ทุกคนคะวันนี้เรามีเรื่องอยากเล่ามากมาย โดยเฉพาะกับผู้ชายคนหนึ่ง[
เรื่องนี้อยากให้ทุกคนช่วยออกความเห็นให้หน่อยค่ะ]
ในวันแรกที่เราคุยกันนั้นเราเราไม่เข้ากันในอะไรหลายๆอย่าง แต่เราก็อาจจะยังเด็กเกินไปรึเปล่า ที่หัวรั้นอยากจะสร้างความสัมพันธ์นี้ต่อ ซึ่งตลอดระยะเวลา เรารับรู้ว่าเขาไม่ได้ดีอะไร ทั้งสังคมทั้งสภาพแวดล้อมและผู้คนที่เจอมา แต่เขาก็พยายามที่จะปรับมันแต่บางทีมันก็เกินความจำเป็นสำหรับเรา เราแค่ต้องการสิ่งเล็กน้อยๆเท่านั้น และนั้นไม่ใช่สิ่งที่ต้องร้องขอเลย ทุกครั้งที่เราทะเลาะกันมักจะเป็นเรื่องงเล็กๆน้อยๆ ที่ไม่ต้องมีเหตุผลอะไรมากมายแต่เขากลับใช้เหตุผลที่เหมือนจะไม่ปรับหรือไม่ยอมกันเลย เขาจะมีegoตลอด เขาไม่ฟังที่เราพูดและอธิบายเลย แม้แต่ตอนที่เราพูดยังไม่ทันได้จบด้วยซ้ำเขาก็เลือกที่จะพูดสวนหรือพูดแทรกขึ้นมาในสิ่งที่เราไม่ได้เป็นไม่ได้คิด ซึ่งเรารู้สึกว่า เขาไม่ได้เข้าใจในสิ่งที่เราต้องการจริงๆ แม้แต่จะปริปากพูดก็ยังทำไม่ได้เรารู้ และเมื่อเราตัดสินใจที่จะเงียบ เขาก็ว่าเรา ว่าเงียบทำไม ร้องไห้ทำไม หยุดร้อง เรื่องแค่นี้ก็ร้อง ด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิดไม่พอใจ ขึ้นเสียงใส่อารมณ์กับเรา เรารู้สึกเหมือนกับว่า เขาสงสารเราบ้างรึเปล่า ทำไมต้องโมโหและพูดาจประชดประชันหรือรุนแรงกับเราแบบนี้ บางทีเขาก็บอกกับเราว่า อย่างี่เง่าได้ป่ะ แค่เพื่อนที่สนิทกันมานานแล้ว (ผู้หญิง) จะคิดมากทำไม สำหรับฉันแล้ว คุณแสดงออกว่าเพื่อนคนนั้นสำคัญมากกว่าเราเสียอีกจนเรารู้สึกน้อยใจ เราเลยเลือกที่จะบอกเขาไปตรงๆสรุปแล้ว เขาก็ให้คำตอบเราเหมือนเดิม เราก็รู้สึกไม่โอเครอยู่ดี และ ตลอดมา เรามักจะทะเลาะกันเพราะคำพูดที่ประชดประชันและไม่ระมัดระวังคำพูดเลยสักนิด แต่เราก็พูดไปตรงๆ และใช้เวลา จนตอนทุกอย่างมันดีขึ้น เราก็ไม่อะไรขอแค่อย่าให้เขาโมโหใส่เราก็พอ แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นเขาก็โมโห
ที่เราเงียบใส่อยู่ดี ทั้งที่มันเป็นแบบนั้น ไม่คิดที่จะฟังเราแท้ๆ และเขาก็ยิ่งโมโหเรามากขึ้น
ทุกอย่างเราอดทนมาตลอด ถึงแม้เขาจะทำแบบเดิมซ้ำๆ เขาไล่เราออกชีวิตขิองเขาทุกวัน โดยคำว่าอยากให้เธอไปเจอคนที่ดีกว่าซ้ำๆ อยู่แบบนี้จนเราต้องบอกเลิกเขาหลายต่อหลายครั้ง แต่เขาก็ยังยื้อเราไว้ ฉันรู้ตัวว่ามันโง่ขนาดไหน ที่ต้องมาทนอยู่กับอะไรแบบนี้อะไรเดิมๆที่ทำให้เราเสียครส และด้วยอะไรหลายๆอย่างก็ทำให้เรามีแรงจูงใจที่อยากจะอยู่ต่อ และใช่ค่ะ ทุกอย่างเหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนเลย จนเราทะเลาะกันครั้งสุดท้าย เราเลือกที่จะไม่บอกเลิกเขา เพียงแค่ลบแท็กและไฮไออก และพูดตามตรงตามความเห็นของเราแทน แต่เราก็ไม่ได้คิดจะไป ต่อมาฉันจมอยู่กับอะไรเดิมๆแบบนั้นหลงทางหาทางออกไม่ได้ เราพยายามรักษาหัวใจของตัวเองมาตลอด และได้ถามเขาไปว่า [ถ้าครอบครัวของเค้าไม่ยอมรับเธอจะทำยังไง] เราแค่อยากรู้ในความมั่นคงของเขา แต่ เขาเลือกที่จะตัดพ้อกับตัวและไม่นานเขาก็ไปทำงาน เราก็ไม่ได้คิดอะไร จนตอนที่เขาทิ้งเราไปเราจนได้รู้ว่า ในตอนที่เรารอเขาทำงานมาทั้งวันติดต่อกันหลายวัน โทรหาทักหาเป็นร้อยๆสายและข้อความ ผ[เขาจะแอบคุยกับคนอื่น] และเขาคิดว่าฉันบอกเลิกเขาเขาถึงทำแบบนั้นไป แต่ในตอนที่เราคุยกัน เธอแค่บอกกับเราว่าเราค่อยมาคุยกันนะ เราถึงรอมาตลอด อยู่ๆไม่ถึง 4 วันเธอบอกกับเราว่าเธอหมดรักเราแล้ว ใช่ เขามีคนอื่นนขณะที่เรารอเขาอยู่ เขาพยายามหาเหตุผลต่างๆมาเพื่อบอกเลิกเรา และใช้คำว่าไม่ไหวแล้วไม่อยากฝืนแล้ว ไม่เอาความสัมพันธ์นี้แล้ว ฉันอึ้งมาก และไม่ทันได้ตั้งตัว เราพยายามยื้อเขา จนรู้ความจริง ตอนนี้ฉันดูโง่มาก โง่ทีไม่คิดให้ดี และโง่ที่ตัวเองนั้นโตไม่พอ
ฉันอยากเคลียร์กับเขาอยากฟังจากปากของเขาตั้งแต่ที่ฉันไม่รู้ว่าเขากำลังนอกใจฉัน จนตอนที่รู้ว่าเขานอกใจฉัน เหตุผล มันก็เหมือนเดิม เหมือนคนที่อยากไปเพราะเจอคนใหม่แล้ว ในขณะที่เรายังหวังกับเขาอยู่ ฉันรู้สึกโกรธเขามาก และฉันก็อยากคุยกับผู้หญิงคนนั้นมากๆ แต่แฟนเก่าของเรา ดันไปพูดเรื่จนเขาคนนเฟนใหม่ของเขาเกลียดเราโดยที่เราไม่เคยรู้จักเขาเลย พอเราอยาคุยกับแฟนใหม่ของเขา เขาก็ไม่อยากที่จะคุยกับเรา มันแย่มากที่ฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะทำอะไรหรือรับรู้อะไรเลย
ฉันยอมรับว่าฉันพูดไม่ดีกับเขา(แฟนเก่า) และลามปามเขาโดยที่เขา (แฟนใหม่ของแฟนเก่า)ก็ไม่รู้ตัวว่าในช่วงนั้นเรายังไม่ได้ตัดขาดกับแฟนเก่าเราจริงๆ เราก็นึกว่าเค้าอาจจะรู้แต่ก็ยังจะทำแบบนั้น เพราะแบบนั้นฉันถึวองอยากจะ(ขอโทษ)ผู้หญิงมากที่เราไมพูดออกไปโดยที่เราเข้าใจผิดๆและด่าออกไปด้วยความโกรธ และอยากถามเขาจริงๆ แต่เขาไม่ให้โอกาสเราเลย เพราะเขาเกลียดเรา
ตอนนี้ฉันก็ยังคงทุกข์ใจ และไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงหลอกฉันว่าไม่ได้คุยกับใคร ทั้งที่เขาก็ทำอยู่ เขาบอกกับฉันว่าเขาติดปมการนอกใจ เราก็เว้นระยะห่างให้มากที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ แต่เขากลับมาทำมันซ่ะเอง ทุกคนคิดว่ายังไงคะ
