ขออภัยที่มาตั้งกะทู้นี้ในประเภทกระทู้คำถาม ลองตั้งในกระทู้สนทนาแล้วมันไม่ได้ค่ะ แง
ก่อนอื่นเราอายุ18 เราเริ่มลดนน.มาตั้งแต่ม.ต้น ด้วยค่านิยมที่ว่า ผอม=สวย บอกก่อนเลยว่าส่วนตัวเราจะเป็นคนรูปร่างอวบแบบนิดเดียว แต่เราไม่พอใจในรูปร่างตัวเองเราอยากผอมมากๆขาเล็กๆเหมือนเพื่อน เราจึงเริ่มลดนน.ด้วยความที่ไม่รู้ และตอนนั้นโซเชียลยังไม่เข้าถึงเราเท่าไหร่ เริ่มจากการอดอาหาร กินให้น้อย ไม่กินข้าวเย็นเลย น้ำเปล่าอย่างเดียว ทำแบบนี้มาจากนน.52 ลงมาเหลือ47 แล้วตอนนั้นทุกคนทักว่าผอมแล้วไม่สวยเลย เราเลยเลิกลดเพราะเราก็ได้นน.ตามที่เราต้องการแล้ว แต่พูดได้เลยว่า ตัวแห้งๆ หน้าโทรม ตัวดำขึ้น ระบบขับถ่ายเป็น0 และได้มาโรคกระเพาะเพิ่มมา1โรค จนถึงปัจจุบันก็ดีขึ้นมาเรื่อยๆหลังจากนั้นนน.กลับมา52 พอขึ้นม.ปลาย เราเริ่มลดอีกครั้ง เริ่มทำIF และกินคลีน80%-90% ลดคาร์บ ผลที่ได้คือโยโย่ไม่ไหว ตบะแตก เดี๋ยวลด เดี๋ยวเพิ่ม มาพีคสุดตอนม.6 จะเข้ามหาลัยแล้วไง ขอผอมหน่อย เลยลดแบบจริงจัง ตอนนั้นนน.อยู่ที่54 ลดแบบฝืนตัวเองมากๆทำทุกอย่างที่เขาว่าทำแล้วลด ออกกำลังหนักมาก แต่กินเยอะขึ้นนะคะ นับแคลเอา เราเซิร์ทในกูลเกิ้ลคำณวนแคลต่อวัน กินได้ไม่เกินเท่าไหร่ โดยดูจากค่าTDEE มันก็กินได้เยอะมากๆ ฉีกกฎการกินไม่เกิน1,200 น้ำหนักก็ลดเหลือ47อีกครั้ง แต่ครั้งนี้เราไม่ลดน้ำตาลเท่าไหร่ สิ่งที่ตามมาคืออยากกินของหวานตลอดเวลา จนเรากลับมาวังวนเดิมคือ ได้ตามเป้าแล้วไง จะลดทำไมอีก กินแบบเดิมเถอะ น้ำหนักเลยเด้งขึ้นมา7โล!!!! กลายเป็น56 แต่ที่เด้งได้เยอะขนาดนี้เพราะเรากลายเป็นโรคกินไม่หยุด (มันมีจริงๆค่ะ) ทรมานมาก 3-4เดือนที่ไม่สามารถหยุดปากให้เลิกกินได้ ของที่ไม่ชอบก็กิน แอบซ่อนขนม ซ่อนข้าวเพราะกลัวที่บ้านจะบอกว่าเรากินเยอะ ซ่อนไว้ที่ห้องนอน ลิ้นชัก แอบกินคนเดียว เหมือนเป็นโรคจิตอย่างนึงเลยอะ เราหายได้เพราะการที่เรากินจนเบื่อการกินไปเลยค่ะ กินขนมซ้ำๆ ทุกวันจนจำรสชาติได้ แค่นึกก็จำได้ละรสชาติเป็นยังไง มันเบื่อมาก แล้วเราก็หันกลับมาดูตัวเองตอนนี้ ทำไมมันอืดอาด มันเหนื่อยง่าย มันบวมขนาดนี้ ตอนนี้เรา18 เรากลับมาลดอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เราลดด้วยความรู้สึกไม่อยากผอม อยากหายบวมเท่านั้น จะไม่เพ่งไปที่นน. เท่าไหร่ช่างมันขอแค่ดูจากกระจกแล้วหน้าไม่บวม ตัวไม่บวมขนาดนี้ก็พอ และมันได้ผลค่ะ วันแรกเรากินเหมือนเดิมแค่ลดข้าวแต่ละมื้อ นิดเดียวจริงๆ ลดนิดเดียว กินขนม เพราะถ้าตัดตั้งแต่วันแรก พังพินาศแน่ๆ5555 สิ่งที่เพิ่มเข้ามาในมื้ออาหารคือไข่ต้ม เช้าเรากินกาแฟ อาจจะกับขนมปังอะไรนิดหน่อยก็ว่าไป กลางวัน กินปกติ แต่ลดข้าวออกนิดเดียว เย็นเรากินข้าวกับไข่ต้ม2ฟอง+ซอส เยาะนิดๆ อาหร่อยมาก เราออกกำลังกายด้วยนะคะ chloe ting ค่ะ แนะนำมาก เราออกอาทิตย์ละ3-4วัน ถ้าขยันนะ ไม่ขยันก็ไม่ออก เวลาออกถ้าเราเหนื่อยไม่ไหวแล้ว เราก็พอค่ะ555 หยุดคลิปเลย เราจะไม่ฝืนร่างกายตัวเองออกต่อ แต่ถ้าตอนเย็นเราอยากกินนั่นกินนี้เราก็กินค่า กินให้รู้สึกอิ่ม จาได้นอนหลับสบาย เราทำแบบนี้มาประมาณอาทิตย์นึงเพื่อปรับการกินตัวเองแบบไม่เครียด ที่สำคัญ*********(ดอกจันทร์ล้านตัว) คือ!! ห้ามเครียด!!! ห้ามเครียด!!! เด็ดขาด!!!!! จำไว้ๆๆๆ ถ้าไม่นับแคลได้ก็จะดี แต่นับแคลไม่ใช่ไม่ดี มันดีค่ะ แต่เราเวลานับแคลแล้ว เราจะเครียด จะคิดตลอดเวลา เรากินไปเท่าไหร่แล้วนะ คิดเยอะเกินไป เลยหยุดนับแคล กะปริมาณที่เรารู้สึกว่า แค่นี้กระเพาะเราพอแหละ พอไม่เครียดทุกอย่างจะดีขึ้น ดีมากๆ อาทิตย์อื่นๆ เราก็จะเริ่มลดขนม กินไข่ต้ม 3-4ฟองทุกวัน กับข้าว!! ย้ำว่ากินข้าวนะจ้ะ แล้วจะบอกว่าทำแล้วเวิร์คมาก เจ้าไข่ต้มคืออเมซิ่ง!!! เราไม่หิวขนม เราไม่อยากกินหวาน เรากินเยอะเหมือนเดิมไม่ได้ค่ะ มันจะรู้สึกอิ่มมากๆจนจุกจนจะอ้วกเลย5555 แล้วตอนนี้กลับไปกินรสชาติเดิมไม่ได้ คนไทยมักติดกินรสจัด หรือขนมก็จะมีโซเดียมเยอะ วันไหนที่เราเหมือนหิวขนม แล้วเรากินแบบยัดเข้าไป ซอง20บาท 1-2ซองอะ เราจะพะอืดพะอม จะอ้วกตลอดเวลา กินน้ำก็ไม่หาย เพราะมันเค็มมากกกกก ร่างกายมันชินกับรสที่ไม่เค็มมาก และไม่หวานมากไปแล้ว ตอนนี้เราไม่ได้ออกกำลังกายแล้วเพราะมาอยู่หอค่ะ เพื่อนขวนกินหมูทะ ก็ไปค่ะ เน้นไก่มากกว่าหมู เน้นต้มแบบสุกี้มากกว่าปิ้งย่าง กินผักเยอะๆ น้ำจิ้ม จิ้มปกติแต่จิ้มเยอะไม่ได้ เดี๋ยวร่างกายพะอืดพะอม55555 แต่ตอนเย็นเวลาอยู่หออะ ถ้าไม่ได้ไปกินหมูทะ ก็จะกินอะไรซอฟๆหน่อย เช่นโจ๊ก หรือ หมี่น้ำใส ที่ไม่ซดน้ำ กินแต่เส้น ความเด็กหออะเนาะ ง่ายๆไป แล้วปี1กิจกรรมเยอะมาก!!!! เพราะงั้นได้เดินทั้งวันค่ะ 1อาทิตย์ที่ไม่ได้กลับบ้าน แต่ตอนนี้กลับมาบ้านแล้ว วันหยุด ป้าข้างบ้าน แม่ พ่อ ย่า ทักเป็นเสียงเดียวกันว่า ไปแค่อาทิตย์เดียวกลับมาผอมเลย555 เราไปชั่งนน. ลดลงมาอีก1โล ทั้งๆที่ก็ไม่ได้ออกกำลังกาย แต่ได้เดินบ่อย *อันนี้เป็นทริกแนะนำว่าทำไงให้ไปกินหมูทะหรือบุฟเฟ่ต์แล้ว นน.