แบบนี้ใช่การลำเลียงไหม??

เราเป็นพี่คนโต มีน้องสาวพ่อแม่เดียวกัน แต่ทุกครั้งที่เราทำเลาะกับน้องเราจะโดนด่าตลอดไม่ว่าเราจะผิดหรือไม่ มีเหตุการณ์หนึ่ง เราไม่ระวังทำแก้วแตกแม่ก็เอาแต่ด่าๆๆๆๆๆๆเรา น้องทำเซรั่มแพงๆของแม่แตกน้องก็ร้องไห้แต่!!แม่ไม่ด่าโอ๋น้องด้วย!ตอนคือเรางงมากๆ แม่ก็บอกว่าน้องเล็กอยู่อย่าว่าน้อง!!watch!! อีกเหตุการณ์หนึ่ง เราขอแม่ซื้อคอมพิวเตอร์ซึ่งมันจำเป็นกับเรามากๆอาจจะช่วยแม่หาเงินได้ด้วยซ้ำ แต่!แม่ก็ไม่ยอมซื้อให้บอกมันแพงไป ทีน้องขอตุ๊กตาที่ไม่รู้จะเอามาทำอะไรแม่ก็ซื้อให้ถามด้วยซ้ำว่าอยากได้ตัวไหน เวลาไปเดินห้างแม่ก็เอาแต่ถามน้องว่า"อยากกินอันนี้มั้ยลูก"แต่แม่ไม่ถามเราเลยสักคำ มีแต่ยายที่คอยถามคอยเป็นห่วง ตอนเราทะเลาะกับน้องขอน้องเสมอว่าไปเล่นที่อื่นได้มั้ยจะเอาน้องนอน(น้องคนเล็กสุดลูกของน้า)แต่น้องเราไม่น้องไม่ยอมไปแล้วคือน้องคนเล็กไม่ยอยนอนไง เราเลยขอน้องดีๆแล้วแต่นางไม่ฟัง คือคุยด้วยเหตุผลตอนนั้นคือเราหมดความอดทนแล้วเลยบอก"ไม่ว่าถ้าไม่ไปจะตีแล้วนะ"แต่นางก็ไม่ไปเราเลยตีน้องไป น้องก็ร้องไห้เราก็พยามขอให้ไปที่อื่นเพราะวันนั้นตากับยายไม่อยู่(เราอยู่กับตายาย พ่อแม่ไปทำงานที่กรุงเทพฯ)เราอยู่บ้านกับน้องเราและลูกของน้าที่อายุ2ขวบแล้วน้องไม่นอนเราของน้องเราดีๆแต่นางไม่ฟัง แล้วน้องก็โทรไม่บอกแม่ว่าเราทุบหลังน้อง แม่ก็มาด่าเราใหญ่เลยบอกว่าจะตีน้องทำไม่ เราก็บอกเหตุผลแต่แม่ก็บอกว่าผูดกับน้องดีๆแล้วคือน้องไม่ฟังเราไงแม่ก็บอกว่าแล้วจะตีน้องทำไมถ้าเกิดอะไรขึ้นมาจะมาเสียใจทีหลัง เกิดน้องหลังหักขึ้นมาจะทำยังไง ตอนนั้นคือเราปิดเสียงไปเลยแบบไม่คุยกับแม่แล้ว เพราะบอกไปมีก็ฟังเราเลย ทุกครั้งที่เรามีปัญหาก็เลือที่จะเก็บไว้คนเดียวเพราะต่อให้บอกหรืออธิบายอะไรก็ไม่มีใครฟังเราเลย วันหยุดเราก็แทบไม่ได้พักต้องซักผ้า รีดผ้า ล้างจาน เลี้ยงน้อง ไม่ได้สบายเลย แต่ก็บอกว่าเราไม่ช่วยงานอะไรเลย😑แล้วที่ทำนี่คืออะไร น้องเราไม่ทำอะไรสักอย่างแม่ก็ไม่ว่า แม่เอาแต่บอกว่าต้องรักน้อง เป็นพี่ต้องเสียสละให้น้อง เวลาที่น้องทำเราร้องไห้ยกตัวอย่างเช่นสมมุติว่าเรากำลังทำงานอยู่แล้วน้องก็มาซักสมุดเราเอาสีมาเขียนใบงานเราบ้างแหละ แล้วเราก็ฟ้องแม่บ้างแต่แม่ก็ด่าเราบอกว่าสมน้ำหน้าไม่เก็บเองแล้วก็บอกให้น้องซีกอีก คือตอนเครียดมาก(ไม่อยากมีน้องแล้ว)...