ตอนนี้เราอยู่มอสามและพ่อเราได้เกษียณแล้วเพราะทำงานโรงงานแต่เขาต่อสัญญาปีต่อปีให้แต่ได้เงินเดือนเกือบจะเป็นครึ่งนี่งของเงินเดือนเก่า เลยให้ชีวิตช่วงนี้แอบเปลี่ยนไปนิดหน่อย แล้วช่วงนี้อีกไม่กี่เดือนจะสอบเข้ามอสี่แล้วเราก็เอาไปพูดให้เขาฟังบ้างว่าเราอยากเรียนห้องเรียนพิเศของโรงเรียนหนึ่งมากๆ
แต่เขาจะบอกว่าเก็บตังไว้เอาไปเรียนมหาลัยไม่ดีกว่าหรอแล้วก็ชอบพูดปิดท้ายว่าให้เราลองไปสอบก่อนก็ได้ เรารส.เหมือนพูดตัดความหวังเราและเรามีรร.ในฝันในกทม.รร.หนึ่งมามากๆเหมือนกัน มันเหมือนเป็นแรงผลักดันเราหลายๆอย่างแต่เราก็มานั่งคิดว่ายังไงก็ไปอยู่ที่นั้นไม่ได้แน่ๆช่วงนี้เลยหมดไฟมากๆเรื่องห้องเรียนพิเศษพอเขาพูดถึงเราก็จะบอกว่าไปสอบก็ไม่ติดหรอกเผื่อพ่อจะได้ไม่ต้องรส.ผิดที่เขาจะจ่ายไม่ได้ และช่วงนี้หลายๆคนก็รู้ความฝันตัวเองแล้วก่อนหน้านี้เราอยากเป็นผู้กำกับมากๆแต่พ่อก็บอกว่าหนังหนึ่งเรื่องก็มีผู้กำกับแค่คนเดียว เราก็เลยคิดว่ามันอาจจะไม่ใช่ทางของเราก็ได้ แต่ช่วงนี้ได้ทำหนังสั้นส่งครูหลายๆครั้งในสามปีที่ผ่านมาและวันนี้ที่เราถ่ายคริปเองและได้เป็นผู้กำกับเอง มันมีความสุขมากๆจริงๆนะรู้ตัวที่ไรก็ยิ้มอยู่ตลอดเลยและก็ภูมิใจทุกครั้งที่ไอเดียของเรามันออกมาเป็นคลิปที่เราคิดไว้โคตรแฮปปี้อ่ะแต่ช่วงนี้เราก็เรียนวิชาการเยอะเหมือนกัน ได้ไปลองสอบหรือวัดระดับเกือบทุกทีโคตรไม่ใช่เลยอ่ะหรือเรายังไม่พยายามขนาดนั้นรึเปล่า ช่วงนี้ก็มีอื่นๆที่อยากเป็นนะเราอยากเรียนวิศวะ แต่วิศวะกับผู้กำกับคนละทางกันเลย แล้วถ้าสมมุติเราเรียนวิทคณิตแต่อยากเรื่องนิเทศยังพอไปได้แต่ถ้าเราเรียนศิลป์คำนวณแล้วพึ่งรู้ว่าอยากเป็นวิศวะนี้สิ ปล.แต่มีหลายๆเรื่องที่พ่อเป็นที่ปรึกษาให้ ช่วยให้ความมั่นใจกับเราตลอดเพราะความจริงแล้วเราอยากเป็นหนังแสดงแต่เราไม่มั่นใจในตัวเองเลยได้ไปเป็นเบื้องหลังตลอดเลยได้รู้ความชอบตัวเอง แต่เขาควรเป็นคนที่เข้าใจเรามากที่สุดแต่กลับกันเขาก็ไม่เข้าใจเราที่สุด
(เราแค่อยากมาระบายเฉยๆใครมีคำแนะนำมาแนะนำก็ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ)
ห่วงเรื่องเรียนอนาคต
แต่เขาจะบอกว่าเก็บตังไว้เอาไปเรียนมหาลัยไม่ดีกว่าหรอแล้วก็ชอบพูดปิดท้ายว่าให้เราลองไปสอบก่อนก็ได้ เรารส.เหมือนพูดตัดความหวังเราและเรามีรร.ในฝันในกทม.รร.หนึ่งมามากๆเหมือนกัน มันเหมือนเป็นแรงผลักดันเราหลายๆอย่างแต่เราก็มานั่งคิดว่ายังไงก็ไปอยู่ที่นั้นไม่ได้แน่ๆช่วงนี้เลยหมดไฟมากๆเรื่องห้องเรียนพิเศษพอเขาพูดถึงเราก็จะบอกว่าไปสอบก็ไม่ติดหรอกเผื่อพ่อจะได้ไม่ต้องรส.ผิดที่เขาจะจ่ายไม่ได้ และช่วงนี้หลายๆคนก็รู้ความฝันตัวเองแล้วก่อนหน้านี้เราอยากเป็นผู้กำกับมากๆแต่พ่อก็บอกว่าหนังหนึ่งเรื่องก็มีผู้กำกับแค่คนเดียว เราก็เลยคิดว่ามันอาจจะไม่ใช่ทางของเราก็ได้ แต่ช่วงนี้ได้ทำหนังสั้นส่งครูหลายๆครั้งในสามปีที่ผ่านมาและวันนี้ที่เราถ่ายคริปเองและได้เป็นผู้กำกับเอง มันมีความสุขมากๆจริงๆนะรู้ตัวที่ไรก็ยิ้มอยู่ตลอดเลยและก็ภูมิใจทุกครั้งที่ไอเดียของเรามันออกมาเป็นคลิปที่เราคิดไว้โคตรแฮปปี้อ่ะแต่ช่วงนี้เราก็เรียนวิชาการเยอะเหมือนกัน ได้ไปลองสอบหรือวัดระดับเกือบทุกทีโคตรไม่ใช่เลยอ่ะหรือเรายังไม่พยายามขนาดนั้นรึเปล่า ช่วงนี้ก็มีอื่นๆที่อยากเป็นนะเราอยากเรียนวิศวะ แต่วิศวะกับผู้กำกับคนละทางกันเลย แล้วถ้าสมมุติเราเรียนวิทคณิตแต่อยากเรื่องนิเทศยังพอไปได้แต่ถ้าเราเรียนศิลป์คำนวณแล้วพึ่งรู้ว่าอยากเป็นวิศวะนี้สิ ปล.แต่มีหลายๆเรื่องที่พ่อเป็นที่ปรึกษาให้ ช่วยให้ความมั่นใจกับเราตลอดเพราะความจริงแล้วเราอยากเป็นหนังแสดงแต่เราไม่มั่นใจในตัวเองเลยได้ไปเป็นเบื้องหลังตลอดเลยได้รู้ความชอบตัวเอง แต่เขาควรเป็นคนที่เข้าใจเรามากที่สุดแต่กลับกันเขาก็ไม่เข้าใจเราที่สุด
(เราแค่อยากมาระบายเฉยๆใครมีคำแนะนำมาแนะนำก็ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ)