ผมแค่อยากรู้ว่าทุกคนที่กำลังอ่านตอนนี้ เคยตกอยู่ในช่วงเวลากํ้ากึ่งระหว่างความเป็นกับ"ความตาย"ไหมครับ? ผมเคยรถล้มครั้งนึง และผมไม่บอกพ่อ ผมอาศัยอยู่กับพ่อกับพี่ชายครับ ผมล้มตอนประมาณ15:00 ผมตัวบวมเหลืองตอน19:00ซึ่งผมพึ่งไปโรงบาลเวลานี้และหมอบอกพ่อผมว่า ผมไตฉีกเลือดเต็มท้องเลย ผมรู้สึกตัวดีและต้องส่งตัวไปโรงบาลใหญ่ ผมเริ่มรู้สึกว่าภาพมันเริ่มไม่ชัดเหมือนเราฝันแต่ความรู้สึกผมปกติครับ ผมจำภาพสุดท้ายก่อนผมภาพตัดได้ครับ ผมน่าจะกำลังเข้าห้องผ่าตัด ผมเริ่มรู้สึกเหมือนผมหลับแต่ได้ยินเสียงรอบข้างหมดเลยครับ แต่ผมไม่สามารถควบคุมความคิดได้เหมือนสมองมันไวกว่าปกติมากๆผมเริ่มจำสิ่งที่เกิดขึ้นตอนเด็กแต่มันแค่แว็ปเดียวครับ ประมาณว่ารีรันชีวิตตัวเองในเวลาที่ไวมากๆหลังจากนั้นผมก็ลุกขึ้นนั่งในอาการที่ งงๆเหมือนพึ่งตื่นผมมองหน้าพ่อผม พ่อเหมือนไม่ได้มองผมอ่ะครับประมาณว่าผมล่องหน555 ผมไม่คิดอะไรเลย มันรู้สึกงงและทุกอย่างเงียบ ก่อนที่ผมจะรู้สึกตัวผมเหมือนจะเห็นภาพผมกำลังนอนอยู่บนเตียงและมองไปที่ไฟสีขาวสว่างตอนผมรู้สึกตัวดีแล้วผมตื่นจากการสลบผมมองหน้าพ่อแบบงงๆเหมือนลืมทุกอย่างแบบเห้ยนี่ใครเนี่ยละกูอยู่ไหนวะเนี่ย5555แต่มันไวมากครับแสงสีขาววั๊บเข้าตาผม ละความจำทุกอย่างมันกลับมาเหมือนกับคนละกับตอนที่งงๆอยู่เลยครับแต่เสียงทุกอย่างเงียบครับจนผมหลับตื่นมาอีกทีปกติทุกอย่างครับ ประมาณนี้ครับผมเล่าไม่เป็นอ่ะเป็นคนชอบฟังมากกว่า555ลองๆนึกภาพดูนะครับ

ปล.พ่อผมบอกว่าผมไม่ได้นั่งตอนผมถาม