_ถ้าจะลดน้ำหนักอย่างเดียว / อายุไม่มาก ออกเองได้ตามสบายค่ะ
แค่ต้องหมั่นสังเกตร่างกายตัวเองให้เป็น อย่าฝืนเกินไป จะได้ไม่บาดเจ็บเรื้อรัง
ท่าบางท่าที่ไม่เหมาะกับสรีระเราก็เลี่ยง อย่าทำ มันจะเสี่ยงต่อการบาดเจ็บระยะยาว
หลักพื้นฐานคือ แคลอิน ให้น้อยกว่า แคลเอาท์

_ถ้าจะสร้างกล้ามเนื้อ ปรับรูปร่าง และ อายุมาก สำหรับเรา เรามองว่าเทรนเนอร์ส่วนตัว จำเป็นต้องมีค่ะ
(เราจ้างเทรนเนอร์ส่วนตัว ในรอบสิบปีนี้ทั้งหมด 7 คน หล่อทุกคนค่ะ  เอ๊ยยยย นั่นไม่ใช่ประเด็น …

คือเราจะบอกว่า …
แต่ละคน มีจุดเด่นแตกต่างกันไป รวมค่ายิมด้วยก็จ่ายไปเกือบล้านแล้วค่ะ)

เสียดายเงินไหม ก็เสียดายนะคะ อิจฉาคนที่เขาเล่นเอง ไม่ต้องจ่ายเงินตรงนี้มาก
แต่ก็นะ สิ่งที่เราปลอบใจตัวเอง เพื่อบรรเทาความเสียดายเงินคือ เราไม่ต้องไปจ่ายค่าหมอ เราไม่เคยป่วยหนักเลย

ล่าสุด เรามีพฤติกรรมการนอน ที่ทำให้เราปวดหลัง และเราไม่รู้ตัว เทรนเนอร์ตรวจพบ  และช่วยแก้ไขเนิ่นๆ
(ให้เราเวทเน้นกล้ามเนื้อหลังมากขึ้น สำหรับเราคือมันยาก จับฟีลยาก  ถ้าเล่นเอง เราทำไม่ได้อ่ะ จะหยุดก่อนทุกที)
เขาทำให้อาการดีขึ้น และเราก็เลิกพฤติกรรมนั้น ก่อนจะสาย ก่อนจะเรื้งรังไปมากกว่านี้ค่ะ

_เราเทรนมวย คือ ถ้าไม่มีโค้ชส่วนตัว เราอ่อนซ้อมขั้นสุด  ฝีมือไม่พัฒนาเลยค่ะ ซ้อมเตะกระสอบนี่ ราวกับกลัวว่ามันจะเจ็บ
แต่ตอนเตะกับโค้ช เขาจะบิ้วท์ให้ตลอด พูดสั่งตลอด ให้ เกร็งหน้าท้อง บิดสะโพก ออกแรงจากเท้า อย่าเผลอพับลำตัว
คือเราคิดว่าเราทำดีแล้ว แต่เรามองไม่เห็นตัวเองไงคะ โค้ชจะบอกว่า เรายังทำไม่ดีพอ  (และไม่เคยดีพอ ในสายตาเขา)
พอเหนื่อย เราก็เผลอปล่อยตัวตามสบาย  … เขาไม่เคยให้เราเล่นอยู่สเตปเดิม จะขยับสกิลให้เราพัฒนาขึ้นไปอีก
(ถ้าซ้อมเอง เราจะย่ำอยู่กับที่)

_เราฝึกเต้น คือ บางเทคนิคนี่ เต้นตามเฉยๆ มันไม่เหมือนครูค่ะ แค่การกระโดดหมุดตัว ทิ้งน้ำหนักลงเท้ามากไป ไม่ใช้แกนกลางลำตัว
ท่าก็ออกมาไม่พลิ้ว พอครูบอกเทคนิค เราลองทำใหม่ ท่านั้นมันดูง่ายขึ้นมาก

