เชื่อว่าหลายคนคงเคยมีความรู้สึกว่างเปล่าต่อทุกสิ่งรอบตัว เหมือนหาเป้าหมายไม่เจอหรือไม่มีเป้าหมายให้ทำและรู้สึกไม่เข้ากับโลกใบนี้ มันไม่ใช่อาการเบื่อหน่าย แต่เป็นอาการสิ้นพลังในความอยากทำสิ่งต่างๆและไ

อืม...นอกจากชื่อเมนู แล้วก็ยังมี ชื่อวิวทิวทัศน์ ที่บางคนมองและนึกคิดไม่เหมือนกันบางคนอาจมองว่าวิวทิวทัศน์มันสวยเหมือนความรักบางคนอาจจะมองมันเป็นภาพที่ช่วยเยียวยาจิตใจ อะไรต่างๆมากมาย มาเริ่มที่อันแรก

เราเชื่อว่าทุกๆ คนมีความลับที่ไม่อยากให้ใครรู้หรือระบายกับใครได้เลย เรายินดีรับฟังและแลกเปลี่ยนความคิดกันได้นะคะ ไม่ว่าจะความรู้สึกผิด กดดัน เศร้า อยากระบายกับใครสักคน ยินดีที่จะรับฟังมาแบ่งปันกันได้น

ทุกวันนี้มีเยอะมาก แม้กระทั่งเด็ก ป.6 อันนี้ คือ หนูไปเรียนก่อนไหม ไว้มาขายตอนโต ไม่ได้ว่า แต่ไม่เข้าใจว่าส่วนมากผู้หญิงขาย จุดเริ่มต้นมันคืออะไร อะไรที่ทำให้ผันมาทำอาชีพนี้ แค่นี้ล่ะที่สงสัย และอันที

งง ทำไมหลายๆบ้าน ชอบรับเด็กที่เป็นแค่"แฟน"ของวัยรุ่นในบ้านมาค้าง มาอยู่ด้วยในบ้าน ส่วนใหญ่คือสังคมชนบท บ้านๆด้วย เป็นอะไรถึงต้องรับมาอยู่บ้านเดียวกัน? มาก็มาอยู่เฉยๆกินๆนอนในบ้าน ไม่ได้ช่วย

ช่วงนี้ตัวเราไม่มีความสุขเลยทำยังไงดี??

ตอนนี้พึ่งสูญเสียคุณย่าไป เมื่อวานอยู่ในช่วงเสียใจ ตกใจ รับรู้แล้วว่าเขาเสียแต่พอนึกถึงสิ่งเก่าๆ ภาพเดิมๆ มันกลับตอกย้ำไห้น้ำตาไหล คือรู้ว่าทุกอย่างต้องผ่าไปแต่ช่วงนี้มันทุกใจจริงๆ เค้ารักเรา เขาอายุ8

มาลองคิดดูแล้วเกิดมา ทำงาน ดิ้นรน สุดท้ายก็ตายไป เหมือนเกิดมาเพื่อดิ้นรนเฉยๆ อยากรู้ว่าเราเกิดมาทำไม

คือเรามีอาการไม่อยากอยู่กับโลกความเป็นจริง พูดยากค่ะ แต่ประมาณว่าเราอยากไปอยู่ที่อื่นที่ไม่ใช่ที่ที่เราอยู่ตอนนี้ เช่นแบบว่าเราดูหนังมาเรื่องนึง แล้วเรามีความรู้สึกว่าอยากเข้าไปอยู่ในที่นั้น หรือว่าจะ

ทำไมโลกที่เจอตอนตื่นมันต้องแย่เสมอ ไม่เหมือนโลกที่เจอตอนหลับเลยครับ