ถ้ามีเพื่อนในคณะป่วยเป็นโรคซึมเศร้า มหาลัยควรให้ลาพักการเรียนไปก่อน หรือควรให้เพื่อนๆ อาจารย์ช่วยและฝืนเรียนให้จบครับ?

ตามหัวข้อเลยครับ คือผมเองสงสัยครับ เพราะมีเพื่อนที่เข้าข่ายโรคซึมเศร้า (เพื่อนบอกว่าสารในสมองทำงานผิดปกติ) จากการสังเกตุของผมคือ เพื่อนจะมิอาการปกติทุกอย่างถ้าได้ทำงานอดิเรกที่เค้าชอบ เหนื่อยแค่ไหนก็ไหว แต่พอเป็นเรื่องการเรียน ซึ่งเค้าเองก็เรียนไม่ค่อยดี ในห้องก็ไม่ตั้งใจเท่าไหร่เพราะชอบทำแต่งานอดิเรกของตัวเอง พอเจอสถานการณ์กดดันเพื่อนจะมีอาการเครียดและแสดงอาการของโรคให้เห็น เช่น อาการชัก หายใจไม่ทัน แต่อาจารย์ก็บอกว่าให้ช่วยๆเพื่อน ทั้งเวลาทำงานกลุ่มหรือทำงานในห้อง เพื่อนคนนี้ก็แทบจะไม่ได้ช่วยอะไร(พยายามให้งานแต่เค้าก็ทำได้ไม่ดี) แต่ก็ได้คะแนนเท่าๆกัน เพราะเป็นงานกลุ่ม ถึงแม้เกณฑ์การให้คะแนนจะมีที่เป็นการสอบด้วยก็จริง แต่ก็ดูเหมือนว่าอาจารย์จะพยายามช่วยอยู่มากเพื่อให้เด็กคนนั้นเรียนจบ สำหรับความคิดผมคือเรื่องช่วยเพื่อน ผมก็ยินดีช่วยเต็มที่อยู่เเล้ว หากเป็นเรื่องการช่วยเหลือเรื่องความรู้สึก(กลุ่มผมจะให้เพื่อนคนนี้อยู่ด้วยตลอด) แต่ถ้ามองว่าการที่อาจารย์พยายามให้เด็กคนนั้นจบไป โดยที่เด็กไม่ได้เข้าใจลึกซึ้งในสาขาวิชานั้นจริงๆ เท่ากับว่ามหาวิทยาลัยกำลังผลิตนักศึกษาที่ไม่มีคุณภาพอยู่หรือไม่?ครับ ในความคิดของผม ผมบอกตรงๆว่ายังรู้สึกไม่ค่อยโอเคกับเหตุการณ์แบบนี้ รวมถึงผมเจอเหตุการณ์ free-rider ในกลุ่มอยู่บ่อยๆ เลยรู้สึกว่ามันไม่ค่อยแฟร์เท่าไหร่ เลยอยากฟังความคิดเห็นจากคนอื่น เผื่อจะได้เปลี่ยนวิธีคิดตัวเองได้บ้างครับ