เรากลัวเวลาที่พ่อแม่และปู่ย่าอายุมากขึ้นทุกๆวัน

เราเป็นคนที่ติดครอบครัวมาก ในครอบครัวเราจะมีพ่อแม่และปู่กับย่า ในขณะที่เราโตขึ้น พวกเขาก็อายุเพิ่มขึ้นเหมือนกัน เราทำงานไกล แต่เรามีเวลาแบ่งให้ครอบครัวแบบนี้ค่ะ ทุกวันพุธและเสาร์จะกลับไปหาพ่อและปู่กับย่า ส่วนวันอาทิตย์เราก็จะไปหาแม่ (พ่อแม่เราหย่ากันไปนานแล้วค่ะ) เราใช้ชีวิตวนลูปแบบนี้ทุกๆอาทิตย์ ระยะการเดินทางจากที่พักไปถึงบ้านก็เป็นชั่วโมงกว่าๆ ยอมขับรถเหนื่อยๆเพื่อที่จะไปเจอหน้าครอบครัว แต่แลกกับการเจอพวกเขาก็หายเหนื่อย จนเริ่มมีคนทักแล้วค่ะว่า เดินทางไปกลับแบบนี้ไม่เหนื่อยบ้างหรอ วันหยุดก็ไม่เคยได้พัก เดือนนึงไปหาครั้งนึงก็ได้ ค่าน้ำมันก็แพง แต่เราก็คิดแหละว่าเขาคงไม่เข้าใจ ว่าทำไมเราต้องกลับไปหาครอบครัวอาทิตย์ละ 3 วัน เราแค่รู้สึกว่าเวลาพวกเขาเหลือน้อยลงแล้ว โดยเฉพาะปู่กับย่า อายุย่าง 80 ปี เราอยากใช้เวลาที่เหลือของปู่ย่าได้อยู่กับเราให้คุ้มค่าที่สุด เพราะแกรักหลานคนนี้มาก จะนั่งรอเรากลับบ้านทุกอาทิตย์เลย ทุกครั้งที่กลับบ้านเขาจะมีความสุขมาก และทุกครั้งที่เราต้องไป ก็ทำหน้าเศร้ากันเลย ยิ่งเห็นปู่ย่าแก่ลงเรื่อยๆ เรารับไม่ได้เลย ถ้าไม่มีพวกเขาเราจะอยู่ยังไงดี เราโตมากับปู่ย่า เราจะทำใจเรื่องนี้ยังไงดีวันที่พวกท่านจากไป มีใครขยันขับรถกลับไปหาครอบครัวทุกอาทิตย์เหมือนเราบ้างไหมคะ เหตุเพียงเพราะว่าอยากใช้เวลาอยู่กับครอบครัวให้เยอะที่สุดเท่าที่จะทำได้