เที่ยวปีนัง 3 วัน 2 คืน ด้วยรถไฟ ฉบับครอบครัว สายกินแบบบ้านๆ

ปกติ เวลาไปเที่ยว ผมจะวางแผนเที่ยวเอง แต่ครั้งนี้ มอบให้ ผบทบ.จัดการ เธอบอก ไม่ต้องวางแผนที่เที่ยวมากนัก ไปลุยเอาดาบหน้า แต่ที่ต้องหาแน่ๆคือ ตารางรถไฟ ไปกลับครับ ไม่งั้น เสียเวลาแน่ๆ
รถไฟ ผมขึ้นที่หาดใหญ่(จอดรถที่โรงจอดรถรบินสัน) จากหาดใหญ่ ไปต่อขบวนที่ปาดังเบซาร์ฝั่งมาเลย์ สุดท้ายที่บัตเตอร์เวอร์ธ แล้วต่อเรือไปที่ท่าเรือเฟอร์รี่ จากนั้นต่อรถบัส(ฟรี) ไปที่คอมต้าอีกที แล้วเข้าที่พัก

เริ่มจากขบวนรถไฟก่อนนะครับ
 
ดูจากตารางรถไฟ ไปขบวน 949 แล้วกลับขบวน 950 ครับ เวลาที่ปีนัง เร็วกว่าไทยหนึ่งชั่วโมง
แล้วก็ดูตารางรถไฟบัตเตอร์เวอธ เนื่องจากขาไปขบวน 949 พอไปถึงปาดังเบซาร์ ซื้อตั๋วคนละ 11 ริงกิต ต่อขบวน 2957 
ขากลับ ขบวน 2964 แล้วต่อขบวน 950 กลับมาหาดใหญ่ครับ 

สิ่งที่ควรเตรียมก่อนไปอีก 
1.แลกเงินครับ แต่เวลาผมกระชั้นชิ ทำให้ แฟนต้องไปแลกที่ธนาคารแทน(เรทประมาณ 8.3 บาทต่อ1ริงกิต) มีร้านที่หาดใหญ่ที่หลายคนแนะนำให้แลก(ใกล้กับลีการ์เด้น) แต่เนื่องจากผมไปเช้ามาก ยังไม่มีร้านไหนเปิดครับ แต่จะบอกว่า ไม่ต้องแลกไปเยอะครับ ที่คอมต้า มีร้านที่แลกได้ถูกมากๆ 
2. ซิม อันนี้ผมใช้ ทราเวลซิมของทรู ราคา 399 บาท(ไม่ได้ค่าโฆษณานะครับ) ข้อดีคือ มีเนตฟรีฝั่งไทยให้ 500 MB ผมเลยเปลี่ยนและเซ็ตค่าได้ตั้งแต่ขึ้นรถไฟ สถานีหาดใหญ่เลย สัญญาณฝั่งปีนัง ความเร็วใช้ได้ครับ แต่จะบอกว่า ไปซื้อซิมฝั่งคอมต้าดีกว่า(ของ hot link แรงและเร็วกว่าครับ พี่สะใภ้ใช้อันนี้ 20ริงกิต )
3. ปลั๊กไฟ ที่ปีนัง ใช้แบบหัวเหลี่ยมครับ ผมก็เอา traveler ปลั๊กไปอันนึง กับสายพ่วง
4. ที่พัก เอาแถวคอมต้าครับ เดินทางง่าย ใกล้แหล่งกิน แฟนหาเอง ได้ที่ Wassup youth hostel จองผ่าน Agoda ถูกกว่าไปจ่ายที่หน้าร้านครับ
ที่นี่ห่างจากจุดจอดรถคอมต้าราว 200 เมตรครับ แต่ไป street food จะไกลหน่อย ไม่มีวิวสวยๆให้ดูนะครับ ผมจองห้องแบบครอบครัวไป ได้เตียงสองชั้น สองเตียงครับ เด็กๆ ชอบมาก ห้องกระทัดรัด สะอาด ถ้าไปปีนัง ก็ว่าจะพักที่นี่อีกครับ
5. โหลดแอบ Grab ไปเลยจากไทยครับ ที่นั่น ผมไปไหนมาไหนด้วย Grab กับรถประจำทางครับ(มีทั้งฟรีและเสียตัง แต่ก็ไม่แพงครับ) Grabที่นี่ราคาจะ Fix ครับ ขึ้นระยะทางและจำนวนที่นั่งในรถครับ  รถบัสที่ฟรีจะมีคำว่า CAT ครับ โดยผมใช้บริการCATจากท่าเรือ jetty และคอมต้า ทั้งไปและกลับครับ
6. ร่มหรือเสื้อกันฝน เพราะที่นี่ อากาศคล้ายภาคใต้อยู่แล้ว มีฝนตกบ่อยอยู่

