ยิ่งอยู่บ้าน สุขภาพจิตยิ่งย่ำแย่

สวัสดีนะคะ เราชื่อพลอย นี่เป็นกระทู้แรกของเรา คือเราเครียดมากๆ ไม่มีกระจิตกระใจจะทำอะไรเลย นอนอย่างเดียว ข้าวไม่กิน บางทีก็ร้องไห้ เศร้าตลอดเวลา คิดวนในหัวว่าตัวเองเกิดมาเพื่ออะไร ถ้าไม่มีเราอยู่บนโลก

ตอนนี้เป็นนักศึกษาอยู่ค่ะ รู้สึกว่าตัวเองเริ่มมีปัญหา อาจจะไม่ได้ใหญ่หลวงอะไร เป็นปัญหาทางด้านจิตใจน่ะค่ะ ทุกวันนี้เราก็ไม่เข้าใจว่าเราเป็นอะไร แต่เรารู้สึกหดหู่ เศร้า อึดอัด เหมือนเก็บอะไรไว้ในใจตลอ

มีตัวแทนจากหลายประเทศเข้ามาในงาน ต่างคนต่างพูดภาษาของตัวเอง แต่ก็เข้าใจกันได้อีกด้วย และแถมประชุมกันไปมาก็เกิดการทะเลาะกันขึ้นอีก " เฮ้ย พวกแก มันต้องอย่างนี้ๆสิ " " no no no !! Tha

ผมเป็นแบบนี้มานานแล้วครับ ซึ่งก็ไม่รู้สาเหตุ ขณะที่พักผ่อน นอนเต็มที่ แต่ยังรู้สึกเหนื่อย เฉื่อย ชา ไร้ความรู้สึก อาการเหนื่อยล้าชนิดที่ว่าไม่อยากแม้จะลุกมาทำกิจวัตรประจำวัน สิ่งที่เคยชอบเคยมีความสุข

สวัสดีค่ะ ตอนนี้สภาวะจิตใจย่ำแย่มาก รู้สึกอยากตายตลอดเวลา รู้สึกไร้ค่า ถ้าตายไปทุกอย่างมันคงดีขึ้น ทุกคนคงแฮปปี้ใช่มั้ย? รู้สึกว่าตัวเองเป็นภาระคนอื่นมาตลอดเลย อยากร้องไห้ตลอดเวลา อยากตายตลอดเวลาเลย

รู้สึกว่า ท้อ เหนื่อย ปวดหัว ฟังเสียงคนพูดแล้วรู้สึกลำคานเสียงดัง อยากร้องไห้ตลอดเวลา ถอนหายใจแถบตลอดเวลา รู้อยากตายแต่ไม่อยากตายเพราะนึกถึงคนข้างหลัง ทำได้แค่ร้องไห้อยู่คนเดียว ไม่มีกระจิตกระใจทำอะไร

คือเราเป็นแพนิค บวกกับปกติเป็นไข้แดด ปวดหัวบ่อยๆ เวลาต้องออกไปข้างนอก ออกไปเรียนเย็นกลับห้องมาก็จะตัวอุ่นๆเหมือนเป็นไข้ ปวดหัว เกือบทุกวันเลยแต่แค่กินพาราก็หาย ประเด็นคือเราแพนิคกลัวตลอดเลยว่าทุกครั้ง

ปกติอาการนี้จะเป็นเฉพาะแค่ช่วงที่เราเจองานยาก หรือไม่ก็มีปัญหากับเพื่อนร่วมงาน แต่วันนี้ทุกอย่างคือปกติ ไม่ได้รับผิดชอบงานที่ยากขึ้น ไม่ได้ทะเลาะหรือมีปากเสียงกับเพื่อนร่วมงาน แต่ใจเรามันไม่สงบ รู้สึก

ช่วงนี้เรารู้สึกไม่ค่อยมีความสุขเลยค่ะ เรียนหนักและเหนื่อยจากหลายๆอย่าง ล่าสุดเพิ่งไม่เข้าใจกับเพื่อนค่ะ ถึงตอนนี้จะไม่อะไรกันแล้ว แต่เรารู้สึกคิดมากค่ะ ร้องไห้เกือบทั้งวัน จิตตกมากค่ะ ไม่อยากไปโรงเรี