รู้สึกหมดเเพชชั่นในการใช้ชีวิตเสี่ยงเป็นโรคซึเศร้าหรือไม่?

ตามหัวข้อเลยค่ะ คือเรารู้สึกเบื่อหน่ายชีวิตมากๆเพราะคนในครอบครัว มันดูวุ่นวายมีปัญหาโน่นนี่นั่นตลอด ขอออกตัวก่อนเลยนะคะว่าครอบครัวเราอยู่ในระดับปานกลางเเต่เเม่เป็นคนหาเงินคนเดียว เเรกๆก็สงสารเเม่นะคะ เพราะท่านทำงานหนักส่งเราส่งพี่ส่งยายไหนจะพ่อเราที่ไม่ได้ทำงานอีก เเม่เลยมักจะพูดเสมอว่าต้องตั้งใจเรียนนะ, โตขึ้นไปต้องตอบเเทนบุญคุณพ่อเเม่นะ คำถามเลยมักจะเกิดขึ้นในหัวเราทุกทีว่า "เราขอให้ทำให้เราเกิดมาหรอ" เวลาที่บ้านมีปัญหาเรื่องเงินเเม่จะชอบพูดว่า ถ้าไม่มีพวกชีวิตกูไปได้ไกลกว่านี้อีก, เดือดร้อนมาอะไรๆก็กู เรารู้สึกว่าเราเป็นภาระของท่าน บางทียังคิดเลยว่าทำไมไม่ตายๆไปเลยเรื่องมันจะได้จบๆ เหนื่อยเหลือเกินชีวิตตอนนี้ พ่อที่ติดยา, เเม่ที่มองว่าเราเป็นภาระ เรารู้สึกว่ามันลำบากมันเหนื่อย เราอยากหลุดออกไปจากตรงนี้หรือไม่ก็อยากที่จะรีบๆโต ออกไปหางานทำที่ไม่ใช่การนอนอยู่บ้านเพราะตั้งเเต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ที่บ้านไม่ใช่ที่ปลอดภัยสำหรับเรา บางคนอาจจะโดนมาเยอะกว่าเรา เเต่เราในอายุ 14ปีนับว่ามันเหนื่อยมากจริงๆ ในหัวคิดเเค่ว่าอยากโตอยากออกไปใช้ชีวิตในสังคมที่ดีกว่านี้ บางทีเราก็ร้องไห้ง่ายกับคำพูดของพวกท่าน เราเลยอยากจะถามว่าเราเสี่ยงที่จะเป็นโรคซึมเศร้ามั้ยคะ ที่ไม่เเน่ใจนี่ไม่ใช่เพราะอะไรนะ คือเรายังหัวเราะได้ปกติยังใช้ชีวิตเหมือนคนทั่วๆไปไม่เคยมีปัญหาอะไรเลยนอกจากปัญหาที่บ้าน เราเลยไม่รู้ว่าเราเสี่ยงที่จะเป็นหรือเปล่า

ปล. อาจจะพิมพ์วนไปวนมานะคะเพราะเราไม่ค่อยเล่นพันทิป