อยากทราบที่ไหนสามารถปรึกษาปัญหาครอบครัวได้บ้างคะ จิตแพทย์สามารถปรึกษาได้ไหม
เราอายุ30 แล้วคะไม่มีครอบครัว คุณแม่อายุ 50 เรารู้สึกว่าแม่อคติกับเรา
เรามีน้องอีกคน แต่น้องเป็นคนไม่พูด ไม่ชอบก็จะไม่ยุ่งเลยปล่อยจบ สรุปกลายเป็นเราลูกเลว
เพราะพูดมาก ส่วนน้องเป็นคนดี เวลาน้องไม่พอใจมันก็ไปอยู่บ้านแฟน แล้วค่อยกลับมา
ทุกครั้งที่เราพูดแม่จะไม่ฟังคำแนะนำเรา ทุกอย่างเลย ถ้าเรากับน้องมีความเห็นตรงกันบอกลูกรุม-*-
เช่น เรื่องการเก็บบ้าน การใช้เงิน หรือแม้แต่การกินอาหารดูแลตัวเอง ของใช้ในบ้านวิธีการใช้งานที่มันถูกต้อง
ไปๆ มาๆ ก็วกเข้าเรื่องเงิน และแม่ก็จะน้อยใจ แล้วหาว่าเราว่าเขา ทั้งๆ ที่เราพูดด้วยเหตุผล ทำอย่างงี้ดียังไง
ถูกต้องไหม มันไม่ดีตรงไหน เหมือนเขาไม่ยอมฟังเรา พอน้อยใจแล้วจะดึงดราม่าร้องไห้ หาว่าเราด่าเขา
ซึ่งเราพูดตามความจริงที่เห็น ไม่มีคำหยาบ หรือใช้กำลัง แล้วแม่จะบอกว่า ลูกพูดอย่างงี้ไม่ทางเจริญหรอก
กลายเป็นเราผิด แล้วก็เอาไปบอกญาติคนอื่น แล้วเราก็โดนด่าเฉย งงมาก เรากำลังพยายามปรับให้ชีวิตมันดีขึ้น
หรือว่าเราทำไม่ถูกวิธี หรือต้องใช้เทคนิคอะไร นาน ๆ กว่านี้เราอาจจะประสาทกินแน่ๆ
ตัวอย่าง จริงๆมีเยอะกว่านี้คะ ประมาณนึงพอ
1.แม่เราชักหน้าไม่ถูกหลังและมีหนี้สินบัตรเครดิตเยอะมาก เราแนะนำลองทำบัญชีรายรับรายจ่าย (ส่วนตัวทำอยู่แล้ว)
แล้วลองเราสามารถประหยัดตรงไหน แก้ส่วนไหนได้บ้าง ใช้อะไรเกินตัวหรือป่าว ปิดบัตรไหน หรือจ่ายยังไงให้เสีย
ดอกเบี้ยน้อยลง จะได้มีเงินใช้ตรงอื่นได้ เราหาสมุดให้จด แล้วเราเอามาทำสรุปดูเราเคยทำยังไง สุดท้ายแม่ก็ไม่ทำ
บอกคิดแล้วปวดหัว จบด้วยการทะเลาะกัน เรื่องการบันทึกรับจ่ายเราแนะนำมาตลอด น่าจะประมาน 2 ปีได้แล้ว (พูดให้ทำหลายครั้ง และสอนด้วย)
ปกติเราให้เงินแม่ไป แม่จะเอาไปจ่ายขั้นต่ำบัตร และพูดทุกเดือนไม่พอใช้ เราก็บอกว่า "ใช่ มันไม่พออยุ่แล้ว
ค่อยวิธีแก้ไป ทำวิธีนี้ไม่ดีขึ้น ก็ค่อย ๆ เปลี่ยน มันไม่สามารถหมดได้ในพริบตา แต่มันจะค่อยๆ ดีขึ้น"
เราเลยตัดปัญหา ไม่ให้เงินแต่เราจ่ายค่าใช้จ่ายที่จำเป็นให้
เราเสียดายเงินที่จ่ายเป็นดอกซะหมด ปัจจุบันค่าใช้จ่ายในบ้านทั้งหมด เรากับน้องเป็นคนจ่าย ให้เขาจ่ายค่าบัตรไป
บางใบของเขาเราก็ปิดบัตรไปบ้างแล้ว เราไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว แนะนำลองปรึกษาคลินิกแก้หนี้ไหม จบที่บอกว่าไม่มีเวลา -*-
