สุขภาพที่แข็งแรง คือลาภอันประเสริฐ

อยากบ่นเฉยๆครับ

ผมเห็นครอบครัวคนรอบตัวผมล้วนมีมีคุณปู่คุณย่า คุณตาคุณยายอายุยืนนานและแข็งแรงกันทั้งนั้น บอกตรงๆผมอิจฉามากเลยครับ
เรื่องมีอยู่ว่า ปู่ย่าตายายผมเสียหมดแล้วครับ ไม่มีใครอายุถึง 80 ผมไปงานศพมา 4 ครั้งแล้ว ตอนเด็กๆญาติบางคนร้องไห้ในงานศพ ป้าผมห้องไห้ แล้วหันมาบอกผมว่า "แม่ของป้าตายแล้ว ป้าไม่มีแม่แล้ว" ตอนนั้นผมยังเล็กมาก ยังไม่ขึ้นชั้นประถมเลยด้วยซ้ำ  แต่ฟังแล้วเด็กน้อยในตอนนั้นรู้สึกสะเทือนใจมาก กลัวว่าถ้าวันนึงแม่ผมนอนในโลงบ้าง ผมจะรับความจริงไม่ได้

ไม่นานมานี้ แม่ผมก็เริ่มสุขภาพไม่ดีถึงขั้นผ่าตัดเข้า ICU ไปช่วงหนึ่ง (ขออนุญาตไม่กล่าวรายละเอียด)
คือบ้านผมมีโรคทางพันธุกรรมที่แรงมากครับ แถมตากับยายยังเป็นญาติใกล้ชิดกันอีก (เอาง่ายๆว่า ถ้าชิดกว่านี้อีกนิดก็พี่น้องกันแล้วอะครับ) อาการป่วยของแม่ผมมาจากพันธุกรรมแบบเต็มๆ เพราะพี่น้องแม่ก็เป็นกันหมด แค่ไม่มีใครเป็นหนักถึงขั้นผ่าตัดเหมือนแม่ผม และปกติแม่ผมไม่กินเหล้าสูบบุหรี่ ดูแลตัวเองดี แถมยังออกกำลังกายแทบทุกวัน
ดังนั้นถึงตอนนี้แม่ผมจะดีขึ้นแล้ว และหมอบอกว่าคนเป็นโรคนี้ใช้วิตได้เป็นสิบปีก็มี แต่โรคที่แม่ผมเป็นเป็นโรคที่ไม่มีคำว่าหายครับ และผมกลัวว่าวันหนึ่งอาการจะแย่ลงกระทันหัน

ผมมานั่งคิดๆดูก็น้อยใจครับ แม่ผมมีลูกช้ามาก กว่าจะมีผมก็ 35 แล้ว แถมตอนนี้แม่ยังไม่แข็งแรงอีก(โรคพันธุกรรม)
ตอนนี้ผมยังไม่ 20 เลยครับ มันพอจะมีทางไหม ที่แม่ผมจะอยู่กับผมไปจนผมอายุ 40-50 เหมือนที่ย่าเพื่อนอยู่กับพ่อเพื่อน ผมก็แค่อยากให้แม่อยู่จนเห็นความสำเร็จของผม รอจนผมร่ำรวย ผมจะได้มีโอกาสได้เลี้ยงพาแม่ไปเที่ยวเมืองนอก โดยที่ผมออกตังค์ให้แม่เอง (แม่ผมชอบเที่ยวต่างประเทศมาก) และสุดท้ายคือ ผมก็แค่อยากอยู่กับแม่นานๆ เพราะแม่คือความสุขในชีวิตผม

สุดท้ายแล้ว อยากฝากถึงว่าที่คุณพ่อคุณแม่ ที่กำลังจะวางแผนมีลูกครับ 
ถ้าคุณเป็นญาติกัน แล้วรักกัน คุณแต่งงานกันได้ครับ ไม่มีผิด ความรักเป็นสิ่งสวยงามเสมอครับ
แต่อย่าคิดมีลูกเลยครับ สงสารเด็ก ถึงแม้ว่าเลือดชิด อาจไม่ได้ทำให้เอ๋อเสมอไป แต่ผลมันจะไปแสดงตอนเป็นวัยกลางคนครับ ลูกและหลานของคุณอาจจะอายุไม่ยืน