เรื่องสั้นเมืองนอกในวันวาน จากประสบการณ์จริง ชุด คำสารภาพของเด็กเร่ร่อน(ภาคอดีตกาล) : ตอนที่ 4 เกย์ไทยในซิดนีย์
คำเตือน.. เรต 18+ เนื้อหา ภาษา ไม่เหมาะสำหรับผู้มีอายุต่ำกว่า 18ปี
......................................................................................
ความเดิมตอนที่แล้ว :
https://pantip.com/topic/40356941
https://pantip.com/topic/40360873
https://pantip.com/topic/40369632
...........................................................................................
ชุด คำสารภาพของเด็กซ่อง (ภาคอนาคตกาล)
ตอนที่ 1
https://pantip.com/topic/40324490
ตอนที่ 2
https://pantip.com/topic/40329014
ตอนที่ 3
https://pantip.com/topic/40333434
ตอนที่ 4
https://pantip.com/topic/40339867
ตอนที่ 5 (จบ)
https://pantip.com/topic/40344608
....................................................................................................
Charlieย้ายออกมาอยู่คนเดียวที่ห้องสตูดิโอ ณ อาคารแห่งหนึ่ง ตรงแยกไฟแดงใหญ่ทางด้านทิศใต้ของถนนOxford St.
ข้อแตกต่างระหว่าง สตูดิโอ กับ อพาร์ทเมนท์
- สตูดิโอ = ห้องเปิดโล่ง ห้องนอน+ห้องรับแขก+ห้องครัว อยู่รวมในห้องเดียวกันหมด ไม่มีผนังกั้นห้องเป็นสัดส่วน (ยกเว้น ห้องน้ำกับระเบียง เท่านั้น ที่มีผนังกั้น)
- อพาร์ทเมนท์ = ห้องพักที่มีผนังกั้นเป็นสัดส่วนทุกห้อง
……………………………………………………….
วันหนึ่งขณะกลับจากซุปเปอร์มาร์เก็ต ข้างหน้าตึกมีรถตู้คันเล็กจอดอยู่ ประตูหลังท้ายรถเปิดออก มีเกย์ไทย 3คน(สังเกตจากลักษณะท่าทางและได้ยินพวกเขาพูดภาษาไทย) กำลังช่วยกันขนย้ายข้าวของเข้ามาข้างในตัวตึก
เกย์คนแรก : "ถ้าหล่อนไม่ไปถวายบัวผัวเจ้าของบ้าน จนนางไล่ตะเพิด พวกเราคงไม่ต้องระเหเร่ร่อน ดูซิแบกหามยกของยิ่งกว่ากรรมกร ท่อนแขนอันเรียวสวยของฉัน กลายสภาพเป็นค้อนทุบหมู กล้ามขึ้นเป็นมัดๆ น่าเกียจที่สุด" (ถวายบัว=ศัพท์แสลงของเกย์ หมายถึง การใช้ปาก+ลิ้นช่วยสำเร็จความใคร่)
เกย์คนที่สอง : "เขาให้ท่าฉันๆยิ่งแพ้ความหล่ออยู่ด้วย เรื่องมันก็เลยเถิดมาจนถึงป่านนี้ บ่นแล้วมันได้ประโยชน์อะไรขึ้นมา"
เกย์คนที่สาม : "มัวแต่เถียงกันอยู่นั่นแหละ เร่งมือกันหน่อย เมื่อไหร่จะเสร็จยะ หัดเกรงอกเกรงใจคนในตึกด้วย ยืนเถียงกันขวางทางเดินเข้าออก พวกหล่อนจะประกาศตัวเป็นศัตรูกับชาวบ้านเขาตั้งแต่วันแรกที่ย้ายมาอยู่หรือยะ"
เมื่อเห็นเกย์คนที่สองทำถุงผ้าห่มตกลงบนพื้น Charlieรีบเดินเข้าไปช่วยเก็บขึ้นมา
เกย์คนที่สอง : "Thank you very much"
Charlie : "ไม่เป็นไรครับ พวกพี่เพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ใหม่?"
เกย์คนแรก : "ใช่ค่ะ ทั้งหมดทั้งมวลมาจากอีนังคนนี้ร่านไม่ถูกที่ถูกเวลา" (เอามือชี้ไปยังเกย์คนที่สอง)
เกย์คนที่สาม : "พวกพี่อยู่ชั้น8 น้องอยู่ชั้นไหน? อยู่คนเดียว กับแฟน หรือกับเพื่อน?"
