ผมเห็นแก่ตัวมั้ยครับ

ผมเป็นคนๆนึงที่เวลาใครทุกข์ใจเขามักจะมาเข้าหาผมหรือผมไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์นั้นแต่เขาดึงผมมาคุยด้วยทุกคนที่อยู่รอบข้างผม แม้แต่แม่ก็ชอบมาระบายกับผมผมไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเป็นผม ผมก็อยากจะปลอบพวกเขานะแต่พวกเขา..พวกเขาcringe..ผมไม่รู้ว่าผมเห็นแก่ตัวรึป่าวแต่เวลาผมปลอบใคร เค้ามักจะบอกกับตัวเองว่า "ไม่ ฉันมันแย่มาก" มันทำให้ผมรู้สึกแย่ แย่มากๆ ที่ผมอยากจะเห็นเขามีความสุขแต่ผมทำอะไรไม่ได้เลย รู้สึกไม่ชอบเลยเวลาเขาเศร้าแล้วบางคนเศร้าใส่ผม ผมเห็นเขาคุยกับคนอื่นเป็นปกติ และคนนั้นพอผมถามว่าเป็นโรคซึมเศร้าจริงมั้ยเค้าก็บอกว่าจริงแต่เค้าไม่ได้โชว์หลักฐานให้ผมดูแต่ผมไม่อยากจะด่าเค้าไปตรงๆเพราะผมกลัวว่าเค้าจะเป็นโรคซึมเศร้าจริงๆ(ฮา) ผมไม่อยากเป็นตัวต้นเหตุเลย ผมเลยพยายามเมินคนที่กำลังเศร้าแม้ว่าเค้าจะพิมพ์มา100 ข้อความก็ตาม คิดว่ามันเห็นแก่ตัวมั้ยครับ มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้นะครับ