บันทึกการเดินทางเริ่มจากจ.ตรังครับ
วันที่ 1 
4.45 น. ออกจากตรัง

6.30 น. ถึงร้านป้าแก้วกินข้าวแกงที่หาดใหญ่ พิกัดใกล้ รพ.ศิครินทร์หาดใหญ่ ไม่แพง รสชาดดี ปริมาณเยอะ 

7.20 น. ถึงที่จอดรถโรบินสันด้านหลัง ก่อนขึ้น ยามจะถามว่ามาทำอะไร บอกเลยเอารถมาจอด และโทรมาประสานงานแล้ว เขาจะให้กระดาษเวลาเข้าเรามาใบนึง(ค่าจอด 100 บาทต่อ 24 ชม.) จอดเสร็จอย่าลงลิฟท์เพราะลงลิฟท์จะพาไปชั้น 1 ซึ่งอยู่ในห้าง(ห้างยังไม่เปิด) ให้เดินลงมาชั้น 1 แล้วต้องรีบวิ่งไปที่สถานีรถไฟเพราะรถไฟออก 7.30 น. ใครไม่เคยไป สถานีรถไฟหาดใหญ่ อาจจะงงเล็กน้อย เพราะมีหลายชานชาลา ผมต้องไปขึ้นชานชาลาที่3 โดยพอไปถึงชานชาลาที่1 ให้เดินลอมอุโมงค์ไปชานชาลาที่ 3 ครับ
ใช้เวลาประมาณ 45 นาที  ก็จะถึงสถานีปาดังเบซาร์ฝั่งมาเลย์ ถึงราวๆ 8 โมงนิดๆ(เวลาไทย) แต่เราต้องปรับเวลาตามมาเลย์นะครับ ดังนั้น เวลาที่สถานีปาดัง ก็ 9 โมงนิดๆ ลงมาก็ไปที่ตรวจคนเข้าเมืองก่อน(ตามๆเขาไปนั่นแหละ)  ซื้อตั๋ว คนละ 11.4 ริงกิตครับ นั่งรอขบวน2957 ซึ่งออกเวลา 10.25 น.ครับ ที่นี่รถไฟตรงเวลาดีมากๆครับ

12.18 ถึงบัตเตอร์เวิธ ลงจากสถานี ก็จะเดินไปที่ท่าเรือเฟอรี่ โดยดูป้ายที่เขียนว่า Ferri ครับ มีทางบังคับเดินเข้าไปในห้าง เข้าไปฉี่ให้เรียบร้อย ห้องน้ำอยู่ใกล้ 7-11 มีร้านอาหารด้วย ขากลับผมก็มากินมื้อเที่ยงที่นี่ เป็น KFC ครับ ถูกกว่าบ้านเรา แต่รสชาบ้านเราอร่อยกว่า(ในความเห็นผมนะ)

12.48 ขึ้นเรือเฟอร์รี่ขึ้นเรือเฟอรี่ (ค่าเรือเฟอร์รี่ คนละ 1.2 ริงกิต) โดยออกเวลา 12.50น. เรือเฟอรี่ ออกทุก 20 นาทีครับ ถ้าให้ดี รอเข้าเป็นคนแรกๆครับ เพราะที่นั่งด้านข้างมีจำกัด เรือเดินทางราวๆ 30 นาที ถ้าให้ดี พก นสพ.ไปด้วย จะได้นั่งสบายๆครับ จ่ายค่าเรือเฉพาะขาไป ขากลับฟรีครับ