2.ความสะอาดในบ้าน ถึงมันจะเป็นเรื่องเล็กๆ แต่เราว่ามันก็สำคัญ การทิ้งขยะ แต่แม่ก็ทิ้งในถังรวมๆ ทุกอย่าง ไม่มีฝาปิด
เราก็หาถุงขยะ ซื้อตุนให้เยอะ ให้ไว้เปลี่ยน พาไปซื้อถึงขยะแบบปิดได้ นั่งดูทีวีไปกลิ่นก็เหม็นงี้หรอ
เพื่อจะได้หมดปัญหาเรื่องกลิ่นหรืออาหาร ของมีกลิ่นให้ไปทิ้งในครัว
ในห้องนั่งเล่นทิ้งแค่พวกถุงขนมหรืออะไรพวกนี้พอ จบด้วย แม่เอาถังมา2 อันไม่มีฝาปิด
เทรวมกันเหมือนเดิม มีทั้งมด ทั้งแมลงวัน(เวลาอาหารมีกลิ่น) จบด้วยทะเลาะกันเหมือนเดิม
3.การล้างจาน ชอบเอาฟองน้ำไปแช่ในน้ำที่มันมีเศษอาหารอยู่ ไม่ค่อยเทอาหารทิ้งก่อน
เวลาเอาฟองน้ำไปแช่ มันเหม็น ไหนจะพวกเชื้อโรค พอล้างจานมันก็ไม่สะอาด เรานี่ไม่อยากล้างจานเลย
ทุกครั้งที่ล้างเราเปลี่ยนฟองน้ำใหม่ตลอด เราก็หาตะกร้าให้แยกเศษอาหาร
ซื้อที่แยกฟองน้ำให้ สำรองน้ำยาล้างจานเอาไว้เป็นแกลอน ไม่มีขาดมือ จบเหมือนเดิมแช่
พอแล้วพูดก็ว่าเราเว่อ ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้เอง
4.การเก็บมีด สามารถพบได้ทุกที่ในบ้านเรา บนตู้เย็น ตู้รองเท้า บนพื้น หรือแม้แต่โซฟา
เราบอกอย่าวางตรงนี้นะ มันอันตราย พอเราเข้าประตูบ้านมาเดินจะไปเปิดไฟ (ใกล้ๆโซฟา)
เจอมีดตรงที่พักแขน คิดในใจ ดีนะไม่เดินชนอาจบาดเจ็บได้ มันมืดแล้วมองไม่เห็น
วางไว้ขอบโต๊ะงี้ เราก็กลัวแมวมันก็โดนแล้วมันตรงมาโดนแมวอีก
เราก็หาซื้อที่เก็บมีดให้ ในครัว ใช้แล้วเก็บต้องนี้ จะได้เป็นระเบียบ
จบที่ทะเลาะเหมือนเดิม วางไว้เต็มบ้าน ถ้าไม่มีใครบาดเจ็บเพราะมันก็จะไม่ยอมเก็บ
5.เรื่องสุขภาพ แม่เราเป็นเบาหวานมาสักพัก เราก็บอกเขาว่าอย่ากินขนมเยอะ แค่ข้าวก็น้ำตาลเยอะแล้ว
ซื้อพวกข้าวกล้อง เขาไรซ์เบอร์รี่มาให้ก็ไม่กินบอกไม่อร่อย ผลไม้พวกก็น้ำตาลเยอะ บอกให้กินนิดเดียว
เล่นกินลำใยเป็นกิโลงี้ บอกว่า กินๆ พอหมอนัดก็นั่งกินลูกเดือยต้มจืดๆเราก็บอกว่าถ้าคุมหน่อย
จะได้กินของที่อยากกินไปนานๆ ไม่ใช่กิน ๆ ถ้าน้ำตาลมันเยอะกว่าเดิม อีกหน่อยหมออาจจะห้ามกินไปเลยก็ได้
จบที่แม่บอกว่า กินไปเหอะเด๋วก็ตาย เราเลยไม่เคยซื้อขนมมาใส่ตู้เย็นเลย มีแค่พวกกับข้าว กันเขากินด้วย
หลายครั้งที่เราคิดนี่ยังดีไม่พอดีหรอ การกระทำยังไงถึงเป็นลูกที่ดี ถ้ามันยังเป็นอย่างงี้เรื่อยๆ เราอาจจะเป็นซึมเศร้า เราอยากลองปรับดู แต่อยากได้คำแนะนำ ที่ปรึกษาคะ เราเริ่มจากวิธีไหนได้บ้าง เรื่องพวกนี้เราว่าใช้เวลาเลยหละ อยากหาวิธีที่ดีสำหรับทั้ง 2 ฝ่าย โรงพยาบาลหรือต้องเป็นสถานบันอะไร
