เรื่องมีอยู่ว่าปกติเป็นคนไม่ค่อยฝันถึงผู้ชายสักเท่าไรแต่ฝันครั้งนี้คือเราเขินหนักมากเหมือนจริงสุดๆเราได้ไปร้านขายของของแม่เขาค่ะไปซื้อของอะไรไม่รู้เลือกของอยู่แต่เราโฟกัสแต่เขาแม่เขาอารมณ์บ่ดีสักเท่าไรเขากับแม่ทะเลาะกันเท่าที่จำได้เขามีแฟนแล้วแม่ไม่ยอมรับแฟนเขาเหมือนดูไม่มีอนาคตวันต่อมาเราก็ไปซื้อของอีกค่ะเหมือนเดิมโฟกัสแต่เขาไม่รู้ซื้ออะไรเหมือนกันคราวนี้เขายิ้มให้ค่ะแต่ตาดูเศร้าเขาเป็นคนตัวดำคนใต้อะค่ะถึงดำแต่ยิ้มน่ารักมากดัดฟันยางสีฟ้าเขาเป็นพี่ห่างกับเรา1ปีเราก็ไปซื้อของร้านเขาบ่อยขึ้นจนเริ่มสนิทกับเขาลืมบอกเขาชื่อแม็คจำได้ว่าพี่เขาน่ารักบ่ไหวแล้วแม่คือจะกระโดดถีบหน้าแล้วบอกว่าอย่าน่ารักเกินไปได้ป่าวต่อมาเราก็เป็นแฟนกันค่ะแต่แม่นางร้ายมาอีกแล้วแต่คราวนี้นางทะเลาะกับลูกเขาเรื่องเรียนต่อแล้วก็หลายเรื่องจนเขาหนีออกจากบ้านมาอยู่กับเราเขาบอกเราว่าเขาเลือกแล้วเราถามเขาว่าเลือกถูกแล้วจริงๆหรอแล้วแม่จะอยู่กับใครเราเลยบอกก็ลองดูแรกๆหวานมากเขาขี้อ้อนเราก็มีสุขเขาก็มีปัญหาอีกแล้วเราไม่มีเงินจะไปกันต่อเราเลยบอกนางให้กลับบ้านเราและเขาร้องไห้กันแล้วนางก็กลับเพราะไปกันไม่รอดจริงๆแม่นางให้อภัยภาพตัดค่ะเขาเข้ามหาลัยเขาบอกว่าเขารอเราอยู่สายตาจริงจังมากๆเรากอดเขาแล้วบอกขอบคุณเขาก็ไปเรียนต่อเราสัญญากันว่าเราจะหากันจนเจอต่อมาภาพตัดเราได้รับราชการเขาก็ได้รับพ่อแม่ทั้งฝ่ายภูมิใจเรากำลังสอนเด็กที่มาเรียนพิเศษที่บ้านเขาโทรมาหาพูดคุยกับเราเราว่างแล้วหันไปหาเด็กมองด้วยความภูมิใจจบ~มันก็ไม่มีอะไรแต่เป็นครั้งแรกที่ฝันเป็นเรื่องเป็นราวเหมือนกับซีรี่ส์เกาหลีหรือเราดูมากเกินไปช่างมันเหอะแต่ฟินสุดๆ
ฝันอะไรจะหวานขนาดนี้ถ้าไม่ใช่ฝันถึงเธอ