13.15 ถึงปลายทาง ให้เดินตรงไปเรื่อยๆ สุดทางจะมีรถบัส 2 ข้างมีซ้ายกับขวา ให้เรียบด้านซ้ายซึ่งป้ายด้านบนรถจะเขียนว่า CAT(ฟรี) แต่เขามีเวลาออกนะครับ ถ้ายังไม่ถึงเวลาออก เขาจะไม่เปิดประตูรถ ส่วนด้านขวา เป็นประเภทเสียตัง แต่มีออกเรื่อยๆ ราคาคนละ 1.2 ริงกิต

13.25 น. ขึ้นรถCAT ไปลงที่คอมต้า ไปถึง พนง.จะบอกว่า คอมต้า เราก็ลงครับ หาที่กินก่อน เพราะเลยเที่ยงแล้ว

13.45 น. ถึงคอมต้า หันไปจะเอ๋ เจอ prangin mall หาอาหารกินชั้น1 (ชั้นล่างคือขั้น ground ต้องขึ้นไปอีก 1 ชั้น) โดยเดินไปด้านหลัง เป็น food court ราคาอาหารค่อนข้างถูกครับ ผมกิน wantan mee กับข้าวหน้าเป้ด เวลาสั่ง ไม่ต้องพูดอะไรมากครับ แค่ชี้อย่างเดียว ไปนั่ง แล้วเขาเอามาเสิร์ฟ จากนั้นเราค่อยจ่ายตังค์ครับ

ส่วนวงกลมสีเหลือง ที่ผมทำลูกศรชี้ ตรงนั้นคือ Moneyexchange ที่ดีที่สุดในปีนัง(ที่ผมหาเจอครับ) ชื่อร้านตามภาพด้านล่าง
จากภาพ ขอแก้ไขนะครับ 1000 บาท=130 ริงกิต
จากนั้น ก็ไป check in wassup ได้ห้อง 114 family room ราคา(จองจาก agoda) 1110 บาท มัดจำกุญแจ 50 บาท ,ค่ารรมเนียม 10 ริงกิต,ค่าภาษี 2 ริงกิต (ค่าธรรมเนียมกะภาษีจ่ายที่รร.ครับ)

นอนพักผ่อนเองแรง จากนั้น ไปกิน street food ที่ gurney drive by grab 8 เหรียญ เพราะใช้รถ 7 ที่นั่ง(ถ้า 5 ที่นั่งราคา 5 เหรียญ) แต่ taxi ขอส่ง paragon เพราะฝนตก(Taxi บอกว่า ที่ street food ไม่มีหลังคา) สุดท้าย พวกผมก็เดินจาก paragon ไป gurney drive เอง มีฝนพรำๆ ระหว่างเดินทาง
ที่นี่ คล้าย street food บ้านเรา ที่ผมว่าอร่อย คือwantan mee(คลายหมี่แห้งใส่ซีอิ๊วดำบ้านเรา),loklok(ค้ลายจิ้มจุมบ้านเรา แต่มีทั้งหมู ไก่ ลูกชิ้น ซีฟู๊ด เป็น เอามาเสียบไม้ แล้วจิ้งกับน้ำจิ้มกิน),cendal(คล้ายลอดช่องบ้านเรา แต่ใส่อย่างอื่นเพิ่ม เช่น ถั่งแดง ลูกชิด + น้ำแข็งใส), Kachang(คล้ายน้ำแข็งใสบ้านเรา)  แต่ชาก๋วยเตี๋ยว กับ laksa(ก๋วยเตี๋ยวรสเผ็ด) รสชาดไม่ถูกปากผม
กลับจาก Gouney drive ก้ไปเดินเล่นที่ห้าง Paragon ครับ กลับด้วย Grab เหมือนเดิม 
ที่ห้างพารากอนนี่ ผมเข้าไปถ่ายหนัก ปรากฏว่า หากระดาษทิชชูกับสายชำระไม่พบ 
วิธีการใช้คือบิก๊อกด้านข้าง จะมีน้ำพุ่งออกมาฉีดที่ก้นเองครับยิ้มยิ้ม
แก้ไขข้อความเมื่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่