เล่าเรื่องเมืองนอกในวันวาน จากประสบการณ์ตรง - ชุด คำสารภาพของเด็กซ่อง : ตอนที่ 4 ฝันที่เป็นจริง

คำเตือน...     เรต 18+ เนื้อหา ภาษา ไม่เหมาะสำหรับผู้มีอายุต่ำกว่า 18 ปี 

.........................................................................................................
ความเดินตอนที่แล้ว  https://pantip.com/topic/40324490
                               https://pantip.com/topic/40329014
                               https://pantip.com/topic/40333434



Charlieได้งานเป็นพนักงานทำความสะอาดอยู่ที่รีสอร์ตแห่งหนึ่งทางตอนเหนือของ Surfers Paradise ค่าแรงดีมาก พร้อมที่พักฟรี 

ชีวิตในเมืองนี้เรียบง่าย สบายๆ อยู่กับหาดทราย ทะเล สายลม (แต่ขาดสองเรา) ไม่เร่งรีบแข่งขันเหมือนซิดนีย์ 

ชีวิตเกย์ที่นี่ (ในยุคนั้น) ถ้าเทียบกับซิดนีย์แล้ว ต่างกันคนละโลก สมัยนั้นยังไม่มีบาร์หรือไนท์คลับเกย์ ประชากรเกย์ส่วนใหญ่เป็นเกย์วัยทำงานจนถึงวัยเกษียณ ที่หนีความแออัดจากซิดนีย์และเมืองใหญ่ๆทั่วออสเตรเลีย มาหาชีวิตที่สงบท่ามกลางธรรมชาติ ส่วนเกย์วัยรุ่นก็พอมีบ้างประปราย ที่เห็นประจำมักเป็นเกย์วัยรุ่นขาจร แบ็คแพ็คเกอร์จากทั่วโลก

เวลาเหงาหรือเกิดมีอารมณ์เปลี่ยวขึ้นมาแล้วทำอย่างไร? ไปหาที่ไหน? คำตอบง่ายมาก ไปร้าน internet cafe แล้วเข้าเว็บไซด์ gay.com ซึ่งเป็นที่นิยมมากที่สุดของบรรดาเกย์ทั่วโลกในยุคนั้น (แตกต่างกับยุคนี้มีให้เลือกหลายapp รวมทั้งโซเชียลฯ ง่ายยิ่งกว่าปลอกกล้วยเข้าปาก)
เว็บไซด์ที่ว่านี้จะแบ่งเป็นห้องต่างๆตามโซนทวีปทั่วโลก ถ้าอยากเข้าไปแชทกับเกย์ทวีปไหน ประเทศไหน เมืองไหน เขตไหน ก็สามารถกดเข้าไปห้องนั้นได้เลย 

Charlieได้เปิดบัญชีเพิ่มอีก 2ธนาคาร เพื่อจัดระเบียบทางการเงินให้เข้าที่เข้าทาง
 
บัญชีเดิมเป็นเงินเก็บสะสมทั้งหมดจากการทำงานในซิดนีย์ ซึ่งเพียงพอที่จะเอาไปดาวน์บ้านได้ บัญชีที่สอง เป็นเงินเก็บฉุกเฉินจากการทำงานปัจจุบัน และบัญชีสุดท้าย เป็นเงินใช้จ่ายฟุ่มเฟือยต่างๆ & ท่องเที่ยว จากการทำงานปัจจุบัน

งานปัจจุบันมีสิทธิลาพักร้อนได้ปีละ 26วัน (หรือมากกว่านั้น ขึ้นอยู่กับชั่วโมงทำงานล่วงเวลา) โดยไม่หักค่าแรง 

Charlieมักใช้ช่วงลาพักร้อน เดินทางท่องเที่ยวไปตามเมืองและรัฐต่างๆทั่วทวีปออสเตรเลีย เพื่อทำการสำรวจตลาดประชากรเกย์ในแต่ละแห่ง สำหรับการลงทุนในอนาคต 


