ว่าด้วยเรื่องของกล้วยไม้ไทย

พิบูลย์บุปผาไพรพฤกษ์ประดับพื้น
ระบายชื้นชโลมช่อ ณ ขอบฟ้า
คือกล้วยไม้ไท้แท้แผ่พรรณา
สืบศรัทธาแผ่นดินถิ่นสยาม

เอื้องคำทอง ผ่องผิวดั่งทิพย์แสง
สุกแสดงดั่งสุริยาฉายประกายงาม
ช่อนวลผ่องต้องลมระดมตาม
คือเรืองรามมาลีจากสีหวัน

เอื้องสายหลวง ห้อยระย้า น่าชมชื่น
พลิ้วระรื่นราวม่านแก้วแกมสรวงสวรรค์
กลีบละมุนดั่งเวไนยในนิพพาน
ยลเบิกบานช่อโบกโลกพฤกษ์ไพร

หวายฟ้าม่าน กลีบม่วงรางกลางแสงรุ่ง
หอมกรุ่นฟุ้งตรึงจิตแนบชิดไหว
ลายกลีบแต้มแย้มละม่อมกล่อมดวงใจ
เป็นยอดไม้แห่งอันดามันอำไพพรรณ

รองเท้านารีอินทนนท์ ยลอ่อนช้อย
รูปทรงน้อยดั่งภาชน์แก้วแม้นแผ่นสวรรค์
ลายประดับซับซ้อนผ่อนรำพัน
คือของขวัญฟากฟ้าประดาไพร

กะเรกะร่อนบ้าน ปลายกลีบโค้งดั่งมาลาตะแคงหมอก
หอมแผ่วออกแทรกพฤกษ์น้อยคอยอวยให้
กลีบพิมพ์เขียนเสี้ยนเงาเคล้าดวงใจ
ดูวิไลดุจแต้มแก้วแกมบุษรา

ช้างป่า ช้างแดง แผ่ฉาบงามตามพงพฤกษ์
ดั่งลายลึกแห่งเทพยดาในพนาสณฑ์หล้า
ยอดมาลีพลีสรวงดวงพรรณา
คู่พฤกษาไทยแท้แต่โบราณ

เอื้องมณีโชติ โชตินภาผ่องผสาน
พรายแสงผ่านต้องกลีบชีพแหล่งไพรหวาน
เกสรสวยรวยรุ่งฟุ้งตระการ
วิจิตรมานดั่งวาดด้วยบาทฤๅษี

รวมกล้วยไม้ไทยแท้แผ่ผองพยัก
เป็นพฤกษ์นักประดับนาครถิ่นวิถี
วิจิตรพริ้งอิงฟ้าอันล้ำมี
คือมาลีคู่แผ่นดินสิ้นกาลนาน  ฯ