ช่วยผมแต่งคำขวัญวันแม่หน่อยครับ

ลำนำสายน้ำในใจมนุษย์ สายน้ำไหลผ่านเมือง ผ่านหัวใจ ผ่านความหวัง นี่คือเสียงลำนำแห่งสายน้ำในใจมนุษย์ ก.การเมืองบทที่ 1: ลำนำแห่งสายน้ำวิปโยค สายน้ำไหลหลากท่วมเมืองบ้านเรือนชั่วคราว ถนนหนทางทอดยาวไ

ขอบคุณเธอเดินเข้ามาในชีวิต มืดสนิทเพราะยังจมกับความหลัง เธอเป็นเหมือนหยาดน้ำค้างเติมพลัง ชุ่มชื่นดั่งสวรรค์โปรยหยาดละไม ใสวะวับกับน้ำใจของเกล็ดแก้ว จุดประกายเพริศแพร้วมุมมองใหม่ มีชีวิตต่างจากเดิมเติ

อาทิตย์คล้อยลอยต่ำค่ำลงแล้ว ลมพัดแผ่วแว่วกล่อมย้อมอุษา เงาไม้ทอดแนวยาวคราวนิทรา กลบเวลาทั้งวันอันเหนื่อยล้า ฝูงนกน้อยล่องลมกลับรังเร้น สยายเส้นปีกโบยพลอยอ่อนค่า เสียงเจื้อยแจ้วแว่วหายกลางเวหา ดั่งลาท

. แค่อินทรีโฉบฟ้าเวหาหาว หมาสะดุ้งดั่งราวเห็นฟ้าผ่า สันหลังหวะหนองไหลไร้ราคา อ้างธรรมะอิงธรรมาหน้าไม่อาย