ถามเรื่องการภาวนาค่ะ (มือใหม่หัดภาวนา) ยังไม่เข้าใจวิธีขั้นตอนปฏิบัติหลายๆอย่าง

เราเป็นมือใหม่มาได้สักพักใหญ่ๆ เช่นกันค่ะ  ขอให้ข้อมูลเท่าที่ได้ศึกษามานะคะ

1. มือใหม่ ควรเริ่มต้นฝึกโดยมีคำแนะนำ แนวทางเทคนิคของครูอาจารย์
เพื่อลดความสับสน  ทำให้เข้าใจง่ายขึ้น  ลดอุปสรรคไปได้เยอะค่ะ

ถ้าฝึกเอง ทำความเข้าใจเอง โดยรับรู้จากหลายทาง แล้วนำมาลองฝึกเอง ก็สามารถลองดูได้ค่ะ
แต่มักจะสับสนง่าย  ไปไม่ถูกทาง  เวลาเจอปัญหา ก็ไม่รู้จะหาทางออกยังไง ... ฯลฯ
หรือเริ่มต้นไม่ถูก จับต้นชนปลายไม่ถูกค่ะ

2.  วิธีหรือเทคนิคในการฝึกมีอยู่หลายเทคนิคจากหลายครูอาจารย์
คุณก็ต้องลองศึกษา ลองดูใน internet  หรือใน youtube ต่างๆ
ก็มีให้เลือกดูอยู่ไม่น้อย   (อาจจะเยอะจนสับสนก็ได้ 55)

แล้วควรเลือกสักเทคนิคที่คุณสนใจ  ที่คุณคิดว่า แนวทางนั้นอธิบายให้คุณเข้าใจได้ แล้วลองฝึกฝนดูค่ะ

การไม่มีแนวทางใดๆ เลย  เวลาเจอปัญหา  มันจะคลำทางยากหน่อย
เพราะคนที่ฝึกเทคนิคที่ต่างกันไป  ถ้าไม่รู้จริงในหลักสติปัฏฐาน
เค้าก็อาจจะแนะนำไปอีกทางนึง ยิ่งทำให้สับสนหนักเลยค่ะ

คือ คนมากมาย ฝึกภาวนากันด้วยหลายเทคนิค
ถ้าคุณไม่แม่นในหลักสติปัฏฐาน  แล้วเจอคนที่ไม่แม่นหรือไม่รู้จริงมาแนะนำ  จะยิ่งสับสนหนักเลยค่ะ
เราเจอปัญหานี้มามากมายค่ะ  ยิ่งในกระทู้ต่างๆ  เคยมีคนแนะนำเราไปสารพัดทางจนเรายิ่งท้อหนักเลยค่ะ
เพราะมันยิ่งสับสน ไปกันคนละทาง  จับจุดไม่ถูก  

3. ตัวเรา ตอนเริ่มต้น ก็ศึกษาไปเรื่อยๆ  แล้วสนใจในเทคนิคของ หลวงพ่อเทียน จิตตสุโภ
เราก็เข้าไปศึกษาจากที่นี่  https://www.youtube.com/@satipunya
เค้าก็จะมีการเรียบเรียงข้อมูลให้เข้าใจง่าย เหมาะสำหรับมือใหม่

ส่วน จขกท  ไม่จำเป็นต้องเลือกแบบเดียวกับเราก็ได้
คุณก็ต้องลองศึกษาดูแนวทางของครูอาจารย์ที่คุณสนใจ
แล้วแต่ละแนวทาง  ก็ "น่าจะ"  มีกลุ่มลูกศิษย์ใน facebook หรือช่องทางต่างๆ
เวลาคุณมีปัญหา  คุณก็สามารถถามรุ่นพี่ หรือครูอาจารย์ที่สอนในแนวทางนั้น
จะทำให้คุณสับสนน้อยลง  

แต่ถ้าคุณฝึกแนวทางอาจารย์ A   แล้วคุณไปถามคนที่ไม่รู้จริงในแนวทาง A
คุณก็อาจจะเจอคำตอบที่ทำให้คุณสับสน   เพราะมันมีหลายเทคนิคในการฝึก
ผู้ที่ไม่เข้าใจจริงๆ ในเทคนิคนั้น  ก็แนะนำแล้วทำให้สับสนได้ เราเจอปัญหานี้บ่อยมากค่ะ

--------------------------------

ส่วนคำถามของคุณ  เราขอตอบคร่าวๆ ว่า

-  การภาวนาในทางพุทธ  มีหลักการสำคัญ คือ หลักสติปัฏฐาน
ถ้าคุณฝึกตามหลักสติปัฏฐานอยู่  ก็ถือว่าอยู่บนเส้นทางที่ถูกต้อง
แต่ถ้าไม่ใช่  ก็ควรเรียนรู้เรื่องสติปัฏฐานนะคะ

- เทคนิคในการฝึกมีมากมายค่ะ  การมีคำบริกรรม หรือไม่มีคำบริกรรม ก็ได้ค่ะ

ครูอาจารย์ของเราจะแนะนำให้ฝึกสติให้ตั้งมั่น  "รู้ทัน" อาการทางกายและทางใจ
ถ้าสติไม่ตั้งมั่นมากพอ  คุณจะไม่สามารถ "รู้ทัน" ได้บ่อยๆ   มันจะรู้บ้าง ไม่รู้บ้าง
ก็ต้องหมั่นฝึกอย่างถูกต้องต่อไป  

