คนที่มีอาการซึมเศร้าแล้วมีคนอื่นมาบ่นว่าไม่อยากอยู่รู้สึกอย่างไรครับ

คือมีอาการซึมเศร้าอยากหายไปจากโลกนี้เป็นระยะๆ พบหมอและกินยาก็จะดีขึ้น ช่วงนี้ไม่ได้ดาวน์มาก แต่ก็ไม่ใช่ช่วงดีที่สุดที่พร้อมให้กำลังใจใคร

มีคนสนิทมาเล่าปัญหาและบ่นเชิงว่าไม่อยากอยู่ ผมก็บอกเค้าตรงๆไปว่า อย่าบ่นอย่างนี้กับผมเลย บ่นไปผมก็ไม่ได้ห้ามหรือให้คำแนะนำที่สมควรหรอก (คนสนิท  ทราบอาการซึมเศร้าของผม)

ล่าสุด เค้าก็เล่าๆปัญหาอีก แล้วก็พูดว่า เออหรือเค้าจะจากโลกนี้ไปดี

ผมชวนคุยเรื่องปัญหาของเค้านะ แต่ในใจคือแบบ ก็ไปดิ ชีวิตมันไม่ได้สนุกอยู่แล้ว คือแต่ผมก็พูดไม่ได้อะครับ คือตัวผมเองก็มีความรู้สึกอยากหายไปจากโลกเป็นพักๆ แต่ผมก็ไม่ได้มานั่งบ่นให้ใครฟัง

คือผมรู้สึกผิดผสมกับความรู้สึกว่าควรทำอย่างไร คือผมรู้สึกว่าเออเราอยากหายไปเราก็จัดการความรู้สึกตัวเองอ่ะ ใครอยากหายไปก็ตามสบายไม่ต้องบอกกันก็ได้ แต่อีกใจก็แบบเราควรปลอบป่ะว่ะ เค้าเล่าเพื่อให้เราปลอบป่ะว่ะ แต่ใช่เหรอ ถ้าเราปลอบคือเราโกหกเค้าอยู่อ่ะ จริงๆหายไปมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แต่ถ้าพูดไปแล้วเค้าไปเพราะเรามันแย่ป่ะว่ะ อะไรประมาณนี้ครับ

เคยมีใครเจอสถานการณ์ประมาณนี้ไหมครับ จัดการอย่างไร


ปล ขออนุญาตไม่รับคอมเมนต์ เชิงศาสนา ชาตินี้ชาติหน้า นะครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่