อายุ13ถือว่าโตพอที่จะเครียดหรือเปล่าคะ

สวัสดีค่ะทุกคน นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ ไม่คิดว่าจะต้องมาเขียนอะไรแบบนี้เลยจริง ๆ แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่าไม่ไหวแล้วค่ะ มันอัดอั้นจนแทบหายใจไม่ออก เลยอยากมาระบาย เผื่อจะมีใครสักคนที่เคยผ่านอะไรคล้าย ๆ

เวลา​เรา​เข้า​สังคม​ ไม่ว่าจะเป็นโรงเรียน สถานที่​ท่องเที่ยว​ ตลาด ห้าง​ เรามัก​ชอบ​ก้มหน้า​ส่วนใหญ่​ บ้างครั้งก็ตัวสั่นหรือร่างกายสั่นบ้างน่าจะเป็นเพราะ​เราประหม่า​รึเปล่า​นะไม่ค่อยเเน่ใจ ถึงแม้​สถาน

รู้สึกยังคิดไม่ได้เลยว่าโตไปทำงานไรดี เคยอยากเป็นหลายอาชีพแต่พอนึกถึงความจริงแล้วรู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ได้ อย่างแม่เคยอยากให้เป็นทหารแต่ตัวเองดันเป็นโรคหอบ หรืออยากเป็นดีไซน์เนอร์ปารีส เป็นครู คือแบบไป

ผมเบื่อ ​ผมเกลียด การที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้มาก เล่าก่อนนะครับคือแม่ผมเนี่ยเขาอายุ50+แล้ว ผมชอบโดนแม่ด่าแรงๆแบบ ไปต ​I ​ยที่ไหนก็ไป ทําไมโง่ขนาดนี้​ กูไม่น่าให้เกิดมาเลย (สําหรับบางคนอาจจะคิดว่ามันเป็

สวัสดีค่ะ เราเป็นลูกสาวคนเล็กที่เพิ่งเรียนจบป.ตรี ตอนนี้ยังไม่ได้ทำงานประจำค่ะ แต่เป็นนักเขียนนิยายอยู่ที่บ้าน เงินเดือนไม่ตายตัว แต่มีเงินกินใช้เป็นของตัวเองไม่ได้เดือดร้อนพ่อแม่ ขอเกริ่นก่อนว่าไม่ใช

เวลาผมเครียดผมรู้สึกว่าระบายกับใครไม่ได้เลยหรือเวลาที่ต้องตัดสินใจอะไรยากๆผมไม่มีใครให้ปรึกษาเลย คนในครอบครัวผมก็รู้สึกไม่อยากจะปรึกษาเลยทั้งๆที่โตมาด้วยกัน บางครั้งปรึกษาพ่อเเม่ก็ชอบไปเล่าให้คนอื่นฟั

พอเราเข้าไปอ่านก็หาว่าอ่านแล้วไม่ตอบ ใครอ่าน? พอเราตอบไปก็หาย เลยเลือกที่จะไม่ดูดีกว่า อ้าว พอที่นี่นี้ก็มาแขวะอีกว่าตัวเองสำคัญมากหรือไงถึงไม่อ่าน สรุปนี่เราผิดหรอแค่ไม่อ่านไลน์แค่นี้ มีใครเป็นแบบนี

ในฐานะคนที่ผ่านรั้วมหาวิทยาลัยมานานหลายสิบปี อยากจะแชร์ความคิดเห็นส่วนตัวเกี่ยวกับพิธีการรับน้องระดับอุดมศึกษาในแบบที่มีการตะคอก ตะโกน ใช้ความรุนแรง ดุ ด่า ทำให้อับอาย กลัว หวาดผวา โดยอ้างว่าทำไปเพื่อ

กับการดาวน์แบบหดหู่หมดแรง อึดอัด จนบางทีแอบเครียดไปอีกจนอยากร้องไห้แต่ 🐯🐔 ร้องไม่ออก ได้แต่อดทนอดกลั้นไว้แบบนั้นต่อไป แต่ละคนที่เคยผ่านความรู้สึกแบบนี้จัดการความคิดตัวเองยังไงกันบ้าง