หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
วันตาย
กระทู้คำถาม
บทกวี
ปรัชญา
แต่งกลอน
ยามเมื่อเข้าใกล้ วัยชรา
ลมพัดหนาวเหน็บพา ใจหาย
คำว่าสักวันหนึ่งนั้น พลันมลาย
ทุกสิ่งสายหายลับ กับเวลา
อดีตเคยสดใส ไม่หวนคืน
ชื่อเสียงกลืนกลบลบ สุดท้าย
เคยเด่นดีมีคนชม ล้วนล้มตาย
ที่สุดท้ายของคนเรา น่าเศร้าใจ
เราจะตายวันไหน ใครรู้บ้าง ?
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
เจ็บมาราธอน
สายลมพริ้ว พัดใจ ให้เหน็บหนาว เจ็บปวดร้าว คิดถึงจน ทนไม่ไหว ร้องเพลงรอ เรื่อยเปื่อย จนเหนื่อยใจ ทนต่อไป ใจอาจ จะขาดรอน รู้ว่าเธอ ไม่รัก ยังดักดาน เจ็บมานาน เพราะใจ ไม่สั่งสอน จากตอนนี้ ดีกว่าเจ็บ มาร
สมาชิกหมายเลข 1261517
.... " ฟ้าใหม่ ตะวันเดิม " ....
.... " ฟ้าใหม่ ตะวันเดิม " .... รื่นสุข สวยสดใส ประชาไทย สู่สุขสันต์ หมอกหม่น เลื่อนเลือนพลัน ชื่นวัน สบเปรมปรีย์ มารร้าย มลายสูรย์ เพิ่มพูน มงคลศรี ฟื้นฟู ชูคนดี ปฐพี คืนคุณธรรม
sarasiri
เสียงที่หลงทางในหมอก
บทที่ 1 : เสียงลมหายใจของภูผาหมอกขาวลอยอ้อยอิ่ง ราวกับลมหายใจของภูเขาที่ไม่เคยสิ้นสุดทุกสายหมอก โอบล้อมซ่อนความลับที่ไม่มีใครรู้เงียบงันปกคลุม เหมือนหัวใจที่หยุดเต้นไปชั่วขณะแต่ความเงียบนั้น กลับดังกว
ท้าวขี้เมี่ยง ดังปึ่ง
*** โอ้อกเอ๋ยเอกาปักษาน้อย***
ระหกเหเร่ไกลใจรอนร้าวเวหาหาวกว้างใหญ่ที่ใดหนาได้พักพิงอิงคอนผ่อนกายาหลุบปีกล้าระโหยอ่อนโรยแรง ค่ำคืนหวาดวิตกสะทกสะท้านรัตติกาลกลืนกลบเลือนลบแสงสายลมหวีดกรีดผ่านม่านไม้แปลงคล้ายเสียงแสร้งปีศาจแทรกบาดทร
seagrass01
ถ้าพรรคประชาชนเลือกโหวตชัยเกษม ก็เท่ากับตระบัดสัตย์ไม่ต่างจากเพื่อไทย
เพื่อไทยหมดสิ้นหนทางแล้ว หากพรรคประชาชนหลงกล ชื่อเสียงที่สร้างมาทั้งหมดจะมลายหายไปในพริบตา ปล่อยเพื่อไทยอยู่ในหลุมไปเถอะ ไม่มีค่าที่จะไปสนใจ ยังไงก็ออกจากหลุมที่ขุดเอง ฝังกลบเอง ถ้ายื่นมือไป มีแต่จะถ
Garcinia
O งดงาม .. O
0 เมื่อไม่ต้องแข็งขืนหรือฝืนสภาพ งดงามก็ทอทาบบนภาพนั่น ธรรมชาติโดยท่วงที .. บัดนี้พลัน ตระกองขวัญอีกฝั่ง .. สุดรั้งคืน 0 ตั้งแต่แรกเหลียวสบก็พบว่า แววในตาเติมแต้มความแช่มชื่น เสริมองคาพยพช่วยกลบกลืน ว
สดายุ...
O สิ้นเยื่อใย .. O
0 เมื่อคืนคำ .. ใจชายมาป่ายปัด ย่อมแจ่มชัด .. เกินเปรียบ .. ถูกเหยียบย่ำ หลงรูปเยาว์สุดแก้เปลี่ยนแปร .. กรรม ใจเอยจำเถิดว่า .. จักลาร้าง 0 เป็นหญิงที่มีรัก .. มีศักดิ์ศรี จึงแต่นี้ใจหนอ .. จักขอห่าง ข
สดายุ...
นาคศิลา:บทอวสานแห่งหนองหานล่ม
💥 นาคศิลา Ep.14 : บทอวสานแห่งหนองหาน สองสนามรบ สองภพกรรม จุดจบของ “รักที่กล้าท้าทายคำสาป” 🌅 เมื่อสายลมสีเลือดพัดผ่านสนามรบหน้าเมืองหนองหาน... ผืนดินแตกระแหงจากเพลิงสงครามยังคุกรุ่น ซากอ
สมาชิกหมายเลข 8915918
หวนรำลึกถึงยุค 2000s ความทรงจำที่ไม่อาจลืมเลือน
หากจะกล่าวถึงยุคที่เต็มไปด้วยการเปลี่ยนแปลงและสีสัน คงไม่มีทศวรรษใดจะเทียบเท่ายุค 2000s หรือที่เรียกกันว่ายุค Y2K ได้อย่างลงตัว ยุคนี้ไม่ใช่เพียงแค่ช่วงเวลาหนึ่งในประวัติศาสตร์ แต่คือสะพานเชื่อมระหว่า
สมาชิกหมายเลข 7890064
………..หยิบ…………..
ค่ำคืนนี้แสงไฟแดงสลัว กับหมู่เมฆหมองมัวกว่ารู้สึก ยามนี้ดำดิ่งถึงจิตสำนึก ในส่วนลึกเคยหลงลืมอีกมากมาย ฉันจึงลองหยิบยกเรื่องของบางสิ่ง ที่สะท้อนบางความจริงบางความหมาย แล้วเขย่าความนึกคิดสุดบรรยาย ก่อน
Po_Po_Sung
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
บทกวี
ปรัชญา
แต่งกลอน
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
วันตาย
ลมพัดหนาวเหน็บพา ใจหาย
คำว่าสักวันหนึ่งนั้น พลันมลาย
ทุกสิ่งสายหายลับ กับเวลา
อดีตเคยสดใส ไม่หวนคืน
ชื่อเสียงกลืนกลบลบ สุดท้าย
เคยเด่นดีมีคนชม ล้วนล้มตาย
ที่สุดท้ายของคนเรา น่าเศร้าใจ
เราจะตายวันไหน ใครรู้บ้าง ?