คือเราต้องเรียนจันทร์ถึงศุกร์ หลังเลิกเรียนเราต้องกลับเองนั่งสองเเถวเเล้วต่อวินลงร้านเพื่อไปช่วยพ่อขายของกลับดึกทุกวันเราเหนื่อยมากๆกลับมาเราต้องอาบน้ำรีดผ้าซักผ้าเองทำทุกอย่างเองเเทบไม่ได้พักเลย วันหยุดเสาร์อาทิตย์เราก็ต้องไปปิดเทอมเเทนที่จะได้พักเหนื่อยคราวนี้กลับเหนื่อยยิ่งกว่าเดิมเราต้องไปเช้ากว่าเดิมจนเราเหนื่อยไม่ไหวเราเลยบอกเเม่ว่าไม่ไหวเเล้วเเม่กลับบอกให้เราเลิกเล่นโทรศัพท์ให้น้อยลงทั้งๆที่เราเเทบจะไม่มีเวลาเล่นเลยเราอยากเรียนพิเศษภาษาอังกฤษ เเต่ต้องมากดดันกังวลต้องไปทำงานทั้งๆที่เราอยู่เเค่ม.2 เวลามีปัญหาอะไรเเม่รับฟังเเถมบ่นเเถมว่าไม่อยากจะปรึกษาเลยเรา มีความสุขเเค่ตอนอยู่กับเพื่อน เเล้วเวลาเรานึกถึงเรื่องเเบบนี้เราจะร้องไห้ออกมาตลอด หนูต้องจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงควรทำยังไงบางทีเหนื่อยมากจนอยากหลับไม่ตื่นเลย.
เหนื่อยกับครอบครัว