ตอนเดิม
ตอนที่ 21
รู้สึกตัวขึ้นมาบนเตียงคนไข้ในสถานพยาบาลอีกแล้ว ช่อชบาจ้องมองฝ้าเพดานสีขาวที่คุ้นตานิ่ง กะพริบตาถี่ และพยายามเค้นสมองนึก
อ้อ...เธอวูบไปนั่นเอง คราวนี้หมดสติไปในห้องทำงานของเจ้าของบริษัท ไม่ได้ถูกไฟฟ้าช็อตเหมือนคราวก่อน แค่รู้สึกเหมือนจะเป็นลม แล้วสติก็ดับวูบลง
ปวดหนึบที่ใต้ท้องแขนข้างซ้าย เมื่อยกดูก็พบเข็มน้ำเกลือปักคาเหมือนครั้งก่อน ไล่สายตาไปตามสายน้ำเกลือ ก็จ๊ะเอ๋กับใบหน้าของเนตรนภิส ที่กำลังมองมาด้วยแววตาห่วงใยเหมือนเดิมเป๊ะ
“ไง รู้สึกดีขึ้นบ้างหรือยัง” เนตรนภิสเอื้อมมือมากุมมือข้างหนึ่งของเธอ เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแสดงความเป็นห่วงเป็นใย
“ช่อเป็นลมไปอีกแล้วใช่ไหมคะ คราวนี้วูบไปนานเท่าไหร่คะพี่”
ช่อชบายิ้มเซียว ๆ ให้พี่สาวคนสนิท ถามถึงอาการตัวเองเสียงแห้ง นึกหวาดเสียวกับอาการวูบหมดสติที่เป็นขึ้นมาอีก กลัวจะไปตื่นในภพอื่นเหมือนคราวก่อน
“ประมาณครึ่งชั่วโมงได้ โชคดีที่มีโรงพยาบาลอยู่แถวนี้ หมอมาดูอาการเพิ่งออกไปเมื่อตะกี้ เขาบอกช่อเลือดจาง ความดันเลือดต่ำ”
“ทำไมช่อถึงร่างกายอ่อนแออย่างนี้ก็ไม่รู้สิพี่เนตร ไม่ได้ไปอดหลับอดนอน หรือไปอดข้าวอดน้ำที่ไหนมานะคะ สงสัยอาจจะเพราะโดนไฟฟ้าช็อตในตอนนั้นก็ได้”
และอาจเป็นเพราะเธอโดนฟ้าผ่าซ้ำเอาอีกครั้งด้วย ตอนจะกลับมาในภพปัจจุบัน พูดถึงอาการเจ็บป่วยของตัวเองด้วยน้ำเสียงเศร้า กลัวจะเป็นอะไรไปเสียตั้งแต่ยังสาว โธ่...ยังไม่ทันได้แต่งงานเลย
“อืม...งั้นก็ต้องดูแลสุขภาพตัวเองให้ดีกว่านี้แล้วล่ะ เอ...พี่ใช้งานช่อหนักไปหรือเปล่า เพิ่งตั้งบริษัทใหม่ อะไร ๆ มันเลยยังไม่ค่อยลงตัว หลายอย่างยังไม่เข้าที่ เหนื่อยก็บอกพี่ได้นะ เออนี่...แต่งานเบา ๆ รายได้ดีก็มีนะ สนใจจะทำไหมล่ะ ทีแรกพี่กะจะหาคนมาทำ แต่เห็นในห้องทำงานของศรเมื่อกี้ พี่ว่า ช่อเหมาะมากเลยล่ะ”
“อ้าว...จะให้ช่อออกไปทำงานที่อื่นเหรอคะ จะให้ไปทำที่ไหนอีกล่ะ หรือว่าช่อทำงานให้ไม่ดี ที่จริงช่อไม่ได้เป็นอะไรมากนะคะ แค่เป็นลมเอง ตอนนี้ก็หายแล้ว เอาน้ำเกลือออกได้แล้วค่ะ ช่อรู้สึกสบายดีแล้ว”
ได้ยินพี่เนตรพูดเหมือนจะไม่ให้ทำงานที่นี่ต่อ ช่อชบาก็ใจหายวาบ รีบยืนยันถึงอาการเจ็บป่วยของตัวเองเร็วปรื๋อ พี่สาวเธออาจถูกคุณศรศิลป์ตำหนิเอา ที่ไปรับคนไม่สบายเข้ามาทำงาน พยายามจะลุกขึ้นนั่งโชว์ เนตรนภิสกดตัวเธอให้นอนลงตามเดิม พลางส่ายหน้า อธิบายให้ฟังว่า
“อย่าเพิ่งลุกสิ เดี๋ยวจะหน้ามืดเป็นลมเป็นแล้งไปอีกหรอก นอนพักนานหน่อยก็ได้ งานที่บริษัท ศรเขาสั่งคนอื่นให้ทำแทนแล้วล่ะ...ไม่ได้จะให้ไปทำที่ไหนหรอกจ้า อยู่ทำงานบริษัทเดียวกับพี่นี่แหละ เพียงแต่เปลี่ยนจากเป็นเลขาพี่ไปเป็นเลขาส่วนตัวของศรเค้า...พี่กำลังจะหาคนมาทำให้ศรอยู่พอดี”
ทันทีนั้นเอง ช่อชบาก็ลุกพรวดขึ้นนั่ง ปฏิเสธเสียงดัง
“โอ้ย...ไม่ ไม่ ไม่...ไม่นะคะพี่เนตร หาคนอื่นทำเถอะ ช่อขอเป็นเลขาของพี่แบบนี้ดีกว่า”
(มีต่อ)