_เราฝึกโยคะ ตรงนี้ ครูจะช่วยดัด ช่วยจับ ทำท่ายากได้อย่างปลอดภัยมากขึ้นค่ะ

_เราเรียนว่ายน้ำ เพราะอยากว่ายท่าสวย เรามองตัวเองไม่เห็น ตรงนี้จำเป็นต้องมีครูคอยบอกจริงๆค่ะ แต่เรามีเหตุต้องหยุดเรียน
ก่อนจะว่ายท่าผีเสื้อเป็น ตอนนี้เลยค้างอยู่ที่ท่าดักแด้นี่แหละ

_เวทเทรนนิ่ง นี่มันไม่สนุกเอาซะเลยค่ะ เจ็บอ่ะ ทั้งตอนเล่น และหลังเล่น ถ้าไม่มีเทรนเนอร์ คอยเตือนให้จัดท่าให้ถูกต้อง
และให้ทำครบเซท (แถมชอบโกง แกล้งนับเพิ่ม ให้เราทำเพิ่มจำนวนครั้ง)  เราจะหยุดตั้งแต่ตอนเริ่มเจ็บ
ซึ่งมันจะยังไม่ใช่จุดที่จะทำให้กล้ามเนื้อพัฒนาขึ้นมาอ่ะค่ะ  แล้วเราจะถูกดุว่า อย่าหยุดกลางคันสิ จะทำให้เสียนิสัย
เราเลยต้องฝืนทำต่อ จนครบ

ที่สำคัญสุด เวลาออกกำลังกายเสร็จ เราจะขี้เกียจ ยืดกล้ามเนื้อค่ะ ทำแบบขอไปที
แต่เวลาเทรนเนอร์ยืดให้ เขาจะนวดคลายตรงจุดที่เพิ่งเล่น นอกจากรู้สึกดี ตรงนี้ มันช่วยลดอาการบาดเจ็บหลังออกกำลังกายได้ค่ะ

เทคนิค / วิธีเลือก เทรนเนอร์ ที่เหมาะกับเรา
เราจะคุยก่อน  และลองเทรน ก่อนตกลงจ้างเสมอค่ะ

เราจะบอกจุดประสงค์ ว่าเราต้องการอะไร

_เราชอบคนที่บังคับเราได้ (บางคน  อาจจะชอบคนที่ตามใจไม่เครียด)
ตรงนี้ต้องเลือกให้ดี เพราะสไตล์ของครูที่ปกติจะตามใจลูกค้า เราจะคาดหวังให้เขามาเข้มงวดกับเราไม่ได้  มันจะเข้ากันไม่ได้แต่ต้น

_ความรู้ หากเวลาเราถาม เขาต้องตอบให้เคลียร์ให้ได้ มันจะสนุก  มันจะมีแรงจูงใจที่อยากจะทำต่อ

_ความคลิ๊กกันส่วนตัวนี่สำคัญมากนะคะ เขาจะต้องเข้าใจอารมณ์เรา วันไหนเรามุ่งมั่น วันไหนเราอืดเนือย
ต้องปรับเปลี่ยนโปรแกรมการเล่นในแต่ละวันให้เข้ากับอารมณ์ และร่างกายเราในขณะนั้นๆด้วย
(เช่นวันไหนเรานอนน้อย เครียดมา เราจะงอแง ไม่อยากเล่นหนัก)

สุดท้าย เรื่องคุมอาหาร เนื่องจากเราชอบกินขนม  แอบไปกินเสร็จก็จะมาสารภาพทีหลัง ให้เขาด่า ให้สำนึกตน
คือ เรารู้อ่ะนะ ว่า ควรกิน หรือ ไม่ควรกินอะไร แต่บางที กว่าจะได้สติ ก็ตอนเช็คบิลโน่นแหละ
ตรงนี้ ต่อให้จ้างเทรนเนอร์เก่งแค่ไหน ถ้าไม่รู้จักห้ามใจตัวเอง ก็ไม่ช่วยอะไรมากนักค่ะ

สรุป หากศึกษาหาความรู้ต่อเนื่อง / แม่นหลัก / มีวินัยมากพอ / หมั่นสังเกตตัวเองเป็น / ดูกระจก สังเกตท่าทางตัวเองตอนเล่นให้ทำ
ท่าที่ถูกต้องปลอดภัยเสมอ แบบนี้ เล่นเองได้ ไม่ต้องไปเสียเงินค่ะ