Charlieได้เคยเห็นเกย์กลุ่มนี้มาบ้างแล้ว ตามสถานที่ต่างๆบนถนน Oxford St. ทั้งในเกย์ผับ ศูนย์อาหาร ตลอดจนฟุตบาททางเดิน
ใครอยู่ซิดนีย์คงรู้ว่าโอกาสที่จะพบเจอกันโดยบังเอิญตามสถานที่ต่างๆหรือตามย่านต่างๆในตัวเมือง มีสูงมาก ตัวเมืองซิดนีย์ทุกอย่างกระจุกรวมอยู่ตรงนั้นทั้งหมด ไม่ได้แตกแยกกระจัดกระจายออกรอบนอกเหมือนเมืองอื่นๆ
ภายในอาคารแห่งนี้ ชั้นแรก (Floor ) เป็นแผนกต้อนรับ มีรปภเฝ้าตลอด 24ชั่วโมง ชั้น 1-3 เป็นสตูดิโอ ชั้น 4-7 เป็นอพาร์ทเมนท์ 1ห้องนอน และชั้น 8-10 เป็นอพาร์ทเมนท์ 2ห้องนอน
ห้องนี้เป็นอพาร์ทเมนท์ 2ห้องนอน ดังนั้น เกย์ทั้งสามคนจึงตัดสินใจจับสลากว่าใครจะเป็นผู้โชคดีได้นอนตรงห้องรับแขก ซึ่งแชร์จ่ายค่าเช่าน้อยกว่าคนที่ได้ห้องส่วนตัว
Charlieพูดคุยกับกลุ่มเกย์ทั้งสามคนอย่างถูกคอ รวมทั้งมีความชอบและสนอกสนใจในเรื่องเดียวกัน มิตรภาพจึงเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว
Charlieมักจะมาเล่น มานั่งสุมหัวนินทาเรื่องชาวบ้าน ที่ห้องของกลุ่มนี้เสมอ ทำให้กลายเป็นหนึ่งในสมาชิกของกลุ่มไปโดยปริยาย
เกย์คนแรก ชื่อ "พี่เอก" หรือ "เอกธิดา" (ฉายาเพื่อนตั้งให้) อายุ 28ปี เป็นพี่ใหญ่สุดของกลุ่ม รูปร่างผอมสูง สะโอดสะองค์ ผิวขาว ใบหน้าเรียวเล็ก ผมรองทรงสั้น (นางพยายามไว้ผมยาวหลายครั้ง แต่ไม่เคยยาวถึงปลายหูซักครั้ง) ชอบแฟชั่น รักสวยรักงาม สภาพจิตใจมีความเป็นผู้หญิง100% งานอดิเรกที่นางโปรดปรานเป็นชีวิตจิตใจคือ แต่งหญิงไปจับผู้ชายหล่อๆที่บาร์สาวประเภทสอง
เกย์คนที่สอง ชื่อ "พี่จิ๋ว" อายุ 24ปี ตัวเล็กสมชื่อ ผอมแห้ง ผิวคล้ำ หน้าตาสไตล์ไทยแท้ ฉายา "เล็กพริกขี้หนู" วีรกรรมที่นางได้สร้างไว้แต่ละอย่างล้วนเป็นตำนาน ให้จดจำชนิดโลกไม่มีลืม อาทิเช่น...
ครั้งหนึ่งนางได้เด็กผู้ชายในห้องน้ำสาธารณะ เด็กผู้ชายคนนั้นกำลังใช้มือช่วยนางให้ไปถึงสวรรค์ชั้น7 คงช่วยเพลิน เลยลืมนึกว่าโลหะหนามทุเรียนแหลมๆบนสายกำไลข้อมือ ได้ขูดขีด ปาดเอาผิวบริเวณส่วนหัวองคชาติของนาง ลากมายาวมากลางลำกล้อง เลือดสาดเต็มเป้ากางเกง จนต้องเรียกรถพยาบาลมารับเลยทีเดียว
พอไปถึงโรงพยาบาล หมอที่ดูแลเคสถึงกับเอามือก่ายหน้าผาก เพราะไม่เคยเจอเคสแบบนี้มาก่อน ระหว่างทำแผลและเย็บพื้นผิวบางส่วน หมอต้องต่อสายตรงโทรถามอาจารย์หมอที่อยู่โรงบาลอีกรัฐหนึ่ง ว่าควรทำอย่างไรกับเคสนี้ดี? ปรึกษาไปทำแผลไป
โชคดีแผลไม่สาหัสสากรรจ์มาก เส้นเลือดเส้นเอ็นไม่ขาด เครื่องเพศนางสามารถกลับมาใช้งานได้ปรกติเหมือนเดิม
