สวัสดีค่ะเราอายุ15จะ16หรือม.4นั่นแหละค่ะ เราเป็นคนค่อนข้างร่าเริงเวลาอยู่กับคนอื่นหรือข้างนอกแต่ตอนดึกกลางคืนเราจะชอบร้องไห้ เพราะชอบเอาเรื่องที่เครียดมาคิดตอนนั้นค่ะ อยู่โรงเรียนเรามักจะถูกนึกถึงเป็นคนสุดท้ายในกลุ่มเราจะโดนเมินอยู่ตลอดเลยค่ะ และเพื่อนชอบวีนใส่เรา พอกลับมาบ้านจะชอบเอนหลังลงโซฟาอ่ะค่ะเพราะเรานั่งรถเกือบชั่วโมงแต่ก็จะโดนตลอดค่ะว่าไปเรียนมันเหนื่อยตรงไหน หรือว่าเอาแต่เล่นโทรศัพท์ หนังสือไม่อ่าน ทั้งๆที่เราไม่เคยทิ้งการเรียน ผลการเรียนเราก็ไม่เคยตกเลยแต่เราหมดกำลังใจมากที่มาว่าแบบนี้ และที่บ้านจะว่าเราลามถึงแม่ (แม้เราเสียแล่วนะคะ) ใช้คำพูดที่ว่า "ลูกอี..." "สันดาน..." ประมาณนั้นเลยค่ะ
ทำไมผู้ใหญ่ชอบว่าเราเถลไถล?