[บทที13]....วิวาห์ลวง (เรดโรส)

เครดิตปก คุณออม รัชสารินทร์ครับ

น้ำถูกสาดใส่หน้าดอกเตอร์เอ็ดดี้ที่สลบอยู่ให้ฟื้นคืน ภาพที่เห็นตอนนี้คือภายในเครื่อง v-22 ได้กลายเป็นห้องสอบสวนคนทรยศชาติ เอ็ดดี้หายใจหอบถี่ น้ำลายปนเลือดไหลยืด บุคคลที่เห็นตรงหน้าคือสายลับอเมริกันในชุดสูทสามคน รูปร่างผอมสูง ผิวขาวซีดใบหน้าเรียวแก้มตอบ

เอเย่นสมิธผู้มีใบหน้าราวกับศพไร้ซึ่งอารมณ์เดินเข้ามาใกล้ ในมือถือเครื่องมือบางอย่าง รอเพียงให้เชลยฟื้นคืนเท่านั้น การสอบสวนจะเริ่มขึ้นทันที

เสือ พิชิตพล กอดอกยินนิ่ง มองดูเจ้าคนที่เคยทรมานตนเองจนเกือบตายไปในการทดลอง แค่แสร้งทำเป็นพอใจผลการทดลองที่เกิดกับร่างกาย ขอร่วมงานรับใช้ลัทธินาซีใหม่อย่างภักดี แม้รู้ทั้งรู้คนพวกนี้เหยียดสีผิวเพียงใด

เอเย่นสมิธ กำลังเปิดอ่านความผิดในข้อกฎหมายของอเมริกายาวเหยียด ซึ่งบทสรุปโทษของผู้กระทำความผิดถึงขั้นประหารชีวิต แต่มีทางรอดคือถ้าดอกเตอร์ยอมร่วมมือ เอาไฟล์กับตัวอย่างยาควีนมาให้กองทัพอเมริกัน โทษตายจึงจะละเว้นได้

“แน่จริงประหารตอนนี้เลยสิวะ! ไอ้ยิว ฉันรู้ว่าแกมันเป็นยิว บรรพบุรุษฉันฆ่าเผ่าพันธุ์พวกแกไปตั้งเยอะในสงคราม ป่านนี้ยังมียั้วเยี้ยครองเศรษฐกิจของอเมริกาอยู่อีก ชาวอารยันอย่างพวกเราไม่ขออยู่ใต้พวกแกสักวันจะต้องเจอฝันร้าย พวกเรานาซีใหม่จะครองอเมริกาและครองโลก” ดอกเตอร์หัวเราะลั่นราวกับคนบ้า แม้ถูกใส่กุญแจมือตึงไว้แน่นกับเก้าอี้

ดวงตาภายใต้แว่นดำ จมูกเป็นสันเขื่อนของเอเย่นสมิธบ่งบอกมีเชื้อสายชาวยิว เพียงมองไปยัง เอเย่นอีกสองคน รู้ว่าเจอพวกดื้อด้านเข้าให้แล้ว

“ดอกเตอร์เอ็ดดี้คุณเป็นคนมีความสามารถ สิบเอกไทเกอร์ผู้นี้เป็นผู้ยืนยัน ยาควีนของคุณมันยอดเยี่ยม ขอเพียงคุณยอมร่วมมือกับเรา โทษตายเว้นได้ ผมพร้อมจะขอโอกาสให้คุณได้กลับตัวกลับใจเพื่อช่วยอเมริกาของเรา” “ถุ้ย! ไอ้ยิวอย่ามาพล่ามให้หนวกหูเลยว่ะ” น้ำลายถูกถ่มไปรดหน้าเอเย่นสมิธผู้เยือกเย็น รู้แน่คนร้ายต้องการให้เร่งเร้าให้ปลิดชีพ
“ไฮ! ฮิตเลอร์”

“ผมจะไม่ยิงคุณหรอกนะ ดอกเตอร์เมอริสัน เอ็ดดี้ แต่จะให้บางอย่างไว้ในตัวคุณ เพื่อประกันความปลอดภัยของอเมริกา”