อีกหนึ่งตำนาน เกิดขึ้นในห้องน้ำสาธารณะเหมือนกัน นางกำลังฟิจเจอร์ริ่งกับผู้ชายอยู่ที่ห้องน้ำห้างสรรพสินค้าชื่อดัง(เรื่องครีมทาผิว)แห่งหนึ่ง
รปภ มาตรวจเจอและจับได้คาหนังคาเขา ถ้าเป็นคนอื่นคงโดนประจาน ติดblack listห้ามเข้าห้าง แต่... นางสามารถพลิกวิกฤติให้กลายเป็นโอกาสทองได้อย่างไม่น่าเชื่อ ไม่รู้นางใช้ทักษะท่าไหนถึงสามารถพูดจาหว่านล้อมชักชวนให้ รปภ เข้ามาร่วมฟิจเจอร์ริ่งความเสียวด้วยกัน (นางไม่ได้มาเล่นๆ)
เกย์คนที่สาม ชื่อ "พี่ซ้ง" อายุ 27ปี รูปร่างอวบอั๋น จ้ำม่ำ ใบหน้ากลมบาน ตาตี่ชั้นเดียว ปากจัด ด่าเก่ง ประชดประชันเก่ง มีอารมณ์ขัน จริงใจเต็มที่กับเพื่อนฝูง พี่ซ้งกับพี่เอกเป็นเพื่อนสนิทสมัยเรียนมหาลัยด้วยกันที่เมืองไทย
Charlieค่อนข้างสนิทกับพี่ซ้งและพี่จิ๋ว โดยเฉพาะพี่ซ้ง เพราะชอบแฟชั่น แบรนด์เนม และช้อปปิ้ง เหมือนกัน เลยคุยภาษาเดียวกันรู้เรื่อง
ยังมีอีกหนึ่งสมาชิกรับเชิญกิตติมศักดิ์เข้าร่วมแจมในบางโอกาส "พี่อ้อย" ชะนีคนเดียวในกลุ่ม พี่สาวแท้ๆของพี่เอก อายุประมาณ45+ (พี่เอกเป็นน้องเล็กคนสุดท้อง เป็นลูกหลงท้องแม่ อายุห่างจากบรรดาพี่ๆมาก) พี่อ้อยเป็นสาวทึนทึก(อย่าไปเรียกนางว่า ป้า เดี๋ยวโดนนางตบหน้าคว่ำ) รักสวยรักงาม ชอบเครื่องสำอางค์+เครื่องประทินผิวต่างๆ แต่งตัวเก่ง ฝีปากไม่เป็นสองรองใคร พี่อ้อยเป็นคนกว้างขวางในซิดนีย์(ยุคนั้น) รู้จักผู้หลักผู้ใหญ่คนไทยเยอะ ถ้าอยากรู้เรื่องคนไทยคนไหน ถามพี่อ้อยได้ นางรู้ประวัติของคนนั้นตั้งแต่แรกเริ่มเข้ามาตั้งรกรากอยู่ซิดนีย์เลยทีเดียว
ขอเม้าท์พี่อ้อยนิดหนึ่ง ทุกครั้งนางมาเข้ากลุ่มไปเที่ยวที่นั่นที่นี่ด้วยกัน จะมีเรื่องขำๆให้พวกเราต้องแอบเม้าท์ลับหลังตลอดเวลา อย่างเช่น...
นางไปหาหมอดูคนไทย นางโดนทักว่า กำลังจะเจอเนื้อคู่เร็วๆนี้ ปรากฏว่าตั้งแต่วันนั้น ทุกครั้งที่ออกนอกบ้าน นางมักแต่งตัวสวยเป๊ะเว่อร์ชนิดจัดเต็มมากกว่าปรกติ ทั้งเสื้อผ้า หน้า ผม(ติดกิ๊บ hello kitty มุ้งมิ้ง) เครื่องประดับ รองเท้าส้นสูง และฉีดน้ำหอมจนหอมฟุ้งไปทั้งตัว
นางไปเที่ยวบาร์เกย์กับสมาชิกกลุ่ม มีฝรั่งวัยรุ่นอายุน่าจะซัก 20ต้นๆ รูปหล่อหุ่นดีน่ากินมากๆ เดินเข้ามาจีบนาง ทุกคนในกลุ่มอิจฉาตาร้อนมากๆ ชะนีแก่มาเที่ยวบาร์เกย์ แต่กลับมีผู้ชายแท้มาจีบ
ซักพักเด็กฝรั่งคนนั้นจูงแขนมานางมานั่งหลบมุมคุยกันกระหนุงกระหนิง ตามด้วยการจูบเล้าโลม (นางเป็นสาวโสด ยังไม่เคยสัมผัสโมเม้นแบบนี้มาก่อน พอเจอครั้งแรก เคลิ้มจนไปต่อไม่ถูก)
พีคซ่อนพีคสุดๆ ตอนเด็กฝรั่งเอามือล้วงเข้าในเป้ากางเกงนาง เด็กฝรั่งถึงกับสบถคำว่า "f….k " ออกมา
เด็กฝรั่ง : "คุณไปตัดงูออกเหรอ?"
