สัมมาสมาธิ

Q:ทำไมเราเข้าไม่ถึงผลภาวนาสักที A: เพราไม่ไดัดำเนินชีวิตด้วย “สภวะดับ ” Q:สภาวะดับคืออะไร A:สภาวะดับ คือความที่บุคคลหนึ่งๆดับความเป็นโลกในตัวเองได้ แล้วใช้ผลที่ได้มาดำเนินชีวิต

จิตนั้น ห่อหุ้มคลุมรูปนาม อย่าโลกสวยด้วยมโนว่าไม่มีจิต เมื่อมีปัญญาเห็นการเกิดดับของจิตอย่างต่อเนื่อง จึงจะไปยืนอีกฝั่งและเห็นทั้ง2ฝั่ง 1.ฝั่งโลกียะ เห็นกระบวนการเกิดของจิต 2.ฝั่งโลกุตระ เห็นจิตดั

ดูจิตกัน ตาแทบจะหลุด แต่ยังไปกันไม่ถึงไหน เพราะอะไร เพราะไม่เห็น “การดับที่สืบเนื่อง” การดับที่สืบเนื่อง ไม่ต้องรู้ว่า จิตคืออะไร รู้เพียงเป็น “ผัสสะกระทบจิต” มีอะไรกระทบอะไร

จิตกับวิญญานเป็นคนละอย่างกัน การภาวนาต้องอาศัยการเกิดของวิญญาน วิญญานเป็นแต่ละขณะที่สต้ปัฐฐาน แต่จิตเดิมนี้เป็นอันเป็นสิ่งจำเพาะกับบุคคลนั้นจะปรากฎเมื่อสติปัฐฐานชัดเจนแล้ว การจะเห็นจิตสภาสะเดิมได้ ต้

หากมีบุญ จะฟังตรงนี้รู้เรื่อง และผ่านไปได้ ขณะภาวนา ตำแหน่งหน้าผาก เป็น ตำแหน่งอัตตาในรูปนามภายใน หากภาวนาผิดจะไม่ผ่านตำแหน่งนี้ จะรู้สึกอึดอัด เครียด ฝืนภาวนาไปอาจต้องส่ง หลังคาแดง การแก้สภาวะธรรมต

อยู่ในห้องนี้มาเกือบ7ปี มีคนที่เคยเห็น ฌานสัมมาสมาธิน้อยมาก ฌานสัมมาสมาธิ เป็นหัวใจหลักการภาวนา 1.ฌาน คือสติและสัมปชัญญะ อันเป็นการรู้สัมปชัญญะ คล้ายความรู้สึกตัว แต่เป็นการรู้ ทั้งรู้ทั้งรูปทั้งนาม

ทัศนะ แนวคิด ลพ เยื้อน “ดูจิตที่ไม่เกิด” การภาวนาต่างๆนั้น เป็นการดูจิตที่เกิด แล้วทำการดับจิตที่เกิด เพื่อเป็นปัญญาสอนจิต ดูจิตที่ไม่กิด เป็นอีกแนวคิด เพื่อการหลุดพ้น แต่การจะเห็นจิตท

ในภาวนานั้นเห็นรูปนามเกิดดับ มีพื้นจิตที่เป็นฌานเป็นตัวรองรับการเกิดดับ พื้นจิตที่เป็นฌานนั้นเป็นบรรยากาศ เป็น อากาสาฌาน เมื่อยปากแล้ว ไม่อยากsaid

สติ สมาธิ ที่ตั้งมั่นจะเกิดนามกายในความรู้สึก เป็นความตั้งมั่นที่ เห็นจิตกับกายเป็นคนละส่วนกัน แยกกันเป็นชั้นๆ กายอาจจะขยายออก จนเต็มท้องฟ้า แต่ก็เกิดอยู่ใน จิตที่เป็นบรรยากาศ จิตมีบรรยากาศล้อมรอบ