พอผมได้เห็นชีวิตของเด็กในสมัยนี้ดีๆแล้ว มันก็ทำให้ผมฉุดคิดขึ้นมาได้ว่าชีวิตของเด็กยุคปัจจุบันนั้นมันช่างสะดวกสบายซะเหลือเกิน เพราะแทบไม่ต้องออกจากบ้านก็สามารถเจอหน้าเพื่อนหรือเล่นกับเพื่อนได้ผ่านสมาร์ทโฟน

.แต่เมื่อย้อนกลับไปในยุคของผมมันยังไม่มีสมาร์ทโฟน
แบบในปัจจุบัน ตอนนั้นมือถือที่หรูที่สุดคงจะเป็นมือถือแบบฝาพับ (ซึ่งก็ไม่ใช่ทุกคนจะมีใช้กันได้)

_ผมเกิดในปี 1999 ซึ่งก็อยู่ในยุคที่กำลังจะเปลี่ยนผ่านเทคโนโลยี ผมรู้สึกว่าชีวิตผมในวัยเด็กนั้นมันดูสนุกและน่าตื่นเต่นกว่าเด็กสมัยนี้มาก เพราะถึงแม้ว่าจะไม่มีโทรศัพมือถือดีๆแบบปัจจุบัน แต่ก็มี่"การละเล่น"ที่สนุกๆมากมาย

เมื่อถึงวันหยุด เสาร์-อาทิตย์ พวกผมก็จะตื่นกันแต่เช้าเพื่อมาดูรายการโปรด
05.00 - 06.00 เพื่อมาดูรายการ เจ้าขุนทอง 
06.00 - 08.00 ดูรายการตูนดิสนี่
08.00 - 10.00 ดูช่องโมเดิร์น ไนน์ การ์ตูน

หลังจากที่ดูรายการเหล่านั้นเสร็จก็ถึงเวลาที่พวกเราจะออกจากบ้านมารวมกลุ่มกันทั้ง ชาย - หญิง มาเล่นกันในหมู่บ้าน สิ่งที่เล่นกันหลักๆก็คือ ซ่อนแอบ , พ่อแม่ลูก , ขายของ , เตยดัก , กระโดดยาง , ต่อสู้ , ชักกะเย่อ ,
กาฟักไข่  , มังกรพ่นไฟ หรือเล่นชักเว้าช่วงที่ลมแรงๆและอีกมากมาย

หรือถ้าไม่ใช่การละเล่นแบบนั้นก็อาจจะมารวมกลุ่มกันทำอุปกรณ์แล้วเดินเข้าป่าจับสัตว์ไปทำอาหารกินเล่นกัน เช่น
เทน้ำใส่รูจิ้งหรีดเพื่อจับไปทอด , ทำบ่วงค้องคอกิ้งก่าเพื่อจับไปย่าง , ยิงนก , ตกปลา หรื งมหาหอย เป็นต้น

-สมัยนั้นขนาดไม่มีโทรศัพมือถือแบบปัจจุบันพวกเรายังสนุกกันได้ เผลอๆอาจจะสนุกกว่าเด็กสมัยนี้ซะอีก เพราะเด็กสมัยก่อนเวลาจะเล่นกันก็จะออกมาเจอหน้ากันจริงๆ ต่างจากเด็กสมัยนี้ที่เจอกันผ่านมือถือ พอเล่นกันกันจนทีมแพ้ก็จะตะโกนด่ากัน โทษกันไปโทษกันมา สุดท้ายก็ตัดเพื่อนกันไป แต่ถ้าเป็นเด็กยุคผมต่อให้ทะเลาะกันก็ยังดีกันได้ง่ายๆ เพราะก็ยังมีเพื่อนๆที่อยู่ใกล้ๆคอยพูดช่วยให้ดีกัน

"เวลามันผ่านไปเร็ว เพราะฉะนั้นเราควรกอบโกยความสุขเข้าสู่ชีวิตกันให้เติมที่ ก่อนที่เราจะไม่สามารถทำมันได้อีก"