พี่อ้อย : "ฉันไม่เข้าใจ คุณหมายถึงอะไร?"
เด็กฝรั่ง : "คุณไปผ่าตัดแปลงเพศ ตัดงูออกแล้วใช่ไหม? ขอโทษนะ คุณไม่ใช่สเป็คผม ผมไม่สามารถมีอะไรกับคุณได้ ผมชอบสาวสองมีงู อยากโดนสาวสองมีงู กระซวกทะลวงถ้ำทองของผม"
พี่อ้อย : "จะบ้าเหรอ ฉันเป็นผู้หญิงแท้ๆ"
เด็กฝรั่งคนนั้นรีบเดินหนีทันที ทำเอาพี่อ้อยยืนงงในดงเกย์ เสียเซลฟ์ ถึงขั้นปฏิญาณตนไว้ว่า จะไม่มาเหยียบบาร์เกย์อีกเลย หลังจากคืนนั้น
…………………………………………………………….
กิจกรรมยอดนิยมของสมาชิกกลุ่มนี้ คือการออกไปล่าเหยื่อตามสถานที่ต่างๆ เช่น บาร์เกย์บนถนนOxford St. โดยเฉพาะ “Midnight shift” (ปิดกิจการแล้ว) ซึ่งเป็นบาร์เกย์ยอดนิยมของเกย์เอเชียสำหรับล่าเกย์ฝรั่ง หรือล่าเกย์เอเชียด้วยกันเอง
"Stonewall” (ปัจจุบันยังเปิดให้บริการ) บาร์เกย์แห่งนี้เป็นสถานที่สำหรับเกย์ฝรั่งล่าเกย์ฝรั่งด้วยกันเอง มีโอกาสน้อยมากที่เกย์ฝรั่งมาผับนี้จะสนใจเกย์เอเชีย (เฉพาะยุคนั้น ปัจจุบันนี้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงตามกาลเวลา)
**สำหรับสาวสองมีงู ต้องไม่พลาดบาร์นี้ "Taxi Club” (ปิดกิจการแล้ว) เป็นบาร์สำหรับชายแท้+เสือไบ ที่ชอบสาวสองมีงู (พี่เอกแต่งสาวมาเที่ยวบาร์นี้ประจำ)
ซาวน่าเกย์ "Bodyline” (ปัจจุบันยังเปิดให้บริการ) เป็นซาวน่าเกย์ที่ดีที่สุดในซิดนีย์(ยุคนั้น) เพราะตอบโจทย์ความต้องการของเกย์หลากหลายเชื้อชาติได้ดีที่สุด กลุ่มลูกค้าที่มาใช้บริการ งานดีๆทั้งนั้น ส่วนซาวน่าอื่นๆ กลุ่มลูกค้าส่วนใหญ่มักเป็นผู้สูงอายุ หรือไม่ก็…...(เติมคำในช่องว่างเองนะ)……….
"ห้องน้ำสาธารณะ" อีกหนึ่งสถานที่ล่าเหยื่อของชาวเกย์
ตัวเมืองซิดนีย์มีห้องน้ำสาธารณะที่ชาวเกย์ใช้เป็นปลดปล่อยอารมณ์เปลี่ยว โดยรู้กันวงในว่า ห้องน้ำสวนสาธารณะไหน สถานีไหน ศูนย์การค้าไหน ชั้นไหน มุมไหน ใช้เป็นประตูสู่สวรรค์ชั้น7
หลายคนอาจคิดไม่ถึงว่า "ร้านอาหาร" ใช้เป็นแหล่งล่าเหยื่อด้วยเหรอ? ร้านอาหารบางร้านในถนนOxford St. (เฉพาะบางร้านเท่านั้น)
ชาวเกย์มักรู้กันวงใน หากฝ่ายไหนส่งสายตาหวานหยาดเยิ้ม หรือส่งสัญญาณมาทักทาย หลังรับประทานอาหารเสร็จ มักจะพากันไปขยี้สวาทต่อที่อื่น
สำหรับเกย์ไทย+เอเชียที่ชอบฝรั่ง & เกย์ฝรั่งที่ชอบเกย์ไทย+เอเชีย ยุคนั้น ต้องรู้จักร้านอาหารไทย "มาลัยทอง” (ปิดกิจการแล้ว) อาหารไทยร้านนี้เป็นสไตล์ข้าวราดแกง และมีบริการอาหารตามสั่ง
ร้านอาหารญี่ปุ่น DonDon (ปัจจุบันยังเปิดให้บริการ) พวกเกย์เอเชียชอบไปเช็คเรตติ้งกัน ส่วนเกย์ฝรั่งก็มาล่าเหยื่อ (ข้าวหน้าแซลมอนเทริยากิ ร้านนี้อร่อยมาก)
……………………………………………………...