ไม่ขึ้น ต้องรู้จักบาลานซ์ค่ะ สิ่งเดียวที่ดิฉันทำแล้ว ได้ผลที่สุดในโลกนี้!! บาลานซ์เลย หลังจากกินหนักมา วันต่อไปให้กินน้อยลงหน่อย เพิ่มการเดินหรือออกกำลังกายเข้ามา กินน้อยลงสัก1-2วัน ก่อนจะกลับมากินปกติ ปกติในที่นี้คือ กินแบบไม่เยอะนะคะ นั่นแหละ นน.จะไม่เพิ่ม ถ้าไม่เข้าใจ อยากรู้แบบละเอียด ช่องยิปซี-ยิปโซฮะ หลายคลิปเลย ที่ทำให้เรารู้จัดคำว่าบาลานซ์แล้วชีวิตจะง่ายขึ้น ได้รู้วิธีลดนน.ที่ทำเป็นroutineของเราได้เลย ตอนนี้ร่างกายเราชินแล้ว กลายเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้ว และเราพอใจนน.ตอนนี้ เป็น51ที่ไม่บวม และสัดส่วนอยู่ในเกณฑ์สมส่วน **แนะนำอีก1อย่างสุดท้าย ุ ถ้าไม่อยากหิวตลอดเวลา หรือต้องเดินไปหาไรกิน ให้ทำตัวยุ่งๆเข้าไว้ ต้องทำนั่นนี้ตลอด ไม่มีเวลาว่างคิดเรื่องกิน แล้วการลดนน.จะสมบูรณ์ และลดได้แบบไม่เครียด **
อันนี้ คือวิธีของเรา ที่เราทำแล้วได้ผล ลองดูได้ค่ะ เราต้องหาวิธีตามlifestyleของเราให้เจอ แล้วเราจะทำมันได้อย่างยั่งยืน^^
แชร์วิธีลดน้ำหนักฉบับเด็กมัธยม เด็กมหาลัยที่เราทำแล้วได้ผลสุดๆ
ก่อนอื่นเราอายุ18 เราเริ่มลดนน.มาตั้งแต่ม.ต้น ด้วยค่านิยมที่ว่า ผอม=สวย บอกก่อนเลยว่าส่วนตัวเราจะเป็นคนรูปร่างอวบแบบนิดเดียว แต่เราไม่พอใจในรูปร่างตัวเองเราอยากผอมมากๆขาเล็กๆเหมือนเพื่อน เราจึงเริ่มลดนน.ด้วยความที่ไม่รู้ และตอนนั้นโซเชียลยังไม่เข้าถึงเราเท่าไหร่ เริ่มจากการอดอาหาร กินให้น้อย ไม่กินข้าวเย็นเลย น้ำเปล่าอย่างเดียว ทำแบบนี้มาจากนน.52 ลงมาเหลือ47 แล้วตอนนั้นทุกคนทักว่าผอมแล้วไม่สวยเลย เราเลยเลิกลดเพราะเราก็ได้นน.ตามที่เราต้องการแล้ว แต่พูดได้เลยว่า ตัวแห้งๆ หน้าโทรม ตัวดำขึ้น ระบบขับถ่ายเป็น0 และได้มาโรคกระเพาะเพิ่มมา1โรค จนถึงปัจจุบันก็ดีขึ้นมาเรื่อยๆหลังจากนั้นนน.กลับมา52 พอขึ้นม.ปลาย เราเริ่มลดอีกครั้ง เริ่มทำIF และกินคลีน80%-90% ลดคาร์บ ผลที่ได้คือโยโย่ไม่ไหว ตบะแตก เดี๋ยวลด เดี๋ยวเพิ่ม มาพีคสุดตอนม.6 จะเข้ามหาลัยแล้วไง ขอผอมหน่อย เลยลดแบบจริงจัง ตอนนั้นนน.