เเค่สงสัยเฉยๆนะครับ พอดีสังเกตุในวัฒนธรรมฝรั่ง คนเป็นลูกเป็นหลานมักจะ วิพากษ์วิจาร์ณญาติผู้ใหญ่เยอะเเยๆ เช่น บางคนบอกกับคนอื่นว่า ไม่เข้าใจเลย ทำไมพ่อเเม่ฉันเป็นอย่างงู้นอย่างงี้ ทำไมพ่อเเม่ฉันเรื่องมากยั่งงี้ ทำไม ฉันไม่ชอบนิสัยของพ่อเเม่ปู่ย่าตายายลุงป้าน้าอาฉัน อย่างงี้เลย


ถ้าบ่นเรื่องพ่อเเม่ญาติตัวเองให้คนอื่นที่เป็นคนไทยฟัง(รวมเอเชีย)ก็คงโดนหาว่าอกตัญญูมั่งอะไรมั่ง ไม่รู้จักผู้หลักผู้ใหญ่บ้าง

ผมก็งง ทั่งที่คำวิจาร์ณญาติผู้ใหญ่เเบบนี้กลับไม่ได้ดูหยาบครายเลยเเม้ เเต่นิดเดียว เเต่ทำไมในสังคมไทย,วัฒนธรรมไทย ถึงมองว่าการวิพากวิจาร์ณพ่อเเม่ญาติผู้ใหญ่ตัวเองถึงดูเเย่ ทั้งที่พวกเขาเหล่านั้นก็เป็นคนเหมือนกัน สามารถวิพากวิจาร์ณได้โดยที่ไม่มีถ้อยคำหยาบคาย

ในทางวัฒนธรรมเเละมนุษย์วิทยา ทำไมสังคมไทย(รวมเอเชีย) ถึงรับไม่ได้กับการวิพากวิจาร์ณพ่อเเม่ญาติผู้ใหญ่อ่ะครับ? ทั้งที่สังคมฝรั่งเขายังรับได้เลยตามหลักสิทธิมนุษยชนเเละตามหลักเสรีประชาธิปไตย  งงมาก

ทำให้ผมรู้สึกเข้ากับวัฒนธรรมประเทศตะวันตกเช่นในสหรัฐอเมริกา,เเคนาดา, อังกฤษ, ออสเตรเลีย, นิวซีเเลนด์ซะมากกว่าในด้านการทีอิสระในทางความคิดเเละการวิพากษ์วิจาร์ณผู้อื่น
วัฒนธรรมตะวันตกนั่น สุดยอดจริงๆ ผู้คนอื่นมีความคิดเป็นของตัวเองสามารถวิพากษ์วิจาร์ณใครก็ได้เช่น พ่อเเม่ญาติผู้ใหญ่ของตัวเอง ผมอยากจะไปอยู่ประเทศตะวันตกฝรั่งมากเลย เพราะเดี๋ยวนี้คือเสรีภาพเเล้ว คนเรามีสิทธิที่จะย้ายไปประเทศไหนก็ได้ตามความชอบส่วนบุคคล รสนิยมส่วนบุคคลของตัวเองเเล้ว คนเราไม่จำเป็นจะต้องอยู่ในประเทศที่ตัวเองเติบโตมา, ประเทศที่พ่อเเม่,ครอบครัวตัวเองอยู่เเม้เเต่นิดเดียวเเล้ว