คำสารภาพของเด็กเร่ร่อน(ภาคอดีตกาล) : ตอนที่ 4 เกย์ไทยในซิดนีย์
คำเตือน.. เรต 18+ เนื้อหา ภาษา ไม่เหมาะสำหรับผู้มีอายุต่ำกว่า 18ปี
......................................................................................
ความเดิมตอนที่แล้ว :
https://pantip.com/topic/40356941
https://pantip.com/topic/40360873
https://pantip.com/topic/40369632
...........................................................................................
ชุด คำสารภาพของเด็กซ่อง (ภาคอนาคตกาล)
ตอนที่ 1 https://pantip.com/topic/40324490
ตอนที่ 2 https://pantip.com/topic/40329014
ตอนที่ 3 https://pantip.com/topic/40333434
ตอนที่ 4 https://pantip.com/topic/40339867
ตอนที่ 5 (จบ) https://pantip.com/topic/40344608
....................................................................................................
Charlieย้ายออกมาอยู่คนเดียวที่ห้องสตูดิโอ ณ อาคารแห่งหนึ่ง ตรงแยกไฟแดงใหญ่ทางด้านทิศใต้ของถนนOxford St.
ข้อแตกต่างระหว่าง สตูดิโอ กับ อพาร์ทเมนท์
- สตูดิโอ = ห้องเปิดโล่ง ห้องนอน+ห้องรับแขก+ห้องครัว อยู่รวมในห้องเดียวกันหมด ไม่มีผนังกั้นห้องเป็นสัดส่วน (ยกเว้น ห้องน้ำกับระเบียง เท่านั้น ที่มีผนังกั้น)
- อพาร์ทเมนท์ = ห้องพักที่มีผนังกั้นเป็นสัดส่วนทุกห้อง
……………………………………………………….
วันหนึ่งขณะกลับจากซุปเปอร์มาร์เก็ต ข้างหน้าตึกมีรถตู้คันเล็กจอดอยู่ ประตูหลังท้ายรถเปิดออก มีเกย์ไทย 3คน(สังเกตจากลักษณะท่าทางและได้ยินพวกเขาพูดภาษาไทย) กำลังช่วยกันขนย้ายข้าวของเข้ามาข้างในตัวตึก
เกย์คนแรก : "ถ้าหล่อนไม่ไปถวายบัวผัวเจ้าของบ้าน จนนางไล่ตะเพิด พวกเราคงไม่ต้องระเหเร่ร่อน ดูซิแบกหามยกของยิ่งกว่ากรรมกร ท่อนแขนอันเรียวสวยของฉัน กลายสภาพเป็นค้อนทุบหมู กล้ามขึ้นเป็นมัดๆ น่าเกียจที่สุด" (ถวายบัว=ศัพท์แสลงของเกย์ หมายถึง การใช้ปาก+ลิ้นช่วยสำเร็จความใคร่)
เกย์คนที่สอง : "เขาให้ท่าฉันๆยิ่งแพ้ความหล่ออยู่ด้วย เรื่องมันก็เลยเถิดมาจนถึงป่านนี้ บ่นแล้วมันได้ประโยชน์อะไรขึ้นมา"
เกย์คนที่สาม : "มัวแต่เถียงกันอยู่นั่นแหละ เร่งมือกันหน่อย เมื่อไหร่จะเสร็จยะ หัดเกรงอกเกรงใจคนในตึกด้วย ยืนเถียงกันขวางทางเดินเข้าออก พวกหล่อนจะประกาศตัวเป็นศัตรูกับชาวบ้านเขาตั้งแต่วันแรกที่ย้ายมาอยู่หรือยะ"
เมื่อเห็นเกย์คนที่สองทำถุงผ้าห่มตกลงบนพื้น Charlieรีบเดินเข้าไปช่วยเก็บขึ้นมา
เกย์คนที่สอง : "Thank you very much"
Charlie : "ไม่เป็นไรครับ พวกพี่เพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ใหม่?"
เกย์คนแรก : "ใช่ค่ะ ทั้งหมดทั้งมวลมาจากอีนังคนนี้ร่านไม่ถูกที่ถูกเวลา" (เอามือชี้ไปยังเกย์คนที่สอง)
เกย์คนที่สาม : "พวกพี่อยู่ชั้น8 น้องอยู่ชั้นไหน? อยู่คนเดียว กับแฟน หรือกับเพื่อน?"
