เรารู้ตัวดีว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นเพราะเรา อาจจะเรียกว่าคนเลวก็ได้แต่ถึงอย่างไรก็ยังอยากให้แม่ยอมคืนดีแค่นั้นพอ เริ่มจากตอนเช้าที่แม่ซื้อเสื้อให้ค่ะ แม่ถามว่าสวยมั้ยเราก็บอกสวยค่ะ แม่บอกถ้าคอลึกให้ใส่เสื้อซับในไว้ตอนเย็นย่าก็บอกว่าคอลึกไปมั้ย?เราเลยตอบไปว่าคอลึกแล้วบอกย่าว่าไม่ชอบ อันนี้คือนิสัยที่ไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่างนะคะ คือเราจะคล้อยตามคนอื่นได้ง่ายไง แม่ได้ยินที่คุยกันก็เรียกเราออกมาจากห้อง ซึ่งตอนนั้นอ่านนิยายอยู่ แม่บอกให้เราเอาเสื้อมาแม่จะเผาทิ้ง เราก็งงนิดหน่อยแต่ก็เอาเสื้อไปให้ พอรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแค่นั้นล่ะค่ะ ยืนขาแข็งไม่กล้าขยับไปไหนเลย แม่ก็ว่าเราแบบใช้คำหยาบซึ่งปกติไม่เคยพูดเลย ทั้ง🍓ทั้ง🐃แล้วบอกไม่อยากเจอหน้าเราแล้วเราร้องไห้ออกมาไม่ใช่เพราะแม่ว่าแต่เป็นเพราะเสียใจกับสิ่งที่ทำ ทั้งๆที่รู้ว่าไม่ดีก็ยังจะทำ ตอนทำเราก็ไม่คิด😭😭😭สถานการณ์ยิ่งแย่อยู่แล้วพ่อก็มาพูดเข้าข้างเรา แม่ก็ยิ่งโกรธ ตอนนั้นทำตัวไม่ถูกเลยค่ะ ไม่รู้ว่านานแค่ไหนแม่ถึงจะให้อภัย แม้แต่ตัวเรายังให้อภัยตัวเองไม่ได้เลย😭😭😭😭😭
แม่โกรธจนไม่อยากเจอหน้าเรา ทำไงดีคะ