6 years ago

กระทู้สนทนา
ย้อนไปเมื่อ6ปีก่อน เป็นปีที่พี่ชายฉันเสียด้วยความเป็นเด็กฉันไม่ได้รู้สึกเสียใจ ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำต้องทำอย่างไรในงานศพ ฉันได้กลับบ้านหลังงานศพจัดเสร็จพ่อเเม่ญาติพี่น้องก็ต้องกลับกรุงเทพไปทำงาน ตอนนั้นฉันอยู่กับคุณป้า ตอนกลางคืนหลังจัดงานเสร็จ ฉันอยู่ในห้องนั่งเล่นที่เปิดไฟสลัวๆติดหน้าต่างที่กำลังดูการ์ตูนในโทรศัพท์กับคุณป้า ขณะที่ฉันดูอยู่ฉันได้ยินเสียงคนร้องไห้เเละเรียกชื่อฉันพร้อมกับร้องไห้ ฉันต้องการส่องหน้าต่างดูเพราะนั้นมันเป็นเสียงพี่ชายของฉันเเต่คุณป้าของฉันห้ามฉันไว้เเละกระซิบเบาๆเเต่ฉันก็เชื่อฟังคุณป้าเเละไม่ได้ไปส่องหน้าต่างดู สักพักเสียงร้องไห้ก็ได้หายไป ฉันจำได้เลือนลางเเค่นี้ ทำไมฉันถึงมานึกถึงเรื่องนี้ละ ขณะที่ฉันเดินไปเอาเเอปเปิ้ลมากินในห้องฉันเเละฉันกำลังปิดประตูได้ยินเสียงคนเรียกฉันเป็นชื่อเล่นของฉันลากเสียงซึ่งมันเหมือนเสียงพี่ชายของฉัน มันทำให้ฉันย้อนคิดเรื่องเก่าๆไปในตอนที่พี่ชายฉันอยู่เเต่ตอนนี้ฉันต้องอยู่คนเดียวฉันคิดว่าถ้าพี่ชายฉันเเละตากับยายยังอยู่ ชีวิตฉันน่าจะมีสีสันมากกว่านี้ ฉันคิดไปพร้อมกับร้องไห้ ฉันเหนื่อยมาก
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่