Charlieได้เคยเห็นเกย์กลุ่มนี้มาบ้างแล้ว ตามสถานที่ต่างๆบนถนน Oxford St. ทั้งในเกย์ผับ ศูนย์อาหาร ตลอดจนฟุตบาททางเดิน
ใครอยู่ซิดนีย์คงรู้ว่าโอกาสที่จะพบเจอกันโดยบังเอิญตามสถานที่ต่างๆหรือตามย่านต่างๆในตัวเมือง มีสูงมาก ตัวเมืองซิดนีย์ทุกอย่างกระจุกรวมอยู่ตรงนั้นทั้งหมด ไม่ได้แตกแยกกระจัดกระจายออกรอบนอกเหมือนเมืองอื่นๆ
ภายในอาคารแห่งนี้ ชั้นแรก (Floor ) เป็นแผนกต้อนรับ มีรปภเฝ้าตลอด 24ชั่วโมง ชั้น 1-3 เป็นสตูดิโอ ชั้น 4-7 เป็นอพาร์ทเมนท์ 1ห้องนอน และชั้น 8-10 เป็นอพาร์ทเมนท์ 2ห้องนอน
ห้องนี้เป็นอพาร์ทเมนท์ 2ห้องนอน ดังนั้น เกย์ทั้งสามคนจึงตัดสินใจจับสลากว่าใครจะเป็นผู้โชคดีได้นอนตรงห้องรับแขก ซึ่งแชร์จ่ายค่าเช่าน้อยกว่าคนที่ได้ห้องส่วนตัว
Charlieพูดคุยกับกลุ่มเกย์ทั้งสามคนอย่างถูกคอ รวมทั้งมีความชอบและสนอกสนใจในเรื่องเดียวกัน มิตรภาพจึงเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว
Charlieมักจะมาเล่น มานั่งสุมหัวนินทาเรื่องชาวบ้าน ที่ห้องของกลุ่มนี้เสมอ ทำให้กลายเป็นหนึ่งในสมาชิกของกลุ่มไปโดยปริยาย
เกย์คนแรก ชื่อ "พี่เอก" หรือ "เอกธิดา" (ฉายาเพื่อนตั้งให้) อายุ 28ปี เป็นพี่ใหญ่สุดของกลุ่ม รูปร่างผอมสูง สะโอดสะองค์ ผิวขาว ใบหน้าเรียวเล็ก ผมรองทรงสั้น (นางพยายามไว้ผมยาวหลายครั้ง แต่ไม่เคยยาวถึงปลายหูซักครั้ง) ชอบแฟชั่น รักสวยรักงาม สภาพจิตใจมีความเป็นผู้หญิง100% งานอดิเรกที่นางโปรดปรานเป็นชีวิตจิตใจคือ แต่งหญิงไปจับผู้ชายหล่อๆที่บาร์สาวประเภทสอง
เกย์คนที่สอง ชื่อ "พี่จิ๋ว" อายุ 24ปี ตัวเล็กสมชื่อ ผอมแห้ง ผิวคล้ำ หน้าตาสไตล์ไทยแท้ ฉายา "เล็กพริกขี้หนู" วีรกรรมที่นางได้สร้างไว้แต่ละอย่างล้วนเป็นตำนาน ให้จดจำชนิดโลกไม่มีลืม อาทิเช่น...
ครั้งหนึ่งนางได้เด็กผู้ชายในห้องน้ำสาธารณะ เด็กผู้ชายคนนั้นกำลังใช้มือช่วยนางให้ไปถึงสวรรค์ชั้น7 คงช่วยเพลิน เลยลืมนึกว่าโลหะหนามทุเรียนแหลมๆบนสายกำไลข้อมือ ได้ขูดขีด ปาดเอาผิวบริเวณส่วนหัวองคชาติของนาง ลากมายาวมากลางลำกล้อง เลือดสาดเต็มเป้ากางเกง จนต้องเรียกรถพยาบาลมารับเลยทีเดียว
พอไปถึงโรงพยาบาล หมอที่ดูแลเคสถึงกับเอามือก่ายหน้าผาก เพราะไม่เคยเจอเคสแบบนี้มาก่อน ระหว่างทำแผลและเย็บพื้นผิวบางส่วน หมอต้องต่อสายตรงโทรถามอาจารย์หมอที่อยู่โรงบาลอีกรัฐหนึ่ง ว่าควรทำอย่างไรกับเคสนี้ดี? ปรึกษาไปทำแผลไป
โชคดีแผลไม่สาหัสสากรรจ์มาก เส้นเลือดเส้นเอ็นไม่ขาด เครื่องเพศนางสามารถกลับมาใช้งานได้ปรกติเหมือนเดิม