เอเย่นสมิธผู้มีใบหน้านิ่ง ไม่แสดงออกถึงความรู้สึก คล้ายศพที่ยังมีลมหายใจ เพียงพยักหน้าให้เอเย่นทั้งสองคนนำเครื่องมือบางอย่างเข้ามา หยิบให้ดูมันคล้ายไข่นกกระทา คนหนึ่งเข้ามาจับใบหน้าดอกเตอร์ไม่ให้ดิ้นรนขัดขืน อีกคนจับแคปซูลรูปไข่ยัดเข้าไปในรูจมูกอันแสนคับแคบ แทบจะทำให้หายใจไม่ออก ส่งเสียงอึกอักทุรนทุราย แท่งเหล็กยาวช่วยดันแคปซูลเข้าไปในรูจมูกลึกสุดเข้าไปในกะโหลก ฝั่งเบียดไว้กับเนื้อสมองได้ร้องโหยหวนลั่น หายใจหอบถี่ เหงื่อซึมผุดหน้าเมื่อรู้มีสิ่งผิดปกติในหัวของตนเอง

“เราฝั่งซิพติดตามไว้ในสมองของดอกเตอร์เรียบร้อย ไม่ว่าคุณจะอยู่ส่วนใดของโลก แต่สิ่งที่เด็ดขาดมีมากกว่านั้น เพราะมันคือสารเคมีประเภทกล่อมประสาท ที่ถูกเก็บไว้ในเปลือกของแคปซูล หากดอกเตอร์คิดไม่ซื่อ เราจะกดปุ่มทำลายสมองอัจฉริยะของคุณ ทีละน้อย คุณจะไม่ตายแต่จะกลายเป็นคนสมองพิการ ฟังให้ดีผมมีทางเลือกให้คุณ 4 ข้อ เริ่มข้อ 1. ยอมร่วมมือกับเรา สาบานจะภักดีกับอเมริกา ข้อ 2. ยอมสมองพิการ ข้อ 3. ง่ายสุดคือฆ่าตัวตาย ข้อ 4. ให้ย้อนกลับไปเลือกข้อ 1 ซึ่งผมคิดว่าคนฉลาดอย่างดอกเตอร์คงไม่ เลือกข้อสองกับข้อสามแน่”

“ยัดก้นไปเลยไอ้ยิว กูไม่เป็นทาสของพวกสวะ!”
เจอพวกดื้อด้านเข้าให้แล้ว บรรดาสายลับมองตากันแล้วมอง เสือ พิชิตพล ที่ยืนหัวเราะแยกเขี้ยว
“ทำไมเขาถึงไม่สุภาพเช่นนี้ คุณจะต้องอบรมเขาด้วยนะ”

เสือมาหยุดยืนต่อหน้า บุคคลที่ทำให้ตนเองเป็นยอดนักรบ “ยอมตามข้อเสนอไปก่อนเถอะครับดอกเตอร์ ผมรับรองอเมริกาจะไม่ลงโทษคนมีความสามารถ ยาควีน คือผลผลิตจากมันสมองอันวิเศษ มันจะน่าเสียดายถ้าต้องเป็นเอ๋อไป มันจะทำลายความหวังของอมริกาในการสร้างกองทัพให้ยิ่งใหญ่”

“Sons of bitch” ถึงจะจนมุม ดอกเตอร์ยังมองเย้ยไปที่เสือ “แม่แกเป็นโสเภณี Low level of intellegence”
เสือมองไปที่รีโมทแล้วพยักหน้า เอเย่นสมิธกดคำสั่งเพื่อให้เหยื่อได้รู้ถึงความน่ากลัว สารเคมีในแคปซูลถูกปล่อยออกมา ฤทธิ์ของสารเคมีไวมากทำเอาปากคอสั่นน้ำลายไหลยืด เนื้อสมองกำลังถูกทำลาย หากโดนมากกว่านี้ได้เป็นบ้า หรือไม่ก็ปัญญาอ่อนแน่
“พอเท่านี้ก่อน สมองของเขาจะเสียหาย”

พันธนาการถูกปลดออก ดอกเตอร์ร่วงลงมาคลานกับพื้นหายใจหอบแรง สีหน้าเยือกเย็นราวกับศแช่ในโลงเย็นของเอเย่นสมิธ หากการจะต้องทำลายนักวิทยาศาสตร์ไปคนหนึ่งมันน่าเสียดาย ในเมื่อต้องการเดิมพันกับแผนการในครั้งนี้

“ทางที่ดียอมร่วมมือกับเรา สิบเอกแห่งนาวิกโยธินสหรัฐผู้นี้ จะพาคุณกลับไปที่แล็บเพื่อนำนักวิทยาศาสตร์ของคุณที่เหลือ รวมทั้งไฟล์งานทดลองทั้งหมดกลับมาภายในสามวัน ก่อนที่กองทัพของไทยจะบดขยี้แล็บของพวกคุณ ถึงมีกองกำลังของนายพลซอลเมียะก็ต้านทานได้ไม่นานหรอก”

“จะให้พวกลิง มาควบคุมชาวอารยันนะเรอะ พวกแกมันบ้าไปแล้ว! ”