ตามหลักแล้ว ครอบครัวหรือบ้านที่เราอยู่ ณ.ปัจจุบัน ที่เราใช้อาศัยซุกหัวนอนทุกวันนี้ ควร และเป็นเซฟโซน ของเราครับ
เซฟโซนหมายถึงจุดที่เราผ่อนคลายที่สุด relax ที่สุด คุ้นเคยและกล้าแสดงออกเป็นตัวของตัวเองมากที่สุด หากเราอยู่บ้านเพื่อน นอนกับเพื่อนแล้วผ่อนคลาย ไม่เกร็งใดๆเลย นั้นเป็นเซฟโซนได้เหมือนกันครับ  

แต่ที่อยากแนะนำนิดนึง คือแทนที่จะวิ่งหาเซฟโซน ไขว้คว้าหาเซฟโซนที่เราคิดว่าอยู่แล้วมีความสุข หรือพยายามค้นหาเซฟโซนใหม่ๆ เราลองพูดคุยทำความเข้าใจ เพื่อจะได้ปรับสิ่งแวดล้อมให้น่าอยู่ขึ้นดีกว่าไหมครับ  ในฐานะสมาชิกคนนึงของบ้าน เราไม่ happy เราก็พูดคุยกันครับ เราไม่อาจบังคับให้ทุกๆคนเป็นในแบบที่เราอยากให้เป็น 100% นั่นคือแม้แต่ตัวเราเองก็ต้องปรับตัวเองเพื่อให้กลมกลืน ใช้เข้ากับสมาชิกคนอื่นในบ้านเช่นกัน เข้าหากันคนละครึ่งทาง อะไรแบบนี้ครับ ลองดู

ความเห็นส่วนตัว เดี๋ยวนี้คนเราใช้ศัพท์เซฟโซน/comfort zone ไม่ได้ตรงกับความหมายเลย หากเราอยู่บ้านแล้วเราแค่เบื่อ ทุกข์ ขยะแขยงคนในบ้าน บรรยากาศติดลบเกินไป นั่นไม่ได้แปลว่าบ้านไม่ใช่เซฟโซนนะครับ  เซฟโซนคือพื้นที่ปลอดภัยที่เราอยู่แล้วเป็นตัวเราที่สุด เชื่อหรือไม่ ผมเห็นหลายครั้งเวลาเราอยู่ในจุดที่เซฟที่สุดเนี่ยละ คือเวลาที่เราสามารถหงุดหงิดได้มากที่สุด เบื่อได้มากที่สุด กล้าระบายได้มากที่สุด เพราะนั้นเป็นจุดที่เราคุ้นเคยที่สุดครับ เวลาอยู่นอกบ้าน นอนค่ายทหาร อยู่นอกเซฟโซน เราไม่สามารถระบายได้ขนาดนั้นเพราะเรายังเกร็ง ต่อให้มีความสุขมากกว่า ตามหลักแล้วไม่ใช่เซฟโซนครับ อย่าไปค้นหาเลยเซฟโซนอะไรนั้น สุดท้ายเราจะวิ่งอยู่กับที่ เราพยายามแก้ปัญหา หันหน้าคุยกัน ทำให้มีความสุขมากขึ้นดีกว่าครับ