ก่อนออกเดินทาง มักจะใช้เว็บไซด์ gay.com เข้าไปยังห้องแชทของเมืองจุดหมายปลายทาง เพื่อหาข้อมูลด้วยการคุยกับเกย์ท้องถิ่นนั้น รวมถึงนัดเจอ ถ้าคุยกันถูกคอและหน้าตาถูกใจ เผลอๆมีคนอาสาพาเที่ยวฟรี เสนอที่พักฟรีอีกด้วย


Charlieสนใจ 2เมืองที่จะซื้อบ้านเพื่อตั้งรกรากถาวร เมืองแรกคือเมืองที่เขาทำงานอยู่ อีกเมืองคือ Adelaide รัฐออสเตรเลียใต้

เมื่อหาข้อดีข้อด้อยต่างๆของทั้งสองเมือง แล้วนำมาเปรียบเทียบกัน เขาจึงตัดสินใจเลือกเมืองที่เขาทำงานอยู่ 
เหตุผลหลักคือ สามารถใช้ใบสลิปเงินเดือนจากที่ทำงาน เป็นหลักฐานยื่นกู้เงินขอซื้อบ้านกับทางธนาคาร ได้ทันที (ถ้าไปซื้อที่เมืองอื่น อาจต้องย้ายไปเมืองนั้นก่อน ต้องออกหางานใหม่ และรอสลิปเงินเดือนย้อนหลังอีก 6เดือน ซึ่งมันเสียเวลาและเสียเงินค่าขนส่งเดินทางโดยใช่เหตุ)
เหตุผลรองคือ เมืองนั้นเป็นเมืองท่องเที่ยวชายฝั่งทะเล ต่อไปภายหน้าราคาบ้านและที่ดินต้องขึ้นอีกหลายเท่าตัว 
และเหตุผลสุดท้าย นอกจากกลุ่มลูกค้าเกย์ท้องถิ่นแล้ว ยังมีกลุ่มลูกค้าเกย์นักท่องเที่ยวขาจรแวะเวียนมาประจำ

ปี2003 เมื่อทุกอย่างลงตัว Charlieไม่รอช้า ต้องซื้อรถก่อนซื้อบ้าน (รถมือสองที่ออสเตรเลียคุณภาพดีเยี่ยม &ราคาถูกกว่าเมืองไทยมาก) เพราะเวลาออกไปดูบ้านตัวอย่าง ต้องใช้รถ อีกหน่อยเปิดกิจการส่วนตัวก็ต้องใช้รถเหมือนกัน 

บ้านที่ซื้อเป็นบ้านชั้นเดียว ตั้งอยู่บนถนนเลียบชายฝั่ง 4ห้องนอน 3ห้องน้ำ มีลานจอดรถหน้าบ้าน และสวนหลังบ้านขนาดกว้าง 

หลังจากทำสัญญาซื้อบ้านเสร็จเรียบร้อย Charlieย้ายเข้ามาอยู่ทันที งานแรกที่ต้องทำคือทาสีบ้านให้ดูสดใหม่ ตกแต่งภายในทุกห้อง โดยเฉพาะสวนหลังบ้าน เน้นสไตล์บาหลีประยุกต์ เรียบง่าย สบายๆ ดูหรูหรามีระดับ เพื่อเตรียมตัวเปิดเป็นสำนักโคมแดง 

ช่วงระหว่างตกแต่งบ้านและสวน Charlieได้ศึกษาเกี่ยวกับการขอใบอนุญาตเปิดสถานบริการทางเพศกับทางเทศบาลท้องถิ่น รวมถึงการลงทะเบียนภาษีกับสรรพากรท้องถิ่นอีกด้วย กว่าจะได้ใบอนุญาตฯมาครอบครอง เล่นเอาเหนื่อยจนเลือดตาแทบกระเด็น มันท้อ แต่ไม่ถอย เพราะต้องเข้ารับการอบรมและฝึกหัดเกี่ยวกับหลักสุขอนามัย รวมถึงการป้องโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ 

ที่ออสเตรเลีย กฏหมายการค้าประเวณีตามรัฐต่างๆไม่เหมือนกัน โดยเฉพาะการขอใบอนุญาตฯบางรัฐก็ง่ายแสนง่าย บางรัฐก็เขี้ยวลากดิน เพราะรัฐบาลกลางให้อำนาจรัฐบาลท้องถิ่นตามรัฐต่างๆปกครองตนเอง

