โกรธ?

เราโกรธแม่ เรานอนเล่นมือถืออยู่ดีๆแม่ก็เข้ามาจับที่ขาเราแล้วบอกว่าดูสิอ้วนไปหมดแล้ว เราโกรธว่าเลยบอกแม่ไปว่า ดูตัวเองบ้างสิสภาพ เราโกรธมากเพราะแม่ไม่มีแม้แต่คำขอโทษ แม่ดูไม่ใส่ใจเลยแม่จี้ปมเรามากเพระาตั้งแต่ไหนแต่ไรมาแล้วที่เราโดนล้อว่าอ้วน ตอนเด็กเราชอบกินพวกของหวานๆมากพวกไอติมพวกของหวานอะไรกินได้เราเอาหมด โตมาเลยเหมือนเป็นปม กลัวตัวเองอ้วน เลยไม่กินขอบหวานเคยอดข้าวไป2วันกินแต่นำ้ปล่าวจนเกือบวูบไปครั้งนึงเพราะประชดแม่ แม่กับยายชอบบอกว่าเราอ้วนเตี้ย เราโกรธมากเราเสียใจเรากลัวไปหมด ยิ่งโดนคำพูดพวกนี้เรายิ่งกลัว กลัวตัวเองไม่สวยกลัวตัวเองอ้วนจนเราแอบเอาเก็บไปร้องไห้ เราไม่มีที่ระบายแล้ว ตรงนี้เป็นที่เดียวที่เราเอาตัวเองมาระบายได้ ครูก็บอกทุกคนบอกหมดว่าเราไม่สวย ยิ่งเราโกรธยิ่งเราเศร้าทุกครั้ง อย่างแรกที่เราทำคือหาของกินเข้าปากไม่ว่ามันจะอร่อยหรือไม่อร่อยถ้าเราอารมณ์เสียเราก็พร้อมเอาเข้าปากไปหมด เราไม่รู้จะเลืกนิสัยนี้ยังไง มันเป็นปมของเราไปแล้ว ยิ่งมีคนพูดถึงนำ้หนักเรายิ่งกลัว กลัวว่าจะมีคนพูดว่าเราไม่สวย ขอไม่รับคำพูดแย่ๆนะคะมันไม่ใช่ที่