พ่อแม่คือเจ้าของชีวิตเราจริงๆเหรอ?

ตอนนี้เราอายุ 24 พึ่งเรียนจบมาไม่นาน แต่พ่อแม่ชอบคับบังให้เราไปทำงานตรงนั้นตรงนี้ซึ่งเราไม่ได้ชอบงานนั้นเลย ถ้าเราไม่ไปทำงานที่เขาหาให้เขาก็จะว่าจะด่าตลอด จะเป็นแบบนี้ตลอดถ้าเราไม่ทำตามก็จะว่าเราตลอด เราอึดอัดมาก เราโดนกดดันทุกอย่าง เราไม่เคยอยากทำงานใกล้บ้านเลย เราอยากไปทำงานไกลๆ เรารู้สึกว่าเวลาเราอยู่บ้านเราไม่มีความสุขเลย เราเครียดตลอดเวลา ตื่นเช้ามาไม่เคยสดชื่นสักวันเพราะตื่นมาก็เจอแม่ที่ทำหน้าเครียดใส่เราตลอดเวลา ไม่มีวันไหนเลยที่เราตื่นมาเจอรอยยิ้ม ตอนนี้เราเครียดมาก ตั้งแต่เด็กจนเราอายุ 24 เราไม่เคยได้ทำตามใจตัวเองเลย ไม่เคยได้ไปเที่ยวแบบวัยรุ่นคนอื่น ไม่เคยได้ใช้ชีวิตแบบที่ตัวเองต้องการ เหมือนต้องอยู่ในกรอบตลอดเวลา เราควรทำอย่างไงดี  เราเคยไปทำงานที่ต่างจังหวัด แต่ทำได้แค่ 3 เดือน แม่ก็ให้กลับมาอยู่บ้าน พอเรากลับมาอยู่บ้านก็ว่าเรา ไม่ทำงาน เลือกงาน เราไม่เข้าใจเราก็ทำงานของเราอยู่ดีๆ จะให้เรากลับมาทำไม  เรากลับมาอยู่บ้านได้ 2 เดือนแล้ว  เราเครียดมากแล้วไม่มีความสุขเลย  แล้วพรุ่งนี้แม่จะให้ไปสมัครงานที่เขาหาไว้ให้เราไม่ชอบเลย เราไม่อยากอยู่บ้านไม่อยากอยู่ใกล้บ้าน เพราะเราไม่มีความสุข เราโดนกดกันทุกอย่าง จนเราเคยคืดจะฆ่าตัวตายมาแล้วหลายครั้ง เราไม่อยากอยู่บนโลกที่ไม่ทีความสุขเลย เราเหนื่อย เราท้อ เราเศร้า เราเสียใจ เราควรทำอย่างไงดี  สำหรับเราบ้านไม่ใช่เซฟโซนที่ดีเลย