ขอบคุณคะ
หาที่ปรึกษาปัญหาครอบครัว หรือจิตแพทย์ ได้ที่ไหนบ้างคะ
เราอายุ30 แล้วคะไม่มีครอบครัว คุณแม่อายุ 50 เรารู้สึกว่าแม่อคติกับเรา
เรามีน้องอีกคน แต่น้องเป็นคนไม่พูด ไม่ชอบก็จะไม่ยุ่งเลยปล่อยจบ สรุปกลายเป็นเราลูกเลว
เพราะพูดมาก ส่วนน้องเป็นคนดี เวลาน้องไม่พอใจมันก็ไปอยู่บ้านแฟน แล้วค่อยกลับมา
ทุกครั้งที่เราพูดแม่จะไม่ฟังคำแนะนำเรา ทุกอย่างเลย ถ้าเรากับน้องมีความเห็นตรงกันบอกลูกรุม-*-
เช่น เรื่องการเก็บบ้าน การใช้เงิน หรือแม้แต่การกินอาหารดูแลตัวเอง ของใช้ในบ้านวิธีการใช้งานที่มันถูกต้อง
ไปๆ มาๆ ก็วกเข้าเรื่องเงิน และแม่ก็จะน้อยใจ แล้วหาว่าเราว่าเขา ทั้งๆ ที่เราพูดด้วยเหตุผล ทำอย่างงี้ดียังไง
ถูกต้องไหม มันไม่ดีตรงไหน เหมือนเขาไม่ยอมฟังเรา พอน้อยใจแล้วจะดึงดราม่าร้องไห้ หาว่าเราด่าเขา
ซึ่งเราพูดตามความจริงที่เห็น ไม่มีคำหยาบ หรือใช้กำลัง แล้วแม่จะบอกว่า ลูกพูดอย่างงี้ไม่ทางเจริญหรอก
กลายเป็นเราผิด แล้วก็เอาไปบอกญาติคนอื่น แล้วเราก็โดนด่าเฉย งงมาก เรากำลังพยายามปรับให้ชีวิตมันดีขึ้น
หรือว่าเราทำไม่ถูกวิธี หรือต้องใช้เทคนิคอะไร นาน ๆ กว่านี้เราอาจจะประสาทกินแน่ๆ
ตัวอย่าง จริงๆมีเยอะกว่านี้คะ ประมาณนึงพอ
1.แม่เราชักหน้าไม่ถูกหลังและมีหนี้สินบัตรเครดิตเยอะมาก เราแนะนำลองทำบัญชีรายรับรายจ่าย (ส่วนตัวทำอยู่แล้ว)
แล้วลองเราสามารถประหยัดตรงไหน แก้ส่วนไหนได้บ้าง ใช้อะไรเกินตัวหรือป่าว ปิดบัตรไหน หรือจ่ายยังไงให้เสีย
ดอกเบี้ยน้อยลง จะได้มีเงินใช้ตรงอื่นได้ เราหาสมุดให้จด แล้วเราเอามาทำสรุปดูเราเคยทำยังไง สุดท้ายแม่ก็ไม่ทำ
บอกคิดแล้วปวดหัว จบด้วยการทะเลาะกัน เรื่องการบันทึกรับจ่ายเราแนะนำมาตลอด น่าจะประมาน 2 ปีได้แล้ว (พูดให้ทำหลายครั้ง และสอนด้วย)
ปกติเราให้เงินแม่ไป แม่จะเอาไปจ่ายขั้นต่ำบัตร และพูดทุกเดือนไม่พอใช้ เราก็บอกว่า "ใช่ มันไม่พออยุ่แล้ว
ค่อยวิธีแก้ไป ทำวิธีนี้ไม่ดีขึ้น ก็ค่อย ๆ เปลี่ยน มันไม่สามารถหมดได้ในพริบตา แต่มันจะค่อยๆ ดีขึ้น"
เราเลยตัดปัญหา ไม่ให้เงินแต่เราจ่ายค่าใช้จ่ายที่จำเป็นให้
เราเสียดายเงินที่จ่ายเป็นดอกซะหมด ปัจจุบันค่าใช้จ่ายในบ้านทั้งหมด เรากับน้องเป็นคนจ่าย ให้เขาจ่ายค่าบัตรไป
บางใบของเขาเราก็ปิดบัตรไปบ้างแล้ว เราไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว แนะนำลองปรึกษาคลินิกแก้หนี้ไหม จบที่บอกว่าไม่มีเวลา -*-
