ขออนุญาติใช้พื้นที่ตรงนี้ระบายความรู้สึกนะคะ ไม่รู้ว่ามีใครเคยเป็นหรือโดนแบบเราไหม เราเพิ่งลาออกจากงานได้ 1 วันจากที่ทำงานมาเกือบสามปีกับองค์กรนี้ แต่การลาออกของเราลาออกแบบฟ้า ผ่าเลยค่ะ คือเราทำงานที่นี่เป็นบริษัทเอกชน เราเริ่มทำงานอยู่อีกจังหวัดนึงแต่ขอย้ายข้ามจังหวัดมายังคงเป็นบริษัทเดียวกันนะคะ ก่อนย้ายหน้าที่ของเราคือทำงานทั้งหน้าที่ของตัวเองและของหัวหน้าที่เราต้องทำงานให้ รวมงานของทุกๆสาขาที่อยู่ในความรับผิดชอบของหัวหน้า เราทำเป้าหมายทะลุทุกเดือน จนเพื่อนร่วมงานไม่ชอบ พูดจิกกัดผ่านแชททำงานกรุ๊ปทุกวัน พอเราแจ้งปัญหาโดยตรงว่าไม่ขอทำหน่าที่ ที่ต้องทำงานแทนเค้าแล้ว หัวหน้าเรากลับไม่รับฟังหรือไม่แก้ไขให้ แถมซ้ำไปพูดต่อ เราโดนแบบนี้จนทนไม่ไหว จึงขอย้ายสาขาข้ามจังหวัดหวังว่าย้ายมาทุกอย่างจะดีขึ้น กลับแย่ลง (เหมือนหนีเสือปะจรเข้)หัวหน้าคนใหม่คนนี้ พูดไม่ค่อยดีกับเรา ประเภทสั่งเก่ง ด่าเก่ง เวลาเค้าสั่งงานอะไร ต้องเดี๋ยวนี้ตอนนี้ ทั้งๆที่งานของเราก็รีบกองอยู่ตรงหน้า เค้าเอางานเค้าเสร็จว่า รอดว่า พอเราทำงานไม่ทันก็โดนด่า และเป็นคน สองมาตรฐาน เราโดนทำงานคนเดียวทั้งรับลูกค้างานสาขาและงานนอก เราเด็กย้ายมากับเด็กเก่าของเค้า เวลาเด็กเก่าเค้าทำผิดจะมีคำพูดที่ดีอธิบายที่ดี ขนาดหนีไปดื่มเหล้าเวลางานยังไม่มีความผิด โดรเอาเปรียบในเรื่องงานมาตลอด แต่กับเรา ด่าจนไม่คิดว่าเราคือคนที่ทำงานให้เค้ามีผลงาน ล่าสุด ฟางเส้นสุดท้ายที่ขาดคือ การทำงานวันนั้นมีทั้งหมด 3 คน ความผิดคือเราคนเดียว เช้ามา เข้ามาปุบด่าเราชุดใหญ่ต่อหน้าน้องๆที่กำลังทดลองงานได้ 8 วัน ด่าเราต่อหน้าทุกคน พอด่าเราเสร็จกลับไปหัวเราะ ขำกับเด็กเก่าเค้า แม้กะทั่งความผิดของอีกคน กลายเป็นเราที่รับความผิดเพียงคนเดียว เพียงแค่ครึ่งวันทำให้เราถึงที่สุด เราทนมาทุกวันที่เจอและโดนแบบนี้ จนไม่ไหว เราเขียนใบลาออกโดยไม่ให้เหตุผลในวันนั้น และออกมาทันที สภาวะจิตใจแย่มากๆค่ะตอนนี้ มีคำถามมากมายว่า ทำไมต้องมาทำกับแบบนี้ อยู่ๆ มากลายเป็นคนตกงานทีอยู่ในยุคเศรษฐกิจแบบนี้ ถ้าจะให้นั่งอยู่ตรงนั้น ทำงานอยู่ตรงนั้น มันก็ไม่ไหวแล้ว เราพยายามคิดบวกแล้วนะคะ แต่ไม่ได้จิงๆ เครียดมากค่ะ
แรงกดดันในที่ทำงาน