ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ เราเป็นเด็กอ้วน แล้วก็โตมาเป็นผู้ใหญ่ที่อ้วนค่ะ 555
ตอนเด็กก็มีเพื่อนบูลี่บ้าง แต่ไม่เยอะค่ะ เพราะเราเป็นคนค่อนข้างวางตัว ไม่ค่อยมีใครแกล้ง แต่มีเพื่อนเยอะนะคะ เพราะเราเป็นคนตลก ส่วนตัวเองก็มั่นใจในตัวเอง เพราะรู้สึกว่าเราก็มีความสุขดี
เมื่อโตขึ้น มีการถ่ายภาพมากขึ้นก็เริ่มรู้สึกบ้างว่าถ่ายรูปออกมาแล้วไม่สวยเลย แต่ก็ขึ้นๆลงๆค่ะ ไม่ได้จริงจังมาก ตรวจสุขภาพทุกปี ก็ปกติค่ะ ไม่มีโรคอะไร น้ำตาลในเลือดก็ค่าสวยๆ ไขมันดีก็มากกว่าไขมันเลว ยกเว้นค่า BMI สูงค่ะ จัดในกลุ่มสีแดง 555
แต่พอเข้าทำงาน ทำให้เราเห็นว่า เรื่องรูปลักษณ์ภายนอกมันก็เป็นปัจจัยสำคัญในความก้าวหน้า และโอกาสในชีวิตจริงๆนะคะ เช่น เวลาไปที่ไหน คนก็จะให้ความสนใจกับคนที่น่ารัก สวย หุ่นดี ก่อน ไม่ว่าในความเป็นจริงพวกเธอเหล่านั้น จะเป็นคนอย่างไร หรือแม้แต่ตอนทำงานเค้าก็จะตัดสินเราจากสิ่งแรกที่เค้าเห็นก่อน
อย่างตอนทำงานที่ทำงานเก่า ผู้บริหารหลายคนแทบไม่สนใจเราเลย แต่กับอีกคนที่มาพร้อมกัน ก็ได้รับความสนใจ คอยถามหาตลอด จนเวลาผ่านไป ผลงานเราก็ชัดเจนขึ้น เค้าจึงเริ่มให้ความสนใจ มอบงานให้ ทักทาย พูดคุยกับเราบ่อยขึ้น
หรือแม้แต่พอออกจากงานมาทำอีกที่หนึ่งเรามีการออกงานของออฟฟิต ซึ่งมีหัวหน้า เรา และรุ่นน้อง(นางเป็นคนหน้าตาน่ารักค่ะ) ทั้งที่งานแทบทั้งหมดเราจะเป็นคนทำ และเตรียมการ แต่พอเจอแขก หัวหน้ากลับแนะนำแต่น้องคนนั้นให้คนอื่นรู้จัก เล่ารายละเอียดหมดเลยค่ะ ว่าจบจากที่ไหน เป็นคนที่ไหน แต่ค่ะแต่ หัวหน้าไม่แนะนำเราให้ใครรู้จักเลยค่ะ 555 จนงานเริ่ม เราก็วิ่งวุ่นทั้งงาน พอมีปัญหาอะไรเราก็เป็นคนประสานงาน จนสุดท้ายงานก็ผ่านไปได้ด้วยดี ได้รับคำชม และมีคนเข้ามาถามกับหัวหน้าว่าเราเป็นใคร หัวหน้าจึงได้แนะนำเราให้เค้ารู้จักค่ะ ซึ่งมันก็เป็นแบบนี้อยู่บ่อยๆ จนหลังๆเราก็เริ่มชินแล้ว กลายเป็นว่าคนรู้จักเราจากผลงานแทน แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าถ้าเรามีรูปร่างที่ดี โอกาสในการทำงานเราคงจะมากขึ้น
ก็ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่อยากให้กำลังใจหลายๆท่านที่คิดว่าตัวเองไม่สวย ไม่หล่อ ถ้าเรามีความสามารถ ยังไง สักวันก็ต้องเป็นของเรานะคะ แต่ตอนนี้ เราขอไม่รอวันนั้นแล้วกันค่ะ เลยตั้งใจตั้งกระทู้นี้ไว้เป็นเครื่องเตือนใจ และเป็นแรงผลักดันในการลดน้ำหนักของเราแล้วกัน ใครมีเทคนิคอะไรแนะนำได้เลยนะคะ หรือจะให้กำลังใจก็จะขอบคุณมากค่ะ
เราเปลี่ยนความจริงเรื่อง First Impression ไม่ได้ งั้นเราก็สร้างมันขึ้นมาบนตัวเราให้ได้แทนแล้วกันค่ะ
ปล.ยังรักตัวเองในแบบที่เป็นเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือทำเพื่อตัวเองด้วยการเพิ่มโอกาสให้ตัวเองค่ะ สู้โว้ย!!!