อยู่ที่54 ลดแบบฝืนตัวเองมากๆทำทุกอย่างที่เขาว่าทำแล้วลด ออกกำลังหนักมาก แต่กินเยอะขึ้นนะคะ นับแคลเอา เราเซิร์ทในกูลเกิ้ลคำณวนแคลต่อวัน กินได้ไม่เกินเท่าไหร่ โดยดูจากค่าTDEE มันก็กินได้เยอะมากๆ ฉีกกฎการกินไม่เกิน1,200 น้ำหนักก็ลดเหลือ47อีกครั้ง แต่ครั้งนี้เราไม่ลดน้ำตาลเท่าไหร่ สิ่งที่ตามมาคืออยากกินของหวานตลอดเวลา จนเรากลับมาวังวนเดิมคือ ได้ตามเป้าแล้วไง จะลดทำไมอีก กินแบบเดิมเถอะ น้ำหนักเลยเด้งขึ้นมา7โล!!!! กลายเป็น56 แต่ที่เด้งได้เยอะขนาดนี้เพราะเรากลายเป็นโรคกินไม่หยุด (มันมีจริงๆค่ะ) ทรมานมาก 3-4เดือนที่ไม่สามารถหยุดปากให้เลิกกินได้ ของที่ไม่ชอบก็กิน แอบซ่อนขนม ซ่อนข้าวเพราะกลัวที่บ้านจะบอกว่าเรากินเยอะ ซ่อนไว้ที่ห้องนอน ลิ้นชัก แอบกินคนเดียว เหมือนเป็นโรคจิตอย่างนึงเลยอะ เราหายได้เพราะการที่เรากินจนเบื่อการกินไปเลยค่ะ กินขนมซ้ำๆ ทุกวันจนจำรสชาติได้ แค่นึกก็จำได้ละรสชาติเป็นยังไง มันเบื่อมาก แล้วเราก็หันกลับมาดูตัวเองตอนนี้ ทำไมมันอืดอาด มันเหนื่อยง่าย มันบวมขนาดนี้ ตอนนี้เรา18 เรากลับมาลดอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เราลดด้วยความรู้สึกไม่อยากผอม อยากหายบวมเท่านั้น จะไม่เพ่งไปที่นน. เท่าไหร่ช่างมันขอแค่ดูจากกระจกแล้วหน้าไม่บวม ตัวไม่บวมขนาดนี้ก็พอ และมันได้ผลค่ะ วันแรกเรากินเหมือนเดิมแค่ลดข้าวแต่ละมื้อ นิดเดียวจริงๆ ลดนิดเดียว กินขนม เพราะถ้าตัดตั้งแต่วันแรก พังพินาศแน่ๆ5555 สิ่งที่เพิ่มเข้ามาในมื้ออาหารคือไข่ต้ม เช้าเรากินกาแฟ อาจจะกับขนมปังอะไรนิดหน่อยก็ว่าไป กลางวัน กินปกติ แต่ลดข้าวออกนิดเดียว เย็นเรากินข้าวกับไข่ต้ม2ฟอง+ซอส เยาะนิดๆ อาหร่อยมาก เราออกกำลังกายด้วยนะคะ chloe ting ค่ะ แนะนำมาก เราออกอาทิตย์ละ3-4วัน ถ้าขยันนะ ไม่ขยันก็ไม่ออก เวลาออกถ้าเราเหนื่อยไม่ไหวแล้ว เราก็พอค่ะ555 หยุดคลิปเลย เราจะไม่ฝืนร่างกายตัวเองออกต่อ แต่ถ้าตอนเย็นเราอยากกินนั่นกินนี้เราก็กินค่า กินให้รู้สึกอิ่ม จาได้นอนหลับสบาย เราทำแบบนี้มาประมาณอาทิตย์นึงเพื่อปรับการกินตัวเองแบบไม่เครียด ที่สำคัญ*********(ดอกจันทร์ล้านตัว) คือ!! ห้ามเครียด!!! ห้ามเครียด!!! เด็ดขาด!!!!! จำไว้ๆๆๆ ถ้าไม่นับแคลได้ก็จะดี แต่นับแคลไม่ใช่ไม่ดี มันดีค่ะ แต่เราเวลานับแคลแล้ว เราจะเครียด จะคิดตลอดเวลา เรากินไปเท่าไหร่แล้วนะ คิดเยอะเกินไป เลยหยุดนับแคล กะปริมาณที่เรารู้สึกว่า แค่นี้กระเพาะเราพอแหละ พอไม่เครียดทุกอย่างจะดีขึ้น ดีมากๆ อาทิตย์อื่นๆ เราก็จะเริ่มลดขนม กินไข่ต้ม 