2.ความสะอาดในบ้าน ถึงมันจะเป็นเรื่องเล็กๆ แต่เราว่ามันก็สำคัญ การทิ้งขยะ แต่แม่ก็ทิ้งในถังรวมๆ ทุกอย่าง ไม่มีฝาปิด
เราก็หาถุงขยะ ซื้อตุนให้เยอะ ให้ไว้เปลี่ยน พาไปซื้อถึงขยะแบบปิดได้ นั่งดูทีวีไปกลิ่นก็เหม็นงี้หรอ
เพื่อจะได้หมดปัญหาเรื่องกลิ่นหรืออาหาร ของมีกลิ่นให้ไปทิ้งในครัว
ในห้องนั่งเล่นทิ้งแค่พวกถุงขนมหรืออะไรพวกนี้พอ จบด้วย แม่เอาถังมา2 อันไม่มีฝาปิด
เทรวมกันเหมือนเดิม มีทั้งมด ทั้งแมลงวัน(เวลาอาหารมีกลิ่น) จบด้วยทะเลาะกันเหมือนเดิม
3.การล้างจาน ชอบเอาฟองน้ำไปแช่ในน้ำที่มันมีเศษอาหารอยู่ ไม่ค่อยเทอาหารทิ้งก่อน
เวลาเอาฟองน้ำไปแช่ มันเหม็น ไหนจะพวกเชื้อโรค พอล้างจานมันก็ไม่สะอาด เรานี่ไม่อยากล้างจานเลย
ทุกครั้งที่ล้างเราเปลี่ยนฟองน้ำใหม่ตลอด เราก็หาตะกร้าให้แยกเศษอาหาร
ซื้อที่แยกฟองน้ำให้ สำรองน้ำยาล้างจานเอาไว้เป็นแกลอน ไม่มีขาดมือ จบเหมือนเดิมแช่
พอแล้วพูดก็ว่าเราเว่อ ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้เอง
4.การเก็บมีด สามารถพบได้ทุกที่ในบ้านเรา บนตู้เย็น ตู้รองเท้า บนพื้น หรือแม้แต่โซฟา
เราบอกอย่าวางตรงนี้นะ มันอันตราย พอเราเข้าประตูบ้านมาเดินจะไปเปิดไฟ (ใกล้ๆโซฟา)
เจอมีดตรงที่พักแขน คิดในใจ ดีนะไม่เดินชนอาจบาดเจ็บได้ มันมืดแล้วมองไม่เห็น
วางไว้ขอบโต๊ะงี้ เราก็กลัวแมวมันก็โดนแล้วมันตรงมาโดนแมวอีก
เราก็หาซื้อที่เก็บมีดให้ ในครัว ใช้แล้วเก็บต้องนี้ จะได้เป็นระเบียบ
จบที่ทะเลาะเหมือนเดิม วางไว้เต็มบ้าน ถ้าไม่มีใครบาดเจ็บเพราะมันก็จะไม่ยอมเก็บ
5.เรื่องสุขภาพ แม่เราเป็นเบาหวานมาสักพัก เราก็บอกเขาว่าอย่ากินขนมเยอะ แค่ข้าวก็น้ำตาลเยอะแล้ว
ซื้อพวกข้าวกล้อง เขาไรซ์เบอร์รี่มาให้ก็ไม่กินบอกไม่อร่อย ผลไม้พวกก็น้ำตาลเยอะ บอกให้กินนิดเดียว
เล่นกินลำใยเป็นกิโลงี้ บอกว่า กินๆ พอหมอนัดก็นั่งกินลูกเดือยต้มจืดๆเราก็บอกว่าถ้าคุมหน่อย
จะได้กินของที่อยากกินไปนานๆ ไม่ใช่กิน ๆ ถ้าน้ำตาลมันเยอะกว่าเดิม อีกหน่อยหมออาจจะห้ามกินไปเลยก็ได้
จบที่แม่บอกว่า กินไปเหอะเด๋วก็ตาย เราเลยไม่เคยซื้อขนมมาใส่ตู้เย็นเลย มีแค่พวกกับข้าว กันเขากินด้วย
หลายครั้งที่เราคิดนี่ยังดีไม่พอดีหรอ การกระทำยังไงถึงเป็นลูกที่ดี ถ้ามันยังเป็นอย่างงี้เรื่อยๆ เราอาจจะเป็นซึมเศร้า เราอยากลองปรับดู แต่อยากได้คำแนะนำ ที่ปรึกษาคะ เราเริ่มจากวิธีไหนได้บ้าง เรื่องพวกนี้เราว่าใช้เวลาเลยหละ อยากหาวิธีที่ดีสำหรับทั้ง 2 ฝ่าย โรงพยาบาลหรือต้องเป็นสถานบันอะไร
ขอบคุณคะ