สงสัยว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าหรือเศร้าธรรมดา ?

สวัสดีทุกคนที่ได้พบเห็นกระทู้คำถามนี้นะคะ ตอนนี้ จขกท.เป็นนักศึกษาครูปี 5 กำลังฝึกสอน (รอเปิดเทอมที่เลื่อนตามสถานการณ์ covid) เริ่มสังเกตุว่าตัวเองมีอาการต่างๆแบบนี้ค่ะ

1. นอนหลับยากมากมา 6- 7 เดือนแล้ว ช่วงแรกต้องกินยาแก้แพ้ให้ตัวเองหลับ อาศัยว่ายาออกฤทธิ์ละจะง่วง ช่วงแรกๆกินวันละเม็ดง่วง ทุกวันนี้กิน 2 เม็ดก็ไม่ง่วงแล้ว พยายามออกกำลังกายจนเหนื่อยก็ไม่มีผลให้หลับง่ายขึ้นเลย

2.ใน 24 ชม.ของแต่ละวัน ใช้เวลานอน 4-6 ชม./วัน  ทำงาน (แผนการสอน+สื่อ) 5 ชม./วัน ที่เหลือจะไม่ค่อยมีอะไรทำเลย แบบไม่อยากทำอะไรเลย หนังสือก็ไม่อยากอ่าน ซีรีย์ก็ไม่อยากดูทั้งๆที่ดองไว้หลายเรื่องมาก นิยายก็เสียเงินเติมแอพทิ้งไว้ก็ไม่อยากอ่าน นั่งรอแฟนทักมาบ้าง นอนเล่นบ้าง คุยกับแฟนนิดๆละก็วาง ละก็อยากอยู่นิ่งๆ

3.ไม่ค่อยหิวหรืออยากกินอะไรเท่าไหร่ รู้สึกว่าการคิดถึงเมนูของมื้อต่อไปเป็นสิ่งน่าเบื่อ

4.น้ำหนักเมื่อกลางปี 52 kg. ตอนนี้เหลือ 45 kg. (ออกกำลังกายบ้างอาทิตย์ละ 1-2 ครั้ง ไม่ได้กินยากน้ำหนัก ไม่ได้คุมอาหาร)

5. คิดว่าขี้เกียจตื่นมาแต่ละวันมากๆ อยากหลับนานๆ ขอเป็นครึ่งวันได้ไหม

6.ช่วงนี้ถ้าวันไหนเพื่อนชวนกินข้าว แฟนมาหา หรือไปทำงานเตรียมเปิดเทอมที่โรงเรียนก็ไม่ต่างจากเดิม อยากกลับหอเร็วๆ อยากอยู่คนเดียว

ไม่ได้เครียดเรื่องเรียน เรื่องงานอะไรเลย ครอบครัวพ่อแม่แยกทางกันแต่คือเหตุการณ์ปกติ คุยกันได้ทั้งพ่อทั้งแม่ พ่อแม่คุยกันปกติเป็นเพื่อนกัน

แต่งงว่าพักหลังๆเริ่มอยากตาย อยากนอนยาวๆ ไม่อยากตื่นมาเลย คิดว่าหรือตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าวะหนือแค่ซึมเฉยๆ ค่อนข้างกลัวว่าจะมีผลกับคนรอบข้าง (เช่นเด็กนักเรียนที่เราสอน) กลัวมีเอฟเฟคหลุดไปหาเด็ก อยากขอคำแนะนำเกี้ยวกับการเริ่มตรวจ การพบหมอ หรือถ้าช่วยแยกได้ว่าเป็นโรคอะไรจะดีมากๆค่ะ ตอนนี้จิตตกถึงขั้นเขียนจดหมายถึงพ่อ แม่ ตา ยาย แฟน ไว้คนละฉบับ คิดว่าตัวเองตายไม่เป็นไรแต่คิดว่าถ้าคนพวกนี้เสียใจคือแย่เลย คิดว่าถ้าคุณตา คุณยายเสียแล้วก็จะไม่อยู่ต่อเหมือนกัน (อารมณ์แบบกลัวมุกคนเห็นเราตายแล้วจะเสียใจ พวกคุณๆไปปุ้บ  ฉันก็จะตามไปปั้บได้เลย)
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่