่ส่วนเรื่อง "การแยกขันธ์"
เปรียบเหมือนหัดขี่จักรยานค่ะ  ถ้าจะถามว่า  แล้วอยู่ดีๆ  มันจะทรงตัวได้อย่างไร?
มันก็ตอบยากค่ะ  ถ้าเอาทางหลักการ อธิบายยืดยาว ก็ไม่สามารถทำได้จริงหรอกค่ะ
แต่ในแง่ปฏิบัติจริงๆ   ถ้าฝึกไปเรื่อยๆ   วันนึงเมื่อเกิดความชำนาญ  
สมองและร่างกายมันจะจับจุดได้เองว่า ทำอย่างถึงจะทรงตัวบนจักรยานได้?
นี่คือการเปรียบเทียบนะคะ

หมายความว่า เมื่อคุณฝึกอย่างถูกต้อง จนสติตั้งมั่นมากขึ้น เกิดสัมมาสติ สัมมาสมาธิ  
มันก็จะทำได้เองตามกลไกธรรมชาติ

หรือจะเปรียบเหมือนเด็กหัดเดินก็ได้   ถ้าจะถามว่า ทำยังไงจะเดินได้ วิ่งได้??
เด็กก็ต้องยืนด้วยลำแข้งให้ได้ ยืนให้ตั้งมั่นได้ซะก่อน  
ถ้าลุกยืนยังไม่ได้ ยังไม่ตั้งมั่นในการยืน  ก็ไม่สามารถออกเดิน หรือวิ่งได้หรอกค่ะ

เรื่องการเกิด-ดับนั้น ก็คล้ายๆ กัน   พอฝึกไปเรื่อยๆ จนสติตั้งมั่นมากพอ
มันจะ "รู้ทัน"  สิ่งที่เกิดขึ้นในใจ พวกอารมณ์ ความคิด ความรู้สึกต่างๆ

แต่ถ้าคุณยังไม่มีสติตั้งมั่นมากพอ   พวกอาการเกิด-ดับต่างๆ  มันก็เกิดขึ้นอยู่เรื่อยๆ ในกายและใจ
แต่คุณก็จะ "ไม่รู้ทัน" หรอกค่ะ   และก็ไม่มีทางเห็นการเกิดดับได้ง่ายๆ
เพราะพลังสติ พลังสมาธิ ยังไม่มีมากพอ

-   การเจริญปัญญา   ถ้าตอบแบบภาษาชาวบ้าน ก็คือ  การฝึกวิปัสสนาภาวนา หรือการฝึกสติปัฏฐานนี่แหละค่ะ
หากไม่เข้าใจวิธีฝึกสติปัฏฐาน ไม่เข้าใจหลักการ  ก็จะมีปัญหา ข้อสงสัยได้ร้อยแปดอย่างค่ะ
เพราะทุกอย่างมันเกี่ยวเนื่องกัน

หรือถ้าจะเอาคำตอบในทางหลักการ  ก็ดูคลิปนี้ได้ค่ะ
สมถะ กับ วิปัสสนา โดย สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ปยุตฺโต) https://youtu.be/Nsu0TT9z5m4


เพราะฉะนั้น หลักการง่ายๆ กว้างๆ สำหรับมือใหม่คือ  
1. รู้วิธีฝึกสติปัฏฐานที่ถูกต้องหรือยัง  มีครูอาจารย์ที่สอนให้คุณเข้าใจได้หรือยัง?
ดูจาก youtube จาก internet ก่อนก็ได้ค่ะ ถ้าไม่มีโอกาสไปเจอครูอาจารย์หรือไม่ได้ไปเข้าคอร์สปฏิบัติธรรม

2. ถ้ารู้วิธีฝึกที่ถูกต้องแล้ว  ก็หมั่นฝึกบ่อยๆ    ทุกอย่างมันจะค่อยๆ เด่นชัดขึ้น  คุณจะเข้าใจมันมากขึ้นเอง

แต่ถ้ายังไม่รู้วิธีฝึกที่ถูกต้อง  หรือยังฝึกน้อยอยู่   มันจะมีคำถามมากมายที่คุณต้องวางความสงสัยลงไปก่อน
แล้วค่อยๆ นับหนึ่ง นับสองไปเรื่อยๆ  ค่ะ

ครูอาจารย์จะแนะนำไว้ว่า ความสงสัยเป็นสิ่งไม่ผิดค่ะ  
แต่เราไม่สามารถหาคำตอบจริงแท้ได้ทุกคำตอบในตอนนี้
เพราะเรายังเพิ่งหัดยืน หัดตั้งไข่   ยังยืนด้วยขาตัวเองไม่มั่นคง    

เพราะฉะนั้น  อย่าเพิ่งสนใจว่าจะเดินท่าไหน  จะวิ่งยังไง???
เพราะในตอนนี้  ต้องยืนให้มั่นก่อนค่ะ   ถ้ายืนยังไม่ได้มั่นคง  
มัวไปสนใจเรื่องเดิน เรื่องวิ่งมากไป    ก็จะทำให้ยิ่งท้อ หรือยิ่งสับสนค่ะ

การไม่มีแนวทาง ไม่มีคำแนะนำของครูอาจารย์ หรือผู้รู้จริง   ก็จะยิ่งทำให้ทุกอย่างยากขึ้นค่ะ
เพราะฉะนั้น  การหากัลยาณมิตร หรือครูอาจารย์  เป็นเรื่องจำเป็นค่ะ

ขอส่งกำลังใจให้นะคะ