อีกหนึ่งตำนาน เกิดขึ้นในห้องน้ำสาธารณะเหมือนกัน นางกำลังฟิจเจอร์ริ่งกับผู้ชายอยู่ที่ห้องน้ำห้างสรรพสินค้าชื่อดัง(เรื่องครีมทาผิว)แห่งหนึ่ง
รปภ มาตรวจเจอและจับได้คาหนังคาเขา ถ้าเป็นคนอื่นคงโดนประจาน ติดblack listห้ามเข้าห้าง แต่... นางสามารถพลิกวิกฤติให้กลายเป็นโอกาสทองได้อย่างไม่น่าเชื่อ ไม่รู้นางใช้ทักษะท่าไหนถึงสามารถพูดจาหว่านล้อมชักชวนให้ รปภ เข้ามาร่วมฟิจเจอร์ริ่งความเสียวด้วยกัน (นางไม่ได้มาเล่นๆ)
เกย์คนที่สาม ชื่อ "พี่ซ้ง" อายุ 27ปี รูปร่างอวบอั๋น จ้ำม่ำ ใบหน้ากลมบาน ตาตี่ชั้นเดียว ปากจัด ด่าเก่ง ประชดประชันเก่ง มีอารมณ์ขัน จริงใจเต็มที่กับเพื่อนฝูง พี่ซ้งกับพี่เอกเป็นเพื่อนสนิทสมัยเรียนมหาลัยด้วยกันที่เมืองไทย
Charlieค่อนข้างสนิทกับพี่ซ้งและพี่จิ๋ว โดยเฉพาะพี่ซ้ง เพราะชอบแฟชั่น แบรนด์เนม และช้อปปิ้ง เหมือนกัน เลยคุยภาษาเดียวกันรู้เรื่อง
ยังมีอีกหนึ่งสมาชิกรับเชิญกิตติมศักดิ์เข้าร่วมแจมในบางโอกาส "พี่อ้อย" ชะนีคนเดียวในกลุ่ม พี่สาวแท้ๆของพี่เอก อายุประมาณ45+ (พี่เอกเป็นน้องเล็กคนสุดท้อง เป็นลูกหลงท้องแม่ อายุห่างจากบรรดาพี่ๆมาก) พี่อ้อยเป็นสาวทึนทึก(อย่าไปเรียกนางว่า ป้า เดี๋ยวโดนนางตบหน้าคว่ำ) รักสวยรักงาม ชอบเครื่องสำอางค์+เครื่องประทินผิวต่างๆ แต่งตัวเก่ง ฝีปากไม่เป็นสองรองใคร พี่อ้อยเป็นคนกว้างขวางในซิดนีย์(ยุคนั้น) รู้จักผู้หลักผู้ใหญ่คนไทยเยอะ ถ้าอยากรู้เรื่องคนไทยคนไหน ถามพี่อ้อยได้ นางรู้ประวัติของคนนั้นตั้งแต่แรกเริ่มเข้ามาตั้งรกรากอยู่ซิดนีย์เลยทีเดียว
ขอเม้าท์พี่อ้อยนิดหนึ่ง ทุกครั้งนางมาเข้ากลุ่มไปเที่ยวที่นั่นที่นี่ด้วยกัน จะมีเรื่องขำๆให้พวกเราต้องแอบเม้าท์ลับหลังตลอดเวลา อย่างเช่น...
นางไปหาหมอดูคนไทย นางโดนทักว่า กำลังจะเจอเนื้อคู่เร็วๆนี้ ปรากฏว่าตั้งแต่วันนั้น ทุกครั้งที่ออกนอกบ้าน นางมักแต่งตัวสวยเป๊ะเว่อร์ชนิดจัดเต็มมากกว่าปรกติ ทั้งเสื้อผ้า หน้า ผม(ติดกิ๊บ hello kitty มุ้งมิ้ง) เครื่องประดับ รองเท้าส้นสูง และฉีดน้ำหอมจนหอมฟุ้งไปทั้งตัว
นางไปเที่ยวบาร์เกย์กับสมาชิกกลุ่ม มีฝรั่งวัยรุ่นอายุน่าจะซัก 20ต้นๆ รูปหล่อหุ่นดีน่ากินมากๆ เดินเข้ามาจีบนาง ทุกคนในกลุ่มอิจฉาตาร้อนมากๆ ชะนีแก่มาเที่ยวบาร์เกย์ แต่กลับมีผู้ชายแท้มาจีบ
ซักพักเด็กฝรั่งคนนั้นจูงแขนมานางมานั่งหลบมุมคุยกันกระหนุงกระหนิง ตามด้วยการจูบเล้าโลม (นางเป็นสาวโสด ยังไม่เคยสัมผัสโมเม้นแบบนี้มาก่อน พอเจอครั้งแรก เคลิ้มจนไปต่อไม่ถูก)
พีคซ่อนพีคสุดๆ ตอนเด็กฝรั่งเอามือล้วงเข้าในเป้ากางเกงนาง เด็กฝรั่งถึงกับสบถคำว่า "f….k " ออกมา
เด็กฝรั่ง : "คุณไปตัดงูออกเหรอ?"
