ของตาย ไม่อยากอยากรู้เรื่องนี้ ทำไมหมอถึงบอกกับตัวเราด้วย

มันเกินคำบรรยาย นิทานยังไม่จบ นิทานเรื่องนี้เราเป็นคนเขียนมัน เราจะไม่ยอมให้ใครมาถือปากกา จากเรา คุณยอมให้ใครมาถือปากกาแทนคุณละ เป็นเราเราไม่ยอมให้ใครมาถือไว้หรอก  ชีวิตคุณเป็นคนกำหนดมันนะ เพราะงั้รเนื้องเรื่องทั้งหมดคุณต้องเป็นคนเขียนมัน คุณยอมเสียบางสิ่งเพื่อแลกบ้างสิ่งหรือ คุณ บอกกับตัวเองเสมอว่าคุณทำดีที่สุดในตอนนี้ ขอบคุณตนเองในทุกๆวัน  มันไม่สายไป หรอก คุณกำหนดมันเองได้ คุณไม่สามารเปลี่ยนความคิดในอดีตได้หรอก แต่ที่คุณทำได้คือการทำในตอนนี้ให้ดีที่สุด เราเชื่อในตัวคุณนะ เราไว้ใจคุณนะ เพราะเราขาดหวังเราเลยผิดหวังมาก  เราขาดหวังให้คุณหันมามิงเรา เราขาดหวังมากไป เราทั้งผิดหวัง และเสียใจ แต่เราดีใจที่เห็นคุณยิ้มและมีความสุข เราขอบคุณ คุณนะ เราจะไม่ลืมคุณเลยคุณเป็นคนน่ารัก ถึงภายนอหจะดูรุนแรง แต่ภายในคุณเป็นที่อ่อนโยนมากเลยเรารู้สึกถึงมันนะ คุณน่ารักมากจริงๆ ตอนนี้ต้องเดินต่อได้แล้วนะจะหยุดไม่ได้ คุณต้องพยามเข้านะ  เรายังอยากพาคุณไปเดทกับเราบ้างซักครั้ง เราทั้งเขิลและอายทุกครั้งเวลาได้ยินคุณเรียนชื่อ มันยังไม่ชินเท่าไหร่ แต่เราอยากลองเรียนชื่อของคุณบ้าง คถณจะรู้สึกเฟมื่อที่เรารู้สึกรึปาวนะ หรือว่า คุณจะไม่ชอบกันนะ แต่ว่ายังไงเราก็ปลื้มคุณอยู่ดี ยังไงเราก็จะไปเจอคุณให้ได้ ถึงตอนนั้น ขอถวงกอดจากคุณนะ ตามที่เคยๆด้สัญญา ถึงตอนนั้นเรามีอะไรจะพูดเยอะเลยละ ขอบคุณนะ คุณเป็นคนพิเศษมากจริงๆ ถึงจะไม่ได้อยู่ถึงตอนจบของเรื่อง แต่เราเก่งมากแล้วละนะคะ อยากใส่ใจกับสิ่งที่เหลืออยู่ ที่ผ่ามาคือครูชรวิตที่เหลืออยู่คือโอกาส  โอกาสไม่ได้จะได้มาง่ายๆนะคุณ เราดีใจที่ครั้งหนึ่งคุณให้โอกาสเราซึม เราคว้ามันมาแล้ว และมันได้ถึงจุดหนึ่งที่ทำให้เราทั้งคู่ต้องจากลา เรายังอยากรู้จักอยากพูดกับคุณอยู่นะ เราเชื่อว่า ถ้าเราต้องการสิ่งใดให้เริ่มทำในสิ่งนั้น สัตร์โลกมักเป็นไปตามกรรม เราอยากให้รับฟังเราและ เราขอโทษนะ ขอโทษคุณ เราขอโทษที่เขียนเนื้องเรื่องนิทานเรื่องนี้ไม่จบขอโทษนะ เราขอตัวดำเนินเรื่องของเราต่อ เรายังอยากเขียนเรื่องราวของเราทั้งคู่อีกจัง เราตอนตอนนั้นที่สุดเพราะว่าเรามีความสุขไง ขอบคุณนะคะ ปละก็ขอโทษคุณคนเก่ง