Perfectionist

สวัสดีค่ะ เรารู้สึกไม่ยึดโยงกับใครในชีวิตเท่าไหร่ จนบางทีเหมือนเราเข้าใจเหตุผลและอารมณ์คนอื่น แต่ไม่มีใครเข้าใจอารมณ์และเหตุผลของเรา เราเข้าใจว่า ทุกคนมีมุมมองความคิดแตกต่างกัน โฟกัสเรื่องต่าง ๆ ในชี

เราเป็นคนเรียงประโยคไม่เก่งอาจจะแปลกๆหน่อยนะคะ 🥹🥹 คือเราเป็นperfectionistค่ะ เราจะไม่เล่าที่เราเป็นนะคะ ทุกคนรู้ไว้แค่ว่าเป็นค่อนข้างที่จะหนักเลย คือเราอยากรู้ว่าทำไงถึงจะลดความเป็นperfectionistในตัวล

เราเป็นมาตั้งแต่เด็ก ๆ แล้วค่ะ ด้วยเพราะเมื่อก่อน พ่อแม่กดดันเราในหลาย ๆ เรื่อง. แล้วครอบครัวเรา มีลูกพี่ลูกน้อง ที่อยู่ในวัยเดียวกันหลายคน ก็จะโดนเปรียบเทียบอยู่บ่อย ๆ. เลยกลายเป็นคนที่เวลาทำอะไร ต้อ

คือเราอ่ะเป็นอะไรไม่รู้ บางทีก็ซึมๆทั้งๆที่ตอนแรกยังไม่ซึมเลย พอเวลาเป็นอย่างงี้ทีไรก็อยากร้องไห้ บางครั้งก็ร้องไม่ออก แต่พอร้องออกมาแล้วรู้สึกโล่งนอนหลับสบายมากก แต่ที่ร้องที่ซึมนั้น บางทีก็มีเรื่องเ

โทษตัวเอง คิดว่าตัวเองไม่ประสบความสำเร็จ เครียดทุกวัน ไม่อยากไปเรียน(เคยมีปัญหากับเพื่อนแต่เคลียร์กันแล้วแต่มันไม่เหมือนเดิม) แต่ก่อนหน้านี้เลิกกับแฟนกินข้าวไม่ได้3วัน แย่ นั่งร้องไห้ทั้งวัน โทษตัวเอง

เรามีปัญหา รู้สึกเครียด หงุดหงิด  มันทำให้เราแสดงออกแย่ๆ กับคนรอบตัว (บางทีที่เราควบคุมได้ไม่ทั้งหมด) มันเหมือนกับระเบิดที่กรุ่นๆอยู่ในใจอ่ะคะ ควรจะปรับ หรือทำไงถึงจะดีขึ้นคะ

ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองดิ่งมาก มีเรื่องในใจเยอะมาก ระบายกับใครก็ไม่ได้ รู้สึกว่าเริ่มเครียดมากขึ้น คิดมาก มีความคิดอยาก×ายในหลายๆครั้ง อะไรกระทบนิดหน่อยก็เก็บมาคิด อยากปรึกษาจิตเเพทย์ หรือ นักจิตว

ตามหัวข้อเลยค่ะ เวลาเราชอบหรือบ้าอะไรมากๆจะเครียดค่ะ งงเหมือนกันว่าเครียดอะไร คือพยายามถามตัวเองก็คือไม่ได้คำตอบว่าเราเครียดเรื่องอะไร ยกตัวอย่างเช่นตอนนี้ชอบดาราคนนึงมากๆค่ะ ตามดูคลิปเขาทั้งวัน ชอบแบ

หน้าตาดูเหมือนคนเศร้าหรือเครียดแต่รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้คิดอะไรไม่เศร้า ถึงจะเศร้าน้ำตาก็ไม่ไหลต่อให้เจอะอะไรหนักๆก็ได้แต่ปล่อยผ่านไป ถึงจะสูญเสียคนที่รักหรือสัตว์รัก สีหน้านิ่งเฉย น้ำตาก็ไม่ไหลเลย แต่

.