ในพุทธศาสนาพูดถึงเรื่องกรรมเก่า แต่ไม่ชัดเจนว่ากรรมเก่ามีผลต่อสุขทุกข์แค่ไหน
และสมมติว่ากรรมเก่ามีผลต่อสุขทุกข์โดยตรง แล้วเราจะดับทุกข์ได้ยังไงในเมื่อบางครั้งก็ฝืนกรรมเก่าไม่ได้
เป็นไปได้ใช่ไหมว่ามีบางขณะทุกข์ มีบางภพ บางชาติที่แม้จะตั้งใจพยายามดับทุกข์แค่ไหนก็จะไม่มีวันดับทุกข์ได้
เพราะยังไงกรรมเก่าก็ย่อมแสดงผลทางมโนทวาร และกลายเป็นเจตนาผูกเวรผูกกรรมกันต่อในชาติถัดๆไป
สมมติว่าเป็นแบบนี้จริง แม้เป็นคนที่ได้ฌานมีวะสีที่ปกติจะข่มนิวรณ์ได้ตลอด
ก็อาจมีบางสถานการณ์ที่กรรมเก่าบีบบังคับให้ไม่สามารถทรงฌานอยู่ได้
ประมาณว่ามีปฏิจจสมุปบาทบางวงที่ดับยังไงก็ดับไม่ได้
กรรมเก่ามีผลต่อสุขทุกข์แค่ไหนครับ
และสมมติว่ากรรมเก่ามีผลต่อสุขทุกข์โดยตรง แล้วเราจะดับทุกข์ได้ยังไงในเมื่อบางครั้งก็ฝืนกรรมเก่าไม่ได้
เป็นไปได้ใช่ไหมว่ามีบางขณะทุกข์ มีบางภพ บางชาติที่แม้จะตั้งใจพยายามดับทุกข์แค่ไหนก็จะไม่มีวันดับทุกข์ได้
เพราะยังไงกรรมเก่าก็ย่อมแสดงผลทางมโนทวาร และกลายเป็นเจตนาผูกเวรผูกกรรมกันต่อในชาติถัดๆไป
สมมติว่าเป็นแบบนี้จริง แม้เป็นคนที่ได้ฌานมีวะสีที่ปกติจะข่มนิวรณ์ได้ตลอด
ก็อาจมีบางสถานการณ์ที่กรรมเก่าบีบบังคับให้ไม่สามารถทรงฌานอยู่ได้
ประมาณว่ามีปฏิจจสมุปบาทบางวงที่ดับยังไงก็ดับไม่ได้