ปล.2 ตอนนี้เริ่มจากการทำ IF ค่ะ แต่ทานอาหารปกตินะคะไม่ได้คลีน 1 อาทิตย์ลดได้ 3 กก.แล้วค่ะ
เมื่อวันหนึ่งเราตัดสินใจว่าอยากหุ่นดีแล้ว
ตอนเด็กก็มีเพื่อนบูลี่บ้าง แต่ไม่เยอะค่ะ เพราะเราเป็นคนค่อนข้างวางตัว ไม่ค่อยมีใครแกล้ง แต่มีเพื่อนเยอะนะคะ เพราะเราเป็นคนตลก ส่วนตัวเองก็มั่นใจในตัวเอง เพราะรู้สึกว่าเราก็มีความสุขดี
เมื่อโตขึ้น มีการถ่ายภาพมากขึ้นก็เริ่มรู้สึกบ้างว่าถ่ายรูปออกมาแล้วไม่สวยเลย แต่ก็ขึ้นๆลงๆค่ะ ไม่ได้จริงจังมาก ตรวจสุขภาพทุกปี ก็ปกติค่ะ ไม่มีโรคอะไร น้ำตาลในเลือดก็ค่าสวยๆ ไขมันดีก็มากกว่าไขมันเลว ยกเว้นค่า BMI สูงค่ะ จัดในกลุ่มสีแดง 555
แต่พอเข้าทำงาน ทำให้เราเห็นว่า เรื่องรูปลักษณ์ภายนอกมันก็เป็นปัจจัยสำคัญในความก้าวหน้า และโอกาสในชีวิตจริงๆนะคะ เช่น เวลาไปที่ไหน คนก็จะให้ความสนใจกับคนที่น่ารัก สวย หุ่นดี ก่อน ไม่ว่าในความเป็นจริงพวกเธอเหล่านั้น จะเป็นคนอย่างไร หรือแม้แต่ตอนทำงานเค้าก็จะตัดสินเราจากสิ่งแรกที่เค้าเห็นก่อน
อย่างตอนทำงานที่ทำงานเก่า ผู้บริหารหลายคนแทบไม่สนใจเราเลย แต่กับอีกคนที่มาพร้อมกัน ก็ได้รับความสนใจ คอยถามหาตลอด จนเวลาผ่านไป ผลงานเราก็ชัดเจนขึ้น เค้าจึงเริ่มให้ความสนใจ มอบงานให้ ทักทาย พูดคุยกับเราบ่อยขึ้น
หรือแม้แต่พอออกจากงานมาทำอีกที่หนึ่งเรามีการออกงานของออฟฟิต ซึ่งมีหัวหน้า เรา และรุ่นน้อง(นางเป็นคนหน้าตาน่ารักค่ะ) ทั้งที่งานแทบทั้งหมดเราจะเป็นคนทำ และเตรียมการ แต่พอเจอแขก หัวหน้ากลับแนะนำแต่น้องคนนั้นให้คนอื่นรู้จัก เล่ารายละเอียดหมดเลยค่ะ ว่าจบจากที่ไหน เป็นคนที่ไหน แต่ค่ะแต่ หัวหน้าไม่แนะนำเราให้ใครรู้จักเลยค่ะ 555 จนงานเริ่ม เราก็วิ่งวุ่นทั้งงาน พอมีปัญหาอะไรเราก็เป็นคนประสานงาน จนสุดท้ายงานก็ผ่านไปได้ด้วยดี ได้รับคำชม และมีคนเข้ามาถามกับหัวหน้าว่าเราเป็นใคร หัวหน้าจึงได้แนะนำเราให้เค้ารู้จักค่ะ ซึ่งมันก็เป็นแบบนี้อยู่บ่อยๆ จนหลังๆเราก็เริ่มชินแล้ว กลายเป็นว่าคนรู้จักเราจากผลงานแทน แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าถ้าเรามีรูปร่างที่ดี โอกาสในการทำงานเราคงจะมากขึ้น
ก็ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่อยากให้กำลังใจหลายๆท่านที่คิดว่าตัวเองไม่สวย ไม่หล่อ ถ้าเรามีความสามารถ ยังไง สักวันก็ต้องเป็นของเรานะคะ แต่ตอนนี้ เราขอไม่รอวันนั้นแล้วกันค่ะ เลยตั้งใจตั้งกระทู้นี้ไว้เป็นเครื่องเตือนใจ และเป็นแรงผลักดันในการลดน้ำหนักของเราแล้วกัน ใครมีเทคนิคอะไรแนะนำได้เลยนะคะ หรือจะให้กำลังใจก็จะขอบคุณมากค่ะ
เราเปลี่ยนความจริงเรื่อง First Impression ไม่ได้ งั้นเราก็สร้างมันขึ้นมาบนตัวเราให้ได้แทนแล้วกันค่ะ
ปล.ยังรักตัวเองในแบบที่เป็นเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือทำเพื่อตัวเองด้วยการเพิ่มโอกาสให้ตัวเองค่ะ สู้โว้ย!!!
ปล.2 ตอนนี้เริ่มจากการทำ IF ค่ะ แต่ทานอาหารปกตินะคะไม่ได้คลีน 1 อาทิตย์ลดได้ 3 กก.แล้วค่ะ