูจากรอยย่นก็น่าจะประมาณนั้นแหละครับ
เหตุการณ์นี้มันเริ่มเกิดขึ้นตอนช่วงเวลาประมาณ2-3เดือนที่ผ่านมา ผมเริ่มมาสังเกตถึงความผิดปกติเกี่ยวกับคนรอบข้างผม ผมเริ่มจับสังเกตว่าเวลาที่ผมออกไปจ่ายตลาดกับพ่อแม่ผม ผมมักจะเจอพวกลุงป้าๆชอบมองและจ้องบ่อยๆครับ ผมพยายามไม่คิดอะไรมาก พวกเขาคงจะมองผมไปงั้นๆแหละ แต่พอนานเข้ามันก็เริ่มทำให้ผมรู้สึกอึดอัดเพราะสายตาที่พวกเขามองมาที่ผมนี่แหละครับ เวลาที่พวกเขามองผม พวกเขาจะมองแบบนิ่งๆเลยครับ ไม่ได้ยิ้ม,ไม้ได้ชักสีหน้าอะไรเลยครับ แค่มองแบบนิ่งๆและมองนานแบบผิดปกติ แต่บางคนเขาก็ยิ้มให้ผมนะครับ แต่แบบ...ยิ้มและจ้องตาเขม็งมาที่ผมนี่มันก็ทำให้ผมรู้สึกอึดอัดและเสียวสันหลังวาบแบบแปลกๆ😅 ส่วนบางคนก็ทำหน้าบูดบึ้งตึงจนทำกลัวและไม่กล้าสบตา
ส่วนเวลาที่ผมไปเที่ยวกับพ่อแม่ ผมก็มักจะเจอพวกป้าลุงๆชอบมาคุยทักทายกับพ่อแม่ผมครับ แต่เวลาที่พวกเขาคุยกับพ่อแม่ผม พวกเขาไม่ได้มองพ่อแม่ผมนะครับเวลาที่คุย สายตาพวกเขามองมาที่ผมแทนซะงั้น? พอผมเจอแบบนั้นผมก็แค่ยิ้มแบบเขินๆอายๆไปอย่างงั้นเลนครับ
เวลาออกไปชื้อขนม (ร้านขายขนมอยู่ๆใกล้ๆบ้านผม) ผมมักจะเจอคุณลุงข้างบ้านมองตามตลอด เวลาผมเจอเขา เขามักจะทำหน้าบูดบึ้งตึง แต่พอผมยิ้มให้หรือโบกมือทักทายเขา เขาก็จะยิ้มแบบระรื่นชื่นใจ และเขามักจะชื้อขนมมาฝากผมเป็นครั้งเป็นคราว ซึ่งผมก็เกรงใจและก็บอกว่าไม่จำเป็นต้องชื้อมาให้ก็ได้ครับ แต่เขาก็ยังคงชื้อมาให้ผมอยู่ดี แถมขนมที่เขาชื้อมาให้ผมก็เป็นขนมที่ผมชอบ ซึ่งผมก็งงว่าเขารู้ได้ยังไงว่าผมชอบขนมแบบไหน? หรืออาจจะเป็นเพราะเขามักจะเห็นผมชอบเดินไปชื้อขนมที่ร้านใกล้ๆบ้านบ่อยๆ เขาเลยรู้ว่าผมชอบอันไหนบ้าง....มั้ง? อันนี้ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าเขารู้ได้อย่างไร? สงสัยเขาคงจะถามคุณป้าเจ้าของร้าน คุณลุงคนนี้เขาเป็นคนเสียงดัง, มักจะชอบตะโกนด่า(น่าจะลูกชาย) เพราะบ้านอยู่ติดกัน ผมเลยมักจะคุณลุงเขาตะโกนด่าลูกชาย(น่าจะทะเลาะกันนี่แหละครับ) แต่นานๆทีจะได้ยินคุณลุงเขาตะโกนด่าเป็นครั้งเป็นคราว เวลาที่พ่อแม่ผมไปคุยทักทายกับคุณลุง คุณลุงเขามักจะชักสีหน้าใส่ทุกครั้งและไม่ยอมคุยด้วยเลยครับ แต่พอเขาเจอผม เขาจะนิ่งๆ, ไม่ได้ชักสีหน้าใส่ แค่มอง
และก็เหตุการณ์ล่าสุดที่ผมเจอประมาณ4-5วันก่อน พ่อผมไปตรวจเช็คสุขภาพ(ผมและแม่ก็ไปด้วย) ตอนนั้นผมออกมานั่งเล่นอยู่ข้างนอก ในขณะที่รอพ่อ ส่วนแม่ผมก็ไปเข้าห้องน้ำ ตอนนั้นผมนั่งเล่นมือถืออยู่ ในขณะที่ผมกำลังนั่งรอพ่อและแม่ ผมหันมามองคนรอบข้างไปมาจนเหลือบไปเห็นคุณหมอผู้ชาย คุณหมอเขาดูมีอายุหน่อยๆ ดูจากรอยย่นบนหน้า เขายืนมองผมอยู่ ตอนนั้นผมกลัวและไม่กล้าสบตาเลยหันมาเล่นมือถือต่อ พอผมหันไปมองอีกทีก็ยังเห็นคุณหมอเขายืนมองอยู่และไม่ไปไหนด้วย
มันเป็นแบบนี้มาได้2-3เดือนแล้วครับ ผมไม่เคยบอกพ่อแม่เลยครับ ผมกลัวว่าพวกเขาจะหาว่าผมคิดมาก คิดไปเอง ส่วนเพื่อนๆผมก็ไม่ค่อยมี เลยไม่รู้ว่าจะเรื่องไปรเบายให้ใครฟังดี ก็เลยเอามาระบายในพันทิปนี่แหละครับ ที่ผมไม่เล่าให้พ่อแม่ฟังก็เพราะว่าพวกคนเฒ่าคนแก่เขาก็ไม่ได้ทำอะไรไม่ดีไม่ร้ายให้ผม พวกเขาแค่มองเฉยๆ ผมอยากรู้ว่าทำไมพวกเขาต้องมองผมด้วย ผมไม่เข้าใจ
มักจะมีคนเฒ่าคนแก่ชอบมองและจ้องบ่อยๆครับ