พี่อ้อย : "ฉันไม่เข้าใจ คุณหมายถึงอะไร?"
เด็กฝรั่ง : "คุณไปผ่าตัดแปลงเพศ ตัดงูออกแล้วใช่ไหม? ขอโทษนะ คุณไม่ใช่สเป็คผม ผมไม่สามารถมีอะไรกับคุณได้ ผมชอบสาวสองมีงู อยากโดนสาวสองมีงู กระซวกทะลวงถ้ำทองของผม"
พี่อ้อย : "จะบ้าเหรอ ฉันเป็นผู้หญิงแท้ๆ"
เด็กฝรั่งคนนั้นรีบเดินหนีทันที ทำเอาพี่อ้อยยืนงงในดงเกย์ เสียเซลฟ์ ถึงขั้นปฏิญาณตนไว้ว่า จะไม่มาเหยียบบาร์เกย์อีกเลย หลังจากคืนนั้น
…………………………………………………………….
กิจกรรมยอดนิยมของสมาชิกกลุ่มนี้ คือการออกไปล่าเหยื่อตามสถานที่ต่างๆ เช่น บาร์เกย์บนถนนOxford St. โดยเฉพาะ “Midnight shift” (ปิดกิจการแล้ว) ซึ่งเป็นบาร์เกย์ยอดนิยมของเกย์เอเชียสำหรับล่าเกย์ฝรั่ง หรือล่าเกย์เอเชียด้วยกันเอง
"Stonewall” (ปัจจุบันยังเปิดให้บริการ) บาร์เกย์แห่งนี้เป็นสถานที่สำหรับเกย์ฝรั่งล่าเกย์ฝรั่งด้วยกันเอง มีโอกาสน้อยมากที่เกย์ฝรั่งมาผับนี้จะสนใจเกย์เอเชีย (เฉพาะยุคนั้น ปัจจุบันนี้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงตามกาลเวลา)
**สำหรับสาวสองมีงู ต้องไม่พลาดบาร์นี้ "Taxi Club” (ปิดกิจการแล้ว) เป็นบาร์สำหรับชายแท้+เสือไบ ที่ชอบสาวสองมีงู (พี่เอกแต่งสาวมาเที่ยวบาร์นี้ประจำ)
ซาวน่าเกย์ "Bodyline” (ปัจจุบันยังเปิดให้บริการ) เป็นซาวน่าเกย์ที่ดีที่สุดในซิดนีย์(ยุคนั้น) เพราะตอบโจทย์ความต้องการของเกย์หลากหลายเชื้อชาติได้ดีที่สุด กลุ่มลูกค้าที่มาใช้บริการ งานดีๆทั้งนั้น ส่วนซาวน่าอื่นๆ กลุ่มลูกค้าส่วนใหญ่มักเป็นผู้สูงอายุ หรือไม่ก็…...(เติมคำในช่องว่างเองนะ)……….
"ห้องน้ำสาธารณะ" อีกหนึ่งสถานที่ล่าเหยื่อของชาวเกย์
ตัวเมืองซิดนีย์มีห้องน้ำสาธารณะที่ชาวเกย์ใช้เป็นปลดปล่อยอารมณ์เปลี่ยว โดยรู้กันวงในว่า ห้องน้ำสวนสาธารณะไหน สถานีไหน ศูนย์การค้าไหน ชั้นไหน มุมไหน ใช้เป็นประตูสู่สวรรค์ชั้น7
หลายคนอาจคิดไม่ถึงว่า "ร้านอาหาร" ใช้เป็นแหล่งล่าเหยื่อด้วยเหรอ? ร้านอาหารบางร้านในถนนOxford St. (เฉพาะบางร้านเท่านั้น)
ชาวเกย์มักรู้กันวงใน หากฝ่ายไหนส่งสายตาหวานหยาดเยิ้ม หรือส่งสัญญาณมาทักทาย หลังรับประทานอาหารเสร็จ มักจะพากันไปขยี้สวาทต่อที่อื่น
สำหรับเกย์ไทย+เอเชียที่ชอบฝรั่ง & เกย์ฝรั่งที่ชอบเกย์ไทย+เอเชีย ยุคนั้น ต้องรู้จักร้านอาหารไทย "มาลัยทอง” (ปิดกิจการแล้ว) อาหารไทยร้านนี้เป็นสไตล์ข้าวราดแกง และมีบริการอาหารตามสั่ง
ร้านอาหารญี่ปุ่น DonDon (ปัจจุบันยังเปิดให้บริการ) พวกเกย์เอเชียชอบไปเช็คเรตติ้งกัน ส่วนเกย์ฝรั่งก็มาล่าเหยื่อ (ข้าวหน้าแซลมอนเทริยากิ ร้านนี้อร่อยมาก)
……………………………………………………...