ต่างกันราวฟ้ากับเหว ความรักที่แม่มีให้ลูก 2 คน

ไม่อยากเก็บมาคิดมาก แต่ตอนนี้อยากระบายให้คลายความอึดอัดบ้าง ตั้งแต่เล็กจนโต น้องจะได้ทุกสิ่งทุกอย่าง ทุกการกระทำ และคำพูด แสดงให้เห็นได้ชัด สรรพนามที่ใช้เรียกแทนน้องคือลูก แต่กับเรา คือ  กู มัน เงินเกษียณพ่อทั้งหมด(เยอะพอสมควร) ให้น้องไปทำทุน เราไม่ได้แม้แต่บาทเดียว แต่ก็ไม่เคยคิดจะเอาของพ่ออยู่แล้ว เพียงแต่ ท่านไม่เหลือไว้ใช้เองเลยแถมยังมาให้เรากู้ไปให้น้องเพิ่มอีก ซึ่งน้องโสด ไม่มีครอบครัว ส่วนเรา หย่า มีลูก1 ตอนนี้ อายุ 4 ขวบ เวลาทำกับข้าว จะแบ่งไว้ให้น้องก่อน แล้วที่เหลือ เราถึงกินได้ มีครั้งนึง กระชากจานกับข้าวออกจากมือเราเลย บอกว่าอันนี้จะเก็บไว้ให้ลูกกู คือเราไม่รู้จริงๆ อึ้งไปพักนึง ที่พิมพ์มาจนถึงตอนนี้คือ เราเองยังโดนตะคอกอยู่บ่อยๆด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง ส่วนตัวเราไม่ชอบให้พูดแรงๆ จะบอกให้แม่ใจเย็นและปล่อยวางเสมอ แต่บางครั้ง พอโดนบ่อยๆเราก็อดน้ำตาไหลไม่ได้ ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่พูดกับเราดีๆ ส่วนน้องชาย ชอบตะคอกแม่ แม่ก็ได้แต่ยอมน้อง และไม่ว่าอะไร ยิ้มแห้งอย่างเดียว  เราเองก็ไม่พูดอะไร ไม่อยากยุ่ง เราถึงบอกตัวเองเสมอว่า ไม่ว่าจะมีโอกาสหรือไม่ เราจะไม่คิดมีลูกเป็นคนที่ 2 อย่างเด็ดขาด เพราะเรารักลูกคนนี้มากเหลือเกิน กลัวว่าวันนึงเราตะทำแบบนี้กับลูกเราโดยไม่รู้ตัว
คือเราคิดมากเกินไปมั๊ย ส่วนใหญ่คนจะบอกว่า คนเป็นพ่อแม่รักลูกเท่ากันทั้งนั้น แต่เรา พยามคิดแบบนั้นหลายครั้ง แล้วเราไม่เคยรู้สึกแบบนั้นได้ซักครั้งเลย😔