สวัสดีค่ะ วันนี้อยากจะมาเขียนกระทู้ระบายความรู้สึกเกี่ยวกับปัญหาครอบครัวตัวเองค่ะ คิดไว้นานมากว่าจะเขียนดีไหม อยากระบายความรู้สึกที่อัดอั้นในใจของตัวเองตลอดเล่าให้คนใกล้ชิดฟังไม่ได้เลย
แต่ก่อนครอบครัวของหนูอบอุ่นมากค่ะจนบางทีใครๆก้บอกว่าอยากมีครอบครัวแบบนี้แต่หลังจากที่ย้ายมาอยู่อีกจังหวัดเพราะพ่อหนูต้องไปทำงานต่างประเทศแม่จึงพากลับมาบ้านเกิด เมื่อเกิดความห่างเหินกันเนื่องจากไม่ค่อยได้ติดต่อกันทำให้พ่อหนูแอบคุยกับคนอื่นค่ะ จนทะเลาะกับแม่หนูหนักมากเรื่องต่างๆก็ถาโถมเข้ามาเลยค่ะ บางครั้งก็ไม่ส่งเงินมาให้หรือส่งให้น้อยบางทีก็มาด่าแม่ต่างๆนานาเพราะย่าไปเป่าหนู แม่ต้องเครียดหนักมาเพราะบ้านที่สร้างเงินก็กู้เงินมาทำต้องผ่อนจ่ายทุกๆเดือนบางครั้งก็ไม่พอทั้งที่พวกหนูก็ใช้เงินกันประหยัดอยู่แล้ว แม่เครียดมากพอโมโหก็จะมาลงที่หนูกับน้อง คอยพูดกรอกหูว่าพ่อทำไม่ดีทุกวัน สำหรับหนูแล้วมันเป็นอะไรที่ไม่อยากได้ยินมากๆมันรู้สึกบั่นทอนจิตใจซึ้งหนูเป็นคนเก็บกดอยู่แล้วจนต้องแอบมานั่งร้องไห้คนเดียวเงียบๆ บางครั้งหนูก้ต้องทนนั่งฟังคำด่าที่มาจากปากแม่จนมันฝังในใจบางคืนหนูก็นอนไม่ได้ปวดหัวบ่อยๆ แต่ก็ได้แค่เก็บไว้ค่ะ ทุกวันนี้ก็ชอบนั่งเหม่อลอยทำหน้าอมทุกข์จนคนอื่นไม่กล้าเข้าใกล้ พออยู่โรงเรียนก็ต้องปั้นหน้ายิ้มทำเหมือนลืมทุกๆเรื่องที่บ้านร่าเริงสดใสตลอด จนมาวันนี้ล่าสุดหนูมักจะนอนที่บ้านยายมากกว่าบ้านแม่เพราะไม่อยากฟังเรื่องพวกนั้น. แม่ก็เลยโทรมาด่าหนูกับว่าถ้าอย่างงั้นก็ไปอยู่ที่อื่นไม่ต้องมาบ้านแม่แล้ว ไม่ต้องขอเงินด้วยไม่ให้ ไปหางานทำหาเงินเอาเองซึ้งตอนนี้หนูอายุแค่16ค่ะเรียนอยู่.4 น้องของหนู13สำหรับหนูคำพูดพวกนี้ถ้าไม่ได้ออกมาจากปากของแม่หนูคงไม่รู้สึกอะไรเลยค่ะ ได้แต่แอบมานั่งร้องไห้เงียบๆคนเดียวอีกตามเคย
บางทีหนูก็อยากหายตัวไปที่ไหนสักที่ที่ไม่มีคนไม่มีใครมีแค่หนูคนเดียว
ปัญหาครอบครัว
แต่ก่อนครอบครัวของหนูอบอุ่นมากค่ะจนบางทีใครๆก้บอกว่าอยากมีครอบครัวแบบนี้แต่หลังจากที่ย้ายมาอยู่อีกจังหวัดเพราะพ่อหนูต้องไปทำงานต่างประเทศแม่จึงพากลับมาบ้านเกิด เมื่อเกิดความห่างเหินกันเนื่องจากไม่ค่อยได้ติดต่อกันทำให้พ่อหนูแอบคุยกับคนอื่นค่ะ จนทะเลาะกับแม่หนูหนักมากเรื่องต่างๆก็ถาโถมเข้ามาเลยค่ะ บางครั้งก็ไม่ส่งเงินมาให้หรือส่งให้น้อยบางทีก็มาด่าแม่ต่างๆนานาเพราะย่าไปเป่าหนู แม่ต้องเครียดหนักมาเพราะบ้านที่สร้างเงินก็กู้เงินมาทำต้องผ่อนจ่ายทุกๆเดือนบางครั้งก็ไม่พอทั้งที่พวกหนูก็ใช้เงินกันประหยัดอยู่แล้ว แม่เครียดมากพอโมโหก็จะมาลงที่หนูกับน้อง คอยพูดกรอกหูว่าพ่อทำไม่ดีทุกวัน สำหรับหนูแล้วมันเป็นอะไรที่ไม่อยากได้ยินมากๆมันรู้สึกบั่นทอนจิตใจซึ้งหนูเป็นคนเก็บกดอยู่แล้วจนต้องแอบมานั่งร้องไห้คนเดียวเงียบๆ บางครั้งหนูก้ต้องทนนั่งฟังคำด่าที่มาจากปากแม่จนมันฝังในใจบางคืนหนูก็นอนไม่ได้ปวดหัวบ่อยๆ แต่ก็ได้แค่เก็บไว้ค่ะ ทุกวันนี้ก็ชอบนั่งเหม่อลอยทำหน้าอมทุกข์จนคนอื่นไม่กล้าเข้าใกล้ พออยู่โรงเรียนก็ต้องปั้นหน้ายิ้มทำเหมือนลืมทุกๆเรื่องที่บ้านร่าเริงสดใสตลอด จนมาวันนี้ล่าสุดหนูมักจะนอนที่บ้านยายมากกว่าบ้านแม่เพราะไม่อยากฟังเรื่องพวกนั้น. แม่ก็เลยโทรมาด่าหนูกับว่าถ้าอย่างงั้นก็ไปอยู่ที่อื่นไม่ต้องมาบ้านแม่แล้ว ไม่ต้องขอเงินด้วยไม่ให้ ไปหางานทำหาเงินเอาเองซึ้งตอนนี้หนูอายุแค่16ค่ะเรียนอยู่.4 น้องของหนู13สำหรับหนูคำพูดพวกนี้ถ้าไม่ได้ออกมาจากปากของแม่หนูคงไม่รู้สึกอะไรเลยค่ะ ได้แต่แอบมานั่งร้องไห้เงียบๆคนเดียวอีกตามเคย
บางทีหนูก็อยากหายตัวไปที่ไหนสักที่ที่ไม่มีคนไม่มีใครมีแค่หนูคนเดียว