TTช่วงนี้รู้สึกว่าตัวเองกำลังคล้ายๆคนเป็นบ้าเลยค่ะ เราโมโห หงุดหงิดง่าย พูดเสียงดัง อะไรก็ดูน่ารำคาญไปหมดในสายตาเราสักพักเราก็เริ่มอยากร้องไห้ แค่ได้ยินเสียงคนเราก็หงุดหงิดแล้วค่ะ มันโมโหจนอยากร้องไห้ คือเราพยายามบอกคนใกล้ตัวว่าให้เลิกบ่นสักที เพราะเราไม่อยากฟังมันหงุดหงิด แต่มันก็เหมือนเราอยากร้องไห้ไปด้วย มันแย่มากเลยค่ะตอนนี้ พ่อแม่เราชอบบ่นเรื่องเล็กน้อย อย่างซักผ้า ล้างจาน น้ำมันแพงนะคะช่วงนี้ เสื้อผ้ามี4ตัวยังจะให้ซัก พอเราตอบกลับไปแม่ก็บ่นยาวเลยค่ะ เราโมโหอยู่ในใจ ทำไมไม่พูดดีๆ เขาชอบพูดนำนองว่า จะให้กูทำหรอ ทำไมไม่ทำ พอเข้าห้องน้ำนานแม่ก็บ่น คือเรานน.เริ่มอวบพอเข้าห้องน้ำที่ไม่ใช่คอห่านมันเหมือนตะคริวกินขาแม่จะพูดว่า ตายซะ กูบอกกินยาก็ไม่กิน คือเอะอะก็กินยา ทุกคนคะมันแย่มาก ทุกคนที่อยู่รอบตัวเราใช้แต่อารมณ์ ชอบชักสีหน้า แววตาก็ดูน่าเกียจไปหมด พ่อก็ชอบพูดชอบบ่น เขาก็ไม่ทำ แค่น้ำเปิดทิ้งไว้แล้เราทำงานบ้าน พ่อก็แค่บ่น แต่ก็ไม่ได้ปิด
เรารู้สึกแย่ค่ะ อารมณ์เรารวนไปหมด เราไม่ได้อยากเป็นแบบนี้ แต่มันควบคุมตัวเองไม่ได้เลย..
เราควรจัดการตัวเองยังไงคะ เคยคุยกัลแม่ บอกให้เขาพูดดีๆ แต่เหมือนมันจะผ่านหูเขาไปเฉยๆ
รู้สึกว่าช่วงนี้อารมณ์ร้อนมากๆควรจัดการยังไงดีคะ
เรารู้สึกแย่ค่ะ อารมณ์เรารวนไปหมด เราไม่ได้อยากเป็นแบบนี้ แต่มันควบคุมตัวเองไม่ได้เลย..
เราควรจัดการตัวเองยังไงคะ เคยคุยกัลแม่ บอกให้เขาพูดดีๆ แต่เหมือนมันจะผ่านหูเขาไปเฉยๆ