เราอยากได้คำตอบในหลายๆมุมจริงๆ และตอนนี้ฉันจะไม่อะไรกับพวกเขาอีกแล้วค่ะ ถึงฉันจะตามด่าผู้ชายที่ทำแบบนี้ก็เถอะแต่ตอนนี้จะไม่ทำแล้วค่ะ
ฉันก็ขอให้เขามีความสุขกับสิ่งที่เขาเลือก หวังว่าจะไม่จบแบบที่เขาทำกับเรานะ
การโดนนอกใจ
ในวันแรกที่เราคุยกันนั้นเราเราไม่เข้ากันในอะไรหลายๆอย่าง แต่เราก็อาจจะยังเด็กเกินไปรึเปล่า ที่หัวรั้นอยากจะสร้างความสัมพันธ์นี้ต่อ ซึ่งตลอดระยะเวลา เรารับรู้ว่าเขาไม่ได้ดีอะไร ทั้งสังคมทั้งสภาพแวดล้อมและผู้คนที่เจอมา แต่เขาก็พยายามที่จะปรับมันแต่บางทีมันก็เกินความจำเป็นสำหรับเรา เราแค่ต้องการสิ่งเล็กน้อยๆเท่านั้น และนั้นไม่ใช่สิ่งที่ต้องร้องขอเลย ทุกครั้งที่เราทะเลาะกันมักจะเป็นเรื่องงเล็กๆน้อยๆ ที่ไม่ต้องมีเหตุผลอะไรมากมายแต่เขากลับใช้เหตุผลที่เหมือนจะไม่ปรับหรือไม่ยอมกันเลย เขาจะมีegoตลอด เขาไม่ฟังที่เราพูดและอธิบายเลย แม้แต่ตอนที่เราพูดยังไม่ทันได้จบด้วยซ้ำเขาก็เลือกที่จะพูดสวนหรือพูดแทรกขึ้นมาในสิ่งที่เราไม่ได้เป็นไม่ได้คิด ซึ่งเรารู้สึกว่า เขาไม่ได้เข้าใจในสิ่งที่เราต้องการจริงๆ แม้แต่จะปริปากพูดก็ยังทำไม่ได้เรารู้ และเมื่อเราตัดสินใจที่จะเงียบ เขาก็ว่าเรา ว่าเงียบทำไม ร้องไห้ทำไม หยุดร้อง เรื่องแค่นี้ก็ร้อง ด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิดไม่พอใจ ขึ้นเสียงใส่อารมณ์กับเรา เรารู้สึกเหมือนกับว่า เขาสงสารเราบ้างรึเปล่า ทำไมต้องโมโหและพูดาจประชดประชันหรือรุนแรงกับเราแบบนี้ บางทีเขาก็บอกกับเราว่า อย่างี่เง่าได้ป่ะ แค่เพื่อนที่สนิทกันมานานแล้ว (ผู้หญิง) จะคิดมากทำไม สำหรับฉันแล้ว คุณแสดงออกว่าเพื่อนคนนั้นสำคัญมากกว่าเราเสียอีกจนเรารู้สึกน้อยใจ เราเลยเลือกที่จะบอกเขาไปตรงๆสรุปแล้ว เขาก็ให้คำตอบเราเหมือนเดิม เราก็รู้สึกไม่โอเครอยู่ดี และ ตลอดมา เรามักจะทะเลาะกันเพราะคำพูดที่ประชดประชันและไม่ระมัดระวังคำพูดเลยสักนิด แต่เราก็พูดไปตรงๆ และใช้เวลา จนตอนทุกอย่างมันดีขึ้น เราก็ไม่อะไรขอแค่อย่าให้เขาโมโหใส่เราก็พอ แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นเขาก็โมโห
ที่เราเงียบใส่อยู่ดี ทั้งที่มันเป็นแบบนั้น ไม่คิดที่จะฟังเราแท้ๆ และเขาก็ยิ่งโมโหเรามากขึ้น
ทุกอย่างเราอดทนมาตลอด ถึงแม้เขาจะทำแบบเดิมซ้ำๆ เขาไล่เราออกชีวิตขิองเขาทุกวัน โดยคำว่าอยากให้เธอไปเจอคนที่ดีกว่าซ้ำๆ อยู่แบบนี้จนเราต้องบอกเลิกเขาหลายต่อหลายครั้ง แต่เขาก็ยังยื้อเราไว้ ฉันรู้ตัวว่ามันโง่ขนาดไหน ที่ต้องมาทนอยู่กับอะไรแบบนี้อะไรเดิมๆที่ทำให้เราเสียครส และด้วยอะไรหลายๆอย่างก็ทำให้เรามีแรงจูงใจที่อยากจะอยู่ต่อ และใช่ค่ะ ทุกอย่างเหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนเลย จนเราทะเลาะกันครั้งสุดท้าย เราเลือกที่จะไม่บอกเลิกเขา เพียงแค่ลบแท็กและไฮไออก และพูดตามตรงตามความเห็นของเราแทน แต่เราก็ไม่ได้คิดจะไป ต่อมาฉันจมอยู่กับอะไรเดิมๆแบบนั้นหลงทางหาทางออกไม่ได้ เราพยายามรักษาหัวใจของตัวเองมาตลอด และได้ถามเขาไปว่า [ถ้าครอบครัวของเค้าไม่ยอมรับเธอจะทำยังไง] เราแค่อยากรู้ในความมั่นคงของเขา แต่ เขาเลือกที่จะตัดพ้อกับตัวและไม่นานเขาก็ไปทำงาน เราก็ไม่ได้คิดอะไร จนตอนที่เขาทิ้งเราไปเราจนได้รู้ว่า ในตอนที่เรารอเขาทำงานมาทั้งวันติดต่อกันหลายวัน โทรหาทักหาเป็นร้อยๆสายและข้อความ ผ[เขาจะแอบคุยกับคนอื่น] และเขาคิดว่าฉันบอกเลิกเขาเขาถึงทำแบบนั้นไป แต่ในตอนที่เราคุยกัน เธอแค่บอกกับเราว่าเราค่อยมาคุยกันนะ เราถึงรอมาตลอด อยู่ๆไม่ถึง 4 วันเธอบอกกับเราว่าเธอหมดรักเราแล้ว ใช่ เขามีคนอื่นนขณะที่เรารอเขาอยู่ เขาพยายามหาเหตุผลต่างๆมาเพื่อบอกเลิกเรา และใช้คำว่าไม่ไหวแล้วไม่อยากฝืนแล้ว ไม่เอาความสัมพันธ์นี้แล้ว ฉันอึ้งมาก และไม่ทันได้ตั้งตัว เราพยายามยื้อเขา จนรู้ความจริง ตอนนี้ฉันดูโง่มาก โง่ทีไม่คิดให้ดี และโง่ที่ตัวเองนั้นโตไม่พอ
ฉันอยากเคลียร์กับเขาอยากฟังจากปากของเขาตั้งแต่ที่ฉันไม่รู้ว่าเขากำลังนอกใจฉัน จนตอนที่รู้ว่าเขานอกใจฉัน เหตุผล มันก็เหมือนเดิม เหมือนคนที่อยากไปเพราะเจอคนใหม่แล้ว ในขณะที่เรายังหวังกับเขาอยู่ ฉันรู้สึกโกรธเขามาก และฉันก็อยากคุยกับผู้หญิงคนนั้นมากๆ แต่แฟนเก่าของเรา ดันไปพูดเรื่จนเขาคนนเฟนใหม่ของเขาเกลียดเราโดยที่เราไม่เคยรู้จักเขาเลย พอเราอยาคุยกับแฟนใหม่ของเขา เขาก็ไม่อยากที่จะคุยกับเรา มันแย่มากที่ฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะทำอะไรหรือรับรู้อะไรเลย
ฉันยอมรับว่าฉันพูดไม่ดีกับเขา(แฟนเก่า) และลามปามเขาโดยที่เขา (แฟนใหม่ของแฟนเก่า)ก็ไม่รู้ตัวว่าในช่วงนั้นเรายังไม่ได้ตัดขาดกับแฟนเก่าเราจริงๆ เราก็นึกว่าเค้าอาจจะรู้แต่ก็ยังจะทำแบบนั้น เพราะแบบนั้นฉันถึวองอยากจะ(ขอโทษ)ผู้หญิงมากที่เราไมพูดออกไปโดยที่เราเข้าใจผิดๆและด่าออกไปด้วยความโกรธ และอยากถามเขาจริงๆ แต่เขาไม่ให้โอกาสเราเลย เพราะเขาเกลียดเรา
เราอยากได้คำตอบในหลายๆมุมจริงๆ และตอนนี้ฉันจะไม่อะไรกับพวกเขาอีกแล้วค่ะ ถึงฉันจะตามด่าผู้ชายที่ทำแบบนี้ก็เถอะแต่ตอนนี้จะไม่ทำแล้วค่ะ
ฉันก็ขอให้เขามีความสุขกับสิ่งที่เขาเลือก หวังว่าจะไม่จบแบบที่เขาทำกับเรานะ