3-4ฟองทุกวัน กับข้าว!! ย้ำว่ากินข้าวนะจ้ะ แล้วจะบอกว่าทำแล้วเวิร์คมาก เจ้าไข่ต้มคืออเมซิ่ง!!! เราไม่หิวขนม เราไม่อยากกินหวาน เรากินเยอะเหมือนเดิมไม่ได้ค่ะ มันจะรู้สึกอิ่มมากๆจนจุกจนจะอ้วกเลย5555 แล้วตอนนี้กลับไปกินรสชาติเดิมไม่ได้ คนไทยมักติดกินรสจัด หรือขนมก็จะมีโซเดียมเยอะ วันไหนที่เราเหมือนหิวขนม แล้วเรากินแบบยัดเข้าไป ซอง20บาท 1-2ซองอะ เราจะพะอืดพะอม จะอ้วกตลอดเวลา กินน้ำก็ไม่หาย เพราะมันเค็มมากกกกก ร่างกายมันชินกับรสที่ไม่เค็มมาก และไม่หวานมากไปแล้ว ตอนนี้เราไม่ได้ออกกำลังกายแล้วเพราะมาอยู่หอค่ะ เพื่อนขวนกินหมูทะ ก็ไปค่ะ เน้นไก่มากกว่าหมู เน้นต้มแบบสุกี้มากกว่าปิ้งย่าง กินผักเยอะๆ น้ำจิ้ม จิ้มปกติแต่จิ้มเยอะไม่ได้ เดี๋ยวร่างกายพะอืดพะอม55555 แต่ตอนเย็นเวลาอยู่หออะ ถ้าไม่ได้ไปกินหมูทะ ก็จะกินอะไรซอฟๆหน่อย เช่นโจ๊ก หรือ หมี่น้ำใส ที่ไม่ซดน้ำ กินแต่เส้น ความเด็กหออะเนาะ ง่ายๆไป แล้วปี1กิจกรรมเยอะมาก!!!! เพราะงั้นได้เดินทั้งวันค่ะ 1อาทิตย์ที่ไม่ได้กลับบ้าน แต่ตอนนี้กลับมาบ้านแล้ว วันหยุด ป้าข้างบ้าน แม่ พ่อ ย่า ทักเป็นเสียงเดียวกันว่า ไปแค่อาทิตย์เดียวกลับมาผอมเลย555 เราไปชั่งนน. ลดลงมาอีก1โล ทั้งๆที่ก็ไม่ได้ออกกำลังกาย แต่ได้เดินบ่อย *อันนี้เป็นทริกแนะนำว่าทำไงให้ไปกินหมูทะหรือบุฟเฟ่ต์แล้ว นน.ไม่ขึ้น ต้องรู้จักบาลานซ์ค่ะ สิ่งเดียวที่ดิฉันทำแล้ว ได้ผลที่สุดในโลกนี้!! บาลานซ์เลย หลังจากกินหนักมา วันต่อไปให้กินน้อยลงหน่อย เพิ่มการเดินหรือออกกำลังกายเข้ามา กินน้อยลงสัก1-2วัน ก่อนจะกลับมากินปกติ ปกติในที่นี้คือ กินแบบไม่เยอะนะคะ นั่นแหละ นน.จะไม่เพิ่ม ถ้าไม่เข้าใจ อยากรู้แบบละเอียด ช่องยิปซี-ยิปโซฮะ หลายคลิปเลย ที่ทำให้เรารู้จัดคำว่าบาลานซ์แล้วชีวิตจะง่ายขึ้น ได้รู้วิธีลดนน.ที่ทำเป็นroutineของเราได้เลย ตอนนี้ร่างกายเราชินแล้ว กลายเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้ว และเราพอใจนน.ตอนนี้ เป็น51ที่ไม่บวม และสัดส่วนอยู่ในเกณฑ์สมส่วน **แนะนำอีก1อย่างสุดท้าย ุ ถ้าไม่อยากหิวตลอดเวลา หรือต้องเดินไปหาไรกิน ให้ทำตัวยุ่งๆเข้าไว้ ต้องทำนั่นนี้ตลอด ไม่มีเวลาว่างคิดเรื่องกิน แล้วการลดนน.จะสมบูรณ์ และลดได้แบบไม่เครียด **
อันนี้ คือวิธีของเรา ที่เราทำแล้วได้ผล ลองดูได้ค่ะ เราต้องหาวิธีตามlifestyleของเราให้เจอ แล้วเราจะทำมันได้อย่างยั่งยืน^^