ตำนานพื้นบ้าน พระลอตามไก่ มาเป็นนวนิยาย 'อลเวงรักสองภพ' ตอนที่ 21
รู้สึกตัวขึ้นมาบนเตียงคนไข้ในสถานพยาบาลอีกแล้ว ช่อชบาจ้องมองฝ้าเพดานสีขาวที่คุ้นตานิ่ง กะพริบตาถี่ และพยายามเค้นสมองนึก
อ้อ...เธอวูบไปนั่นเอง คราวนี้หมดสติไปในห้องทำงานของเจ้าของบริษัท ไม่ได้ถูกไฟฟ้าช็อตเหมือนคราวก่อน แค่รู้สึกเหมือนจะเป็นลม แล้วสติก็ดับวูบลง
ปวดหนึบที่ใต้ท้องแขนข้างซ้าย เมื่อยกดูก็พบเข็มน้ำเกลือปักคาเหมือนครั้งก่อน ไล่สายตาไปตามสายน้ำเกลือ ก็จ๊ะเอ๋กับใบหน้าของเนตรนภิส ที่กำลังมองมาด้วยแววตาห่วงใยเหมือนเดิมเป๊ะ
“ไง รู้สึกดีขึ้นบ้างหรือยัง” เนตรนภิสเอื้อมมือมากุมมือข้างหนึ่งของเธอ เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแสดงความเป็นห่วงเป็นใย
“ช่อเป็นลมไปอีกแล้วใช่ไหมคะ คราวนี้วูบไปนานเท่าไหร่คะพี่”
ช่อชบายิ้มเซียว ๆ ให้พี่สาวคนสนิท ถามถึงอาการตัวเองเสียงแห้ง นึกหวาดเสียวกับอาการวูบหมดสติที่เป็นขึ้นมาอีก กลัวจะไปตื่นในภพอื่นเหมือนคราวก่อน
“ประมาณครึ่งชั่วโมงได้ โชคดีที่มีโรงพยาบาลอยู่แถวนี้ หมอมาดูอาการเพิ่งออกไปเมื่อตะกี้ เขาบอกช่อเลือดจาง ความดันเลือดต่ำ”
“ทำไมช่อถึงร่างกายอ่อนแออย่างนี้ก็ไม่รู้สิพี่เนตร ไม่ได้ไปอดหลับอดนอน หรือไปอดข้าวอดน้ำที่ไหนมานะคะ สงสัยอาจจะเพราะโดนไฟฟ้าช็อตในตอนนั้นก็ได้”
และอาจเป็นเพราะเธอโดนฟ้าผ่าซ้ำเอาอีกครั้งด้วย ตอนจะกลับมาในภพปัจจุบัน พูดถึงอาการเจ็บป่วยของตัวเองด้วยน้ำเสียงเศร้า กลัวจะเป็นอะไรไปเสียตั้งแต่ยังสาว โธ่...ยังไม่ทันได้แต่งงานเลย
“อืม...งั้นก็ต้องดูแลสุขภาพตัวเองให้ดีกว่านี้แล้วล่ะ เอ...พี่ใช้งานช่อหนักไปหรือเปล่า เพิ่งตั้งบริษัทใหม่ อะไร ๆ มันเลยยังไม่ค่อยลงตัว หลายอย่างยังไม่เข้าที่ เหนื่อยก็บอกพี่ได้นะ เออนี่...แต่งานเบา ๆ รายได้ดีก็มีนะ สนใจจะทำไหมล่ะ ทีแรกพี่กะจะหาคนมาทำ แต่เห็นในห้องทำงานของศรเมื่อกี้ พี่ว่า ช่อเหมาะมากเลยล่ะ”
“อ้าว...จะให้ช่อออกไปทำงานที่อื่นเหรอคะ จะให้ไปทำที่ไหนอีกล่ะ หรือว่าช่อทำงานให้ไม่ดี ที่จริงช่อไม่ได้เป็นอะไรมากนะคะ แค่เป็นลมเอง ตอนนี้ก็หายแล้ว เอาน้ำเกลือออกได้แล้วค่ะ ช่อรู้สึกสบายดีแล้ว”
ได้ยินพี่เนตรพูดเหมือนจะไม่ให้ทำงานที่นี่ต่อ ช่อชบาก็ใจหายวาบ รีบยืนยันถึงอาการเจ็บป่วยของตัวเองเร็วปรื๋อ พี่สาวเธออาจถูกคุณศรศิลป์ตำหนิเอา ที่ไปรับคนไม่สบายเข้ามาทำงาน พยายามจะลุกขึ้นนั่งโชว์ เนตรนภิสกดตัวเธอให้นอนลงตามเดิม พลางส่ายหน้า อธิบายให้ฟังว่า
“อย่าเพิ่งลุกสิ เดี๋ยวจะหน้ามืดเป็นลมเป็นแล้งไปอีกหรอก นอนพักนานหน่อยก็ได้ งานที่บริษัท ศรเขาสั่งคนอื่นให้ทำแทนแล้วล่ะ...ไม่ได้จะให้ไปทำที่ไหนหรอกจ้า อยู่ทำงานบริษัทเดียวกับพี่นี่แหละ เพียงแต่เปลี่ยนจากเป็นเลขาพี่ไปเป็นเลขาส่วนตัวของศรเค้า...พี่กำลังจะหาคนมาทำให้ศรอยู่พอดี”
ทันทีนั้นเอง ช่อชบาก็ลุกพรวดขึ้นนั่ง ปฏิเสธเสียงดัง
“โอ้ย...ไม่ ไม่ ไม่...ไม่นะคะพี่เนตร หาคนอื่นทำเถอะ ช่อขอเป็นเลขาของพี่แบบนี้ดีกว่า”
(มีต่อ)