เมื่อทุกอย่างพร้อม Charlieตัดสินใจใช้วันลาพักร้อนที่เหลือทั้งหมดของปี เดินทางไปเมืองไทย อินเดีย และบาหลี เพื่อซื้อของตกแต่งบ้าน และถือโอกาสเที่ยวไปในตัว โดยแวะที่เมืองไทยนานกว่าที่อื่นๆ เพราะต้องเรียนนวดด้วย
ถือเป็นการเที่ยวส่งท้าย  ต่อจากนี้ไปเวลาทั้งหมดจะทุ่มเทให้กับสำนักโคมแดงที่กำลังจะเปิด

ระหว่างเปลี่ยนเครื่องที่สนามบินสิงคโปร เพื่อรอขึ้นเครื่องไปเมืองไทย ได้มีมือมาสะกิดที่แขน Charlieหันไปมองหน้าเจ้าของมือ

ชายคนนั้น :               "ไม่คิดว่าจะได้มาเจอกันที่นี่ กลับเมืองไทยเหมือนกันเหรอ?"
Charlie :                   "ขอโทษครับ ผมคุ้นหน้าพี่ เหมือนเคยเจอกันที่ซิดนีย์ แต่จำชื่อไม่ได้ มันติดตรงมุมปาก อย่าโกรธผมนะครับ"
ชายคนนั้น :               "ไม่เป็นไร เรื่องเล็กแค่นี้พี่ไม่ถือหรอก พี่ต๋อม  เพื่อนพี่John พอนึกออกแล้วใช่ไหม?"
Charlie :                  "อ๋อ.. จำเกือบไม่ได้ ตอนนั้นพี่ไว้ผมยาว พอตัดทรงสกินเฮดแล้วดูหล่อขึ้นมาก ตอนนี้พี่อยู่ไหนครับ?"
พี่ต๋อม :                    "หลังโดนอิมฯจับ พี่กลับไปทำงานที่พัทยาจนมีแฟน และไปอยู่กับแฟนที่เยอรมัน พี่เคยโทรทางไกลคุยกับเจ๊เหลาๆได้เล่าเรื่องที่ Charlieมาเซอร์ไพร์สวันเกิดJohn แล้วทราบข่าวจนร้องให้ฟุบลงข้างถนน พอพี่เล่าให้Johnฟัง มันถึงกับร้องให้ ซึมไปพักหนึ่ง เจ๊เหลาคงเปลี่ยนเบอร์ใหม่ พักหลังๆโทรไประบบบอกว่าเบอร์นี้ปิดบริการแล้ว"
Charlie:                    "ตอนนี้พี่Johnทำอะไรอยู่ที่ไหน? พี่พอจะรู้หรือมีเบอร์ติดต่อไหมครับ?”
พี่ต๋อม :                     "มันเริ่มอ้วนมีพุง มันก็ออกจากวงการอย่างถาวร เห็นว่าไปเปิดร้านขายของอยู่บ้านที่หนองคาย เดี๋ยวพี่เอาเบอร์มันให้"
Charlie :                   "ขอบคุณมากครับ พี่เหมือนเทวดามาโปรดผม ถ้าไม่ได้เจอพี่วันนี้ ชาตินี้ผมคงไม่มีโอกาสได้เจอพี่John แน่ ตอนนี้พี่Johnยังโสด หรือว่าอยู่กับพี่มีน?"
พี่ต๋อม :                     "โสดหรือเปล่าพี่ไม่แน่ใจ ตอนกลับเมืองไทยรอบที่แล้ว ได้ข่าวว่ามันเพิ่งอกหัก โดนเด็กหลอกว่ารักมัน แต่สุดท้ายก็ไม่พ้นเรื่องเงิน ส่วนไอ้มีน.. รายนั้นไปอยู่สวีเดนกับแฟน สบายเป็นคุณนายไปแล้ว  JohnมันรักCharlie มากนะ มันไม่เคยลืมเลย ถึงขนาดสักชื่อCharlieไว้ที่ต้นแขน"

Charlieตื่นเต้นดีใจยิ่งกว่าถูกรางวัลที่1 สิ่งที่เขาพยายามตาหา ในที่สุดก็มีคนมาชี้นำทางสว่างให้