หนี้รัก / หรีดรัก

หนี้รัก

   ๏หากจะรักใครแล้ว ก็รักเถิด
  ความรักนั้นบรรเจิด มีคุณค่า
 ชีวิตคน เราสั้นเหลือคณา
หยุดรั้งรอเวลา จะช้าไป
  ๏หากมีหนี้ ให้เป็นหนี้รักเถิด
  ดอกเบี้ยเกิด คือรักอันสดใส
 รักเธอเสมอ รักมากจากดวงใจ
ยอดพิสมัยหลอมอยู่ ที่กายเธอ
  ๏หากวันใดแสงทอง ของชีวิตผ่าน
  โลกตระการจะมืด ครึ้มหมองเหม่อ
 เหลืออดีต ไฟรักสุมปรนเปรอ
หล่อเลี้ยงคอยบำเรอ ให้ชื่นบาน
  ๏หากเป็นหนี้ แล้วเป็นหนี้รักเถิด
  หนี้รักจะบรรเจิด สุดแสนหวาน
 รักกันเสมอ ถึงแม้จะเนิ่นนาน
สุขสราญ เพราะหนี้รักสลักใจ ๚ะ๛



                 หรีดรัก

   ๏ เห็นพวงหรีดบนหลุมที่ฝังเจ้า
  โธ่อกเอ่ยใยเล่า เจ้าด่วนหนี
 ได้กลิ่นเทียน มองควันธูปรูปคนดี
ล้วนแต่มี ความเจ็บช้ำเมื่ออำลา
 ๏ ยามดึกดื่นหวั่นไหว เรไรร่ำร้อง
  เนินที่ฝังยังจ้อง คอยมองหา
 เจ้าไปแล้วไปลับมิกลับมา
พี่ขอใช้น้ำตา บอกลากัน
  ๏ อธิษฐานให้ดวง วิญญาณเจ้า
  จงล่องลอยไปเข้า สรวงสวรรค์
 ถ้าบุพเพสันนิวาสเคยผูกพัน
ชาติหน้าคงมีวัน